Het is heerlijk weer als ik de auto bij het haventje van Geersdijk parkeer. Er liggen twee zeilboten en er zijn geen duikers. Er staat geen wind en het water ligt er rustig bij. Ik kleed me om en ruim twintig minuten later loop ik via het strandje het water in. Als ik me onder laat zakken ben ik snel teleurgesteld, want de bloei is zeer duidelijk aanwezig en het zicht laat duidelijk te wensen over. Ik laat me de diepte in zakken en vanaf zes meter is het zicht echt prima, maar in het Veersemeer is niet heel veel te beleven vanaf een meter of zeven. Ik ga weer naar een diepte van 3 à 4 meter en besluit of ik de wasroos van vorig jaar weer terug kan vinden. Na een minuut of tien ben ik bij de wasrooslocatie en na even zoeken vind ik twee jonge wasrozen. Het grote exemplaar van vorig jaar kan ik niet terugvinden. Deze jonge exemplaren hebben nog niet echt van de roze punten op de tentakels. Het zicht is maar matig met zo’n anderhalve met zicht, maar voor de macro-opname is het niet zo’n probleem. Als ik me na tien minuten opricht, kijk ik ik de ogen van een tuinbeeld. Huh, wie heeft dat hier nu weer neer gezet. Ik voelde me al zo bespied. Ik ga weer even de diepte en probeer nog even een kleine oorkwal vast te leggen. Als laatste in de duik wil ik in de ondiepte nog even op zoek gaan naar de Japanse zeepbelslak. Hopelijk lukt het me om er een paar te vinden. Het zoeken levert geen probleem op, want tussen de 0,5 en 1,0 meter kruipen talloze exemplaren tussen en wier en de stenen. Ik kon ook nog wat eierkapsels tegen van de dieseltreinwormen. Enige probleem is dat ik door de felle zon geheel niet in de display kan kijken wat ik aan het doen ben. Na zo’n twintig foto’s ben ik er wel klaar mee. Ik zie thuis wel of er iets bij zit.

Het zonnetje schijnt flink en er komen net twee duikers uit het water als in de auto parkeer bij Geersdijk. Ik maak maak een praatje en vraag hoe de duik was. Niet heel bijzonder en het zicht valt heel erg tegen. Als je wat verder naar het westen duik wordt het wel iets beter, maar veel meer dan twee meter haal je niet. Spijtig om te horen want meestal is het zicht hier wel maar snel om en stap via het strandje het water in. De duikers hebben niet overdreven, want als ik mij bij de gele boeitjes laat zakken kan ik maar een meter om me heen kijken. Ik scharrel een beetje tussen de 4 en de 7 meter. Veel dieper moet je niet gaan, want daaronder is het een dooie boel met witte schimmels. Ik passeer de fuikenpalen, die zijn best mooi begroeid. Met een groothoeklens en goed zicht zou dat best iets moois kunnen opleveren. Ik duik langs sepiastokken, maar dit jaar zijn ze niet gebruik door de sepia. Vorig jaar had ik nog wel wat eitjes hier. Af en toe maak ik een foto van een grondel, garnaal of en zakpijp. Het is allemaal niet heel spectaculair. De sepiastokken die hier geplaatst zijn bestaan voor een groot deel uit metalen pinnen. Geen idee of sepia’s graag hun eitjes afzetten op metaal. Hier is het in ieder geval niet gebeurt. Bovenop een torentje van oesters zie ik ineens een waarloos in mijn duiklamp verschijnen. Had al eerder een tip gehad dat deze hier zou zitten, maar tis toch heel bijzonder om dit bloemdier in Nederland te mogen aantreffen. De roze punten van deze anemoon steken mooi af in deze grauwe omgeving. Ben wel gelijk weer gemotiveert om hier een mooie plaat van dit maken. Ik ga er zo dicht mogelijk opzitten, want het zicht laat een landschap foto niet echt toe. Ik maak een foto of twintig en ook wat close-up opname. Het is acceptabel, maar veel beter gaat het niet worden vandaag. Het Veersemeer is best bijzonder bedenk ik mij als ik weer rustig naar de instap terugduik. Afgelopen twee weken nu drie duiken in Veersemeer gemaakt: Japanse kruiskwallen, de witgestippelde knuppelslak en nu ook een wasroos.

Vandaag weer eens richting het Veersemeer gereden. Het zicht is overal maar matig en hier schijnt het wel een meter of vier te zijn. Wie weet kom ik hier eindelijk een keer sepia's tegen. Deze schijnen bij Geersdijk te zitten. Vandaag ook weer een keer in mijn natpak. Heerlijk, meer bewegingsvrijheid en veel minder kilo's. Helaas waait het vandaag nogal fors. Nog net geen schuimkoppen op het water, maar het scheelt niet veel. Ik besluit eerst even bij de boei te gaan kijken. Ondiep is er een flinke deining en op je gemak foto's maken zit er dan ook niet in. Ik laat me zakken via de ketting naar ruim tien meter en ga op zoek naar de tentjes. Na een paar minuten vind ik diverse rijen stokken, maar de sepia's kom ik niet tegen. Het zicht valt trouwens ook best tegen. Ik denk ruim twee meter, maar behoorlijk stoffig. Als ik wat ondieper ga wordt het zicht een stuk beter. Alleen komt dan de deining weer terug. In scharrel wat tussen 4 en 8 meter, maar vind niet echt iets wat bijzonder is om een plaatje van te maken. Diverse licht begroeide palen, ondiep vind je aardig wat slingerzakpijp. Na drie kwartier weer richting de instap. Ik zit een paar flinke holen, maar kreeften laten zich niet zien. Af en toen een strandkrab en uiteraard veel grondels en garnalen. Maar met de fisheye gaat dit niet echt wat worden. Net voordat ik er uit ga zie ik nog een koppeltje zwarte grondels, die me samen aan staren. Een leuk moment op de duik te beeindigen denk ik.

Vanwege het zeer matige zicht uitgeweken naar het Veerse Meer. We gaan te water aan de rechterzijde van de haven. Stukje uitzwemmen en langzaam diepte gemaakt. Zicht is prima en rond de 3 a 4 meter. De sepia-opstellingen zijn erg kaal. Op een tentje vinden we wat afzettingen van eitjes. Als je wat dieper gaan dan acht meter komen we in de dode zone met de witte schimmels terecht. Na 25 min keren we om en gaan rond de 5 meter weer terug. Behoorlijk veel leven: veel grondels (met eitjes), krabben en opvallend veel spons. De doorschijnende zakpijpen zijn hier mooi schoon. Ondiep heel veel oorkwallen. Aan het eind van de duik nog even bij de ankerketting van de boei gaan kijken. Ziet er fraai uit, tussen de oorkwallen. Helaas weer geen sepia's vandaa, maar wel leuk gedoken. Ondiep in het zonnetje ziet het rifje er gewoon mooi uit met al die roodwieren.