| Duik 561 (Zeelandbrug, zondag 21 september 2014, 20.00u)
Het is nog steeds prachtig rustig weer, ik heb echt zin in een duik bij
de Zeelandbrug. Een buddy kan ik nu even niet vinden, dus ik ga op de
bonnefooi richting Zierikzee. Mijn zondagavond komt wel goed, duiken
ga ik sowieso!
De eerste avond Aquashot Zeeland komt er weer aan en ik moet nog
steeds de opdracht invullen, namelijk “beperkte scherptediepte”. Iets
wat ik te weinig doe en dus is dit een mooie gelegenheid om eens
rustig wat te gaan proberen. Gewapend met mijn 60mm macrolens en
snoots op de flitsers rijd ik richting Zeeland en geniet van de zon die
nog net achter de wolken vandaan komt. Helaas heb ik niemand bij me
om dit te delen, dus ik geniet in stilte. Onderweg belt Cindy me op om
te melden dat mijn onderpak nog netjes in de garage
hangt….aaarrggghhh, dat meen je niet? Het resultaat was een hoop
gevloek en getier in de auto. Goed, dat wordt duiken met alleen mijn
thermokleding en een jasje onder mijn droogpak. Hopelijk is het nog
niet al te fris!
Ruim op tijd voor de kentering kom ik aan op de parkeerplaats en zie
dat deze nagenoeg leeg is. Er staan maar twee andere auto’s van
duikers en één auto van een visser, duidelijk te zien aan de inhoud van
hun kofferbakken. Ik parkeer mijn auto tegen de dijk en net als ik uit
wil stappen zie ik het vrolijke duo Janny en Bruno aan komen rijden.
Met een brede lach zwaait Janny naar me en ik stap uit. Natuurlijk
ontkom ik niet aan het altijd gezellige praatje met hun en samen lopen
we de dijk op om te genieten van de Oosterschelde. Die ligt er
vanavond weer mooi strak bij, dus dat wordt ongetwijfeld weer leuk
onder water. Het zicht is de laatste dagen goed tot zeer goed, dus
daar heb ik mijn hoop toch een beetje op gevestigd.
Het is tijd om te gaan omkleden, de kentering nadert en een beetje
eerder er in is ook niet erg bij laag water. Ik ben als eerste klaar en
loop op mijn gemakje richting de duiktrap. Daar staat een visser te
vissen, maar gelukkig kunnen we elkaar de ruimte geven en dus ieder
zijn hobby beoefenen. Ik meld hem welke kant ik op ga en hoop dat hij
daar rekening mee houdt, maar daar heb ik alle vertrouwen in. Het
water instappen is even lastig, want bij laag water mis je net een paar
treden van de trap. Snel mijn masker op en dan laat ik me zakken in
het zoute water.
Zonder een echt doel ben ik toch van plan wat rond de pilaren van de
eerste pijler te gaan snuffelen, onderweg ga ik zoeken naar
slibanemoontjes en hoop daarmee mijn opdracht voor Aquashot te
kunnen vervullen. Ik weet dat ik die meer dan voldoende ga
tegenkomen in allerlei kleuren dus dat komt vast goed. Het zicht is
helaas minder goed dan ik had gehoopt, maar zeker niet slecht te
noemen. Mijn duikcomputer geeft nog steeds 18 graden aan, ook dat
is niet om over te klagen.
Al snel vind ik een mooie oranje slibanemoon en ga aan de slag. Ik
probeer allerlei dingen en zet mijn macrolens op f4 om de beperkte
scherptediepte te krijgen die ik wil en zet de snoots voor mijn flitsers
en de focuslampjes aan. Ik heb momenteel even geen mogelijkheid om
een losse focuslamp te monteren vanwege een defect aan het
onderwaterhuis, dus ik moet het doen met de lampjes in de flitsers.
Voor mij ook meteen een reden om over te schakelen op manuele
focus, zodat ik exact kan bepalen waar ik mijn scherpstelpunt wil
hebben. Het slibanemoontje waar ik mee bezig ben is maar twee
centimeter breed en dus luistert het erg nauw. Maar uiteindelijk heb ik
wat ik wilde en duik ik verder. Opdracht uitgevoerd!
Op de stenen zoek ik naar slakjes, maar ik heb geen geluk vandaag. Ik
zie ook maar één dotje met eitjes, waarvan ik niet goed weet van
welke slak ze zijn. Jammer, want ik had toch wel gehoopt op
harlekijnslakjes. Het is ondertussen donker geworden en is het dus een
echte nachtduik geworden, met mijn lamp schijn ik heen en weer in de
hoop iets interessants te vinden. Ik vind nog een kleine zeedonderpad,
maar deze wil helaas niet vereeuwigd worden. Onder de stenen zie ik
wat dodemandsduimen met ingetrokken poliepen, dus ook die zijn niet
interessant voor een foto.
De eerste pilaar van de pijler doemt op en ik ga tussen deze en de
middelste kijken. Het zicht is hier zoals gebruikelijk wat beter en dat is
toch een lekker gevoel zo in je eentje. Naast me zie ik wat duiklampen
van een ander buddypaar voorbij gaan, maar zover ik kan zien zijn het
niet Janny en Bruno. We zijn dus niet helemaal alleen. Ik bekijk de
bodem en geniet er van. Het is hier toch altijd wel mooi en rustig in de
luwte. Nu staat er al nagenoeg geen stroming, dus het is sowieso al
een heerlijk relaxte duik.
Onderaan de pilaar van de brugpijler zie ik een paar mooie
kokerwormpjes en besluit daar ook eens mee te experimenteren. Dit
zijn natuurlijk schitterende diertjes, maar toch vrij lastig om goed in
beeld te brengen. Met het objectief nog op f4 moet ook hier wel iets te
moois te maken zijn. Ik verleg het focuspunt en stel mijn snoots goed
in en druk af. Dat ziet er veelbelovend uit op de display!
Na deze fotoshoot wordt het weer tijd om terug te keren, ik ben al
weer meer dan een uur onder water en eigenlijk vind ik het ook wel
genoeg geweest, ik begin het nu stiekem toch wel fris te krijgen zo
zonder onderpak om mijn benen! Onderweg richting de kant tref ik
Janny en Bruno en ook zij zijn duidelijk hun duik aan het beëindigen.
Tussen de stenen waar ik overheen zwem zie ik een aantal
steenbolkjes rondzwemmen. Prachtige vissen natuurlijk, maar helaas
niet vast te leggen met mijn lenskeuze van vandaag. Ik geniet van het
schouwspel en ga daarna bij de trap het water weer uit.
Aan de kant praat ik nog lang na (te lang eigenlijk) met Janny en
Bruno, natuurlijk over duiken, onderwaterfotografie en publicaties. Als
iemand me daar iets over kan vertellen is het Janny wel. Altijd leuk en
leerzaam dus. Onder het genot van een bakkie thee en een overdaad
aan koekjes vliegt de tijd voorbij en vertrek ik eigenlijk veel te laat voor
een zondagavond. Maar goed, gezelligheid kent geen tijd!
Max. diepte 7.1m, temp. 18gr.C., zicht 2-3m, duikduur 70min.
|
| |
