| Duik 590 (Kattendijke, 14 maart 2015, 14.30u)
De lente is nu toch echt in zicht, het weer is al een paar dagen
prachtig. De ideale gelegenheid om eens op zaterdag overdag te
duiken zo lijkt het. Helaas wordt de zaterdag een stuk minder mooi
dan gehoopt.
Voor de DuikeninBeeld artikelen genaamd “WK-waardig” moet ik nog
op pad om wat bovenwaterfoto’s te schieten, duikstekken Kattendijke
en de Stelhoeve staan nog op mijn todo-lijstje van Oosterschelde
stekken. Dat kan ik mooi in één keer combineren en daarom plan ik
een duik op de zaterdagmiddag. Goof heeft ook zin en tijd om mee te
gaan, maar we kunnen dit keer niet samen rijden. Ik rij na de duik
nog door naar Scharendijke voor wederom een avondje Aquashot
Regio Zeeland.
Ik rij thuis ruim op tijd weg, onze dochter is de hele dag weg voor
een zwemfeestje en onze zoon blijft lekker thuis bij de liefde van zijn
leven…zijn moeder. Ik voel me dus een stuk minder bezwaard om te
gaan duiken op een zaterdagmiddag als deze. Helaas is het weer niet
meer zo mooi als het afgelopen week was. Ik had nog zo gehoopt om
mooie zonnige bovenwater foto’s van de parkeerplaats en instap te
kunnen maken. Onderweg naar Zeeland is het wolkendek nog redelijk
licht, maar in de verte zie ik al dat het begint te betrekken.
De eerste stopplaats is duikstek de Stelhoeve, daar maak ik een paar
foto’s van de omgeving, de instap en de parkeerplaats, zodat ik die
foto’s alvast klaar heb voor mijn artikel. Er zijn geen duikers aanwezig.
Daarna rij ik het laatste stukje door naar duikstek Kattendijke. Daar
staat een camper met een Belgisch kenteken, achter de camper staat
al een duikset klaar. Ik stap uit de auto en wederom wordt ik omarmd
door een ontzettend gure wind en doe snel mijn jas aan. Als ik op de
parkeerplaats wat foto’s maak, word ik door de vriendelijke Vlaamse
dame aangesproken en raken we even aan de praat. Leuk die
spontaniteit onder duikers!
Het duurt niet lang voordat ook Goof arriveert en we spreken even de
plannen door. Het is laag water, dus je ziet de instap goed liggen.
Helaas werkt de windrichting niet mee vandaag. Deze is vandaag
afkomstig uit Noordoosten richting, dus er staan toch wat golfjes op
de kant. Dat betekent oppassen bij het te water gaan! We kleden snel
om, want als we nog langer zo buiten blijven staan, dan koelen we al
veel te veel af. Om half drie moeten we in het water liggen volgens de
getijdentabel, we zijn dus mooi op schema.
We wandelen richting de waterkant, het is oppassen geblazen op het
toch al smalle paadje. Het is plaatselijk spekglad en languit op je
gezicht gaan is het laatste wat we willen. Ik stap als eerste voetje voor
voetje over het laatste stukje zand en probeer mijn evenwicht niet te
verliezen. Een echt fijne instap is het niet, maar het is wel te doen bij
laag water. Goof volgt mij, maar moet helaas toegeven aan de
zwaartekracht en valt. Ik schrik natuurlijk, maar al snel blijkt dat er
verder niets aan de hand is. Gelukkig had Goof zijn vest goed vol met
lucht, dus ik trek hem aan zijn schoenen het water in. Even komen we
tot rust en beginnen dan aan de duik.
Zoals verwacht is het zicht niet veel soeps, maar toch merk ik dat er
stukken bij zitten met zicht tot dik twee meter. Dit is echter heel
plaatselijk en verandert dan weer snel in erwtensoep. Ik probeer met
mijn lamp wat leuks te ontdekken en gelukkig wil dat wel lukken. De
aardige Vlaamse dame had mij al gezegd dat er veel slanke
waaierslakken zijn en dat bleek inderdaad het geval. De kleine rode
slakjes vallen erg op en ik probeer met mijn macrolens een aardig
plaatje los te peuteren. Gelukkig heb ik altijd mijn snoots gemonteerd
zitten en dus lukt het redelijk zonder al te veel stof.
Tot ongeveer negen meter diepte daal ik af en heb ondanks het
slechts zicht toch best schik in de duik. Zeesterren, een noordzeekrab,
brokkelsterren en nog veel meer slanke waaierslakken passeren de
revue. Ik neem wat extra tijd om een mooi bolletje met eitjes van de
wulk te bekijken en te fotograferen, de jonge wulkjes lijken soms al
zichtbaar! Onderweg wordt ik nog bijna door een buddypaar
“overvaren”, maar gelukkig passeren ze net boven mijn hoofd en word
ik niet geraakt. Heftig met de vinnen schoppend veroorzaken ze een
stofwolk die niet meer op lijkt te houden.
Ik besluit het voor gezien te houden en ga naar boven om te kijken of
het zicht daar wellicht toch iets beter is. Maar helaas kom ik tot de
ontdekking dat dit niet het geval is en duik voor de laatste tien
minuten onder om terug richting de instap te duiken. Na vijftig
minuten sta ik weer op de kant, het is mooi geweest voor vandaag,
meer is er nu niet uit te halen.
Goof volgt tien minuten later ook en bij de auto probeer ik zoveel
mogelijk uit de wind te blijven, want wat is het toch guur vandaag.
Het lijkt alsof ik niet meer warm word en bedank Goof voor zijn
aanwezigheid. Snel zoek ik de warmte van de stoelverwarming in mijn
auto op en vertrek naar Scharendijke. Onderweg besluit ik dat ik bij
een aflandige wind zeker nog eens terug ga….
Max. diepte 8.5m, temp. 6gr.C., zicht 0-2m, duikduur 50min.
|
| |
