| Duik 573 (Zoetersbout, woensdag 3 december 2014, 19.30u)
Daar is de winter dan! De hele dag is het al grijs, er staat een gure
wind en het is rond het vriespunt. Toch heb ik weer veel zin in de
duik vanavond, want mijn droogpak is terug! Tijd om de boel aan een
echte praktijktest te onderwerpen in Zeeland.
Pas in de auto besluiten we dat we naar Zoetersbout gaan. De
Oosterschelde heeft meestal de voorkeur, maar aangezien het laag
water is blijft de keuze zeer beperkt als je buiten de kenteringen om
moet duiken. Ik stuur nog even een sms’je naar Martin, want die had
op Facebook aangekondigd om misschien bij ons aan te sluiten. Hij
antwoordt echter dat hij bij de Zeelandbrug gaat kijken. Vanavond
zullen Goof en ik dus naar alle waarschijnlijkheid de enigen zijn aan
de waterkant bij Zoetersbout.
De thermometer van de auto geeft een buitentemperatuur van
anderhalve graad Celsius onder nul aan, gedurende de hele rit naar
Zeeland. Het maakt dus niet uit waar je bent, het is overal koud met
deze straffe Noordoosten wind. Ik parkeer de auto met zijn neus in de
wind, zodat we nog enige beschutting hebben bij het opbouwen van
onze spullen. Zodra je jezelf buiten deze beschermende zone begeeft,
word je overvallen door een snijdend koude wind. Je kunt je bijna
afvragen wat je in hemelsnaam gaat doen in deze omstandigheden…
Maar wij laten ons hier niet door hinderen en ik ben gewoon erg
benieuwd hoe mijn nieuwe kunststof droogpak rits zijn werk gaat
doen en hoe mijn nieuwe ringsysteem voor droge handschoenen gaat
bevallen. Droge handschoenen bevielen mij de afgelopen twee winters
al heel erg goed, dus nu heb ik gekozen voor het Si-tech systeem
waarbij ik de ringen direct op de mouwen van mijn pak heb laten
plakken. Zo behoud ik de keuze om in de zomer gewoon dunne natte
handschoenen te gebruiken en in de winter lekkere droge
handschoenen.
Onze voorbereidingen op de kou zijn goed, we gaan zonder koude
handen richting de waterkant. Als ik de eerste stappen in het water
zet, voel ik zelfs dat ik het warm heb in mijn pak. Die extra trui onder
mijn 400 grams onderpak is toch wel lekker. Ook het nieuwe thermo-
ondergoed doet zijn werk. Ik ben er klaar voor! Gelijktijdig duiken we
onder en gaan we richting de kop van de dijk.
Het zicht is bij de instap niet zo best, het is erg melkachtig en ik kan
Goof alleen nog zien door zijn duiklamp. Ik maak mijn camera set
klaar om te gaan fotograferen en zoek naar geschikte onderwerpen.
Het is bij Zoetersbout altijd maar de vraag wat je gaat vinden. De ene
keer is het erg vol leven en de andere keer zie je gewoon wat minder
moois. Mijn oog valt weer op de heremietkreeftjes, die hier volop
aanwezig zijn. Er wandelen wat grote exemplaren rond, maar ook hele
kleine. Door het aanwezige stof wacht ik echter nog even met
fotograferen.
Het water is rustig, er staat slechts een klein beetje stroming, dus dat
is wel lekker duiken nu. Mijn duikcomputer geeft een
watertemperatuur van acht graden Celsius, dus ook dat valt wel mee.
Het is hier onder de waterspiegel dus dik negen graden Celsius
warmer dan er boven. Mijn droogpak doet goed zijn werk en mijn
droge handschoenen ook. Het voelt weer vertrouwd aan, dit bevalt
me weer prima. Het is even wennen met het bedienen van de
knoppen van mijn onderwaterhuis, maar ook dat went weer wel
gedurende de winter.
In het water zweven wat ribkwalletjes, echt veel beweging laten ze
niet zien. Koornaarvissen laten zich ook goed zien en komen brutaal
steeds dichterbij. Maar het lukt me maar niet om deze aardige vissen
op de foto te krijgen, hier moet ik echt nog eens iets op verzinnen.
Wat ik ook doe, het wil niet lukken. Ik ben ofwel te laat of het
scherpstelpunt valt verkeerd. Ik geef het op en zoek naar andere
onderwerpen. Een grote zeedonderpad dan? Hij of zij ligt er mooi bij,
helaas wordt ik door de lichte stroming achtervolgd door een
stofwolkje die ik zelf net heb veroorzaakt. Oppassen René, dat kan je
beter, let op je trim!
Ik draai om en ga weer richting de trap terug, in die hoek vind ik het
altijd lekker scharrelen en rond de acht tot negen meter diepte is daar
nog een mooi stuk oester begroeiing. Ik vind daar nog wat
heremietkreeftjes die als duo over de bodem rollen. Het grotere
exemplaar houdt met één poot het vele malen kleinere
heremietkreeftje vast. Is dit een voorbode van een paring? Kijk ik hier
naar een potentieel paringsritueel? Helaas weet ik te weinig af van
deze diersoort, maar het is een grappig schouwspel. Met de 45mm
macrolens is dit onder deze melkachtige omstandigheden echter niet
vast te leggen. Toch jammer.
Op een restant van een sepiatentje vind ik een mooie hooiwagenkrab
en besluit dit dier als onderwerp te nemen en nog eens wat met de
snoots te experimenteren. Het lukt aardig, op het display ziet het er
althans best goed uit. Ik merk ondertussen dat ik moeite heb met
trimmen, ik heb duidelijk nog steeds te weinig lood bij me. Tijd om
het water te verlaten dus, ik lig ook al weer een dik uur in het water,
dus het is mooi geweest.
Goof volgt snel en bij de auto kleden we ons snel om, zodat we weer
tegen nog altijd aanwezige gure wind beschermd zijn. Een hele
spannende duik was het niet, maar we hebben zeker geen spijt dat we
gewoon gegaan zijn. Na het vullen van de duikflessen warmen we ons
nog even op met een bakkie koffie en rijden we voldaan weer naar
huis. Laat die winter maar komen, wij zijn er klaar voor!
Max. diepte 8,8 m, temp. 8gr.C., zicht 2-3m, duikduur 64min.
|
| |
