| Duik 548 (De Kabbelaar, donderdag 24 juli 2014, 21.30u)
Het is nog steeds fantastisch weer en ik heb veel zin om nog een
avond te duiken deze week. Ik vraag Raymond of ik bij hun
donderdagduik mag aansluiten ’s avonds en het antwoord is gelukkig
“ja”. Dit keer gaan ze eens bij de Kabbelaar kijken, dus het wordt
een iets langer ritje voor mij.
We spreken pas rond 20.30u af, maar ik vertrek al op tijd richting
Zeeland. Ik heb de tijd en neem ook mijn camera voor boven water
mee om wat plaatjes te schieten, even genieten van wat extra vrije
tijd! Ik ben een uur voor de afgesproken plaats en zie dat het hier
helemaal niet druk is als ik dat vergelijk met de drukte van de avond
er voor bij Sint Annaland. Ik kan gewoon voor de duikwinkel
parkeren, daar staat alleen de auto van de duikwinkel zelf. Ook het
terras is volledig leeg. Vreemd, je zou denken dat ook deze
jachthaven wat meer leven in de brouwerij geeft.
Op mijn gemak ga ik bij de waterkant kijken en vanaf het trapje lijkt
het helder, “lijkt” want ik weet wel beter. Het is hier zelden helder
en heb een recent duikerslog gelezen, waarin over zeer slecht zicht
wordt gesproken. Ik verwacht er dus wederom niet veel van. Ik
schiet wat plaatjes van de ondergaande zon en de duikstek, ook ga
ik even naar de wachttoren kijken, daar ben ik ook nog nooit aan
toe gekomen. Vanavond gaan we denk ik maar gewoon vanaf de
trap of de steiger, ik zie wel wat de plannen zijn.
Raymond en Corne zijn op de afgesproken tijd aanwezig en we
praten even gezellig bij. Ondertussen was ik al half aangekleed, in
mijn enkel 7mm natpak wel te verstaan. Na gisterenavond wil ik wel
eens kijken hoe ik dat ga vinden. Wel doe ik mijn cap er bij aan, dat
vind ik persoonlijk erg prettig. Raymond en Corne kijken me maar
vreemd aan en pakken gewoon hun droogpakken uit de auto. Ik
snap hun blikken, maar ik weet zeker dat het prima te doen is.
Gezamenlijk tuigen we verder op en gaan we op pad, gade geslagen
door een klein groepje mensen wat gezellig naar de zonsondergang
kijkt.
We gaan bij de trap te water en ik ben blij eindelijk wat water te
voelen, ik had het toch weer best warm gekregen ondertussen. Via
mijn nek voel ik het water zo over mijn rug naar binnenlopen en daar
moet ik toch even aan wennen. We spreken een maximale duiktijd
van 90 minuten af en gaan dan onder. Meteen zie ik dat het zicht
inderdaad slecht is, het is zeer stoffig. Daglicht is er ondertussen ook
bijna niet meer, dus ik heb meteen mijn lamp nodig, maar goed het
is ook al weer 21.30u natuurlijk.
Ik ben nog geen 5 minuten onderweg en ik zie een zwart voorwerp
liggen, een nadere inspectie laat zien dat het om een loodpocket
gaat. Ik probeer hem ergens onder de webbing van mijn wing te
stoppen, maar dat lukt niet. Even twijfel ik wat ik moet doen, want
zo door duiken is geen optie. Daarom besluit ik maar naar de steiger
te zwemmen om hem daar tijdelijk te dumpen, zodat ik hem na de
duik kan terughalen. Er is toch een duiker die deze loodpocket graag
terug wil neem ik maar aan, ik zou ook blij zijn als iemand mijn spullen
mee naar boven neemt als ik iets verloren ben.
Vanaf de steiger duik ik op mijn gemak naar maximaal 8m diepte. Ik
heb de hoop vanavond een sepiola te gaan vinden en fotograferen,
maar met dit zicht zie ik dat niet snel gebeuren. Wat is het toch
stoffig, ongelofelijk gewoon! Op de bodem zie ik erg veel puitaaltjes
en kleine platvisjes, tussen de oesters krioelt het ook van de
botervisjes. Maar geen van allen heeft zin om te poseren. Een
beetje gefrustreerd door de duikomstandigheden duik ik toch
verder, nu maar richting de reefballs. Ik heb eigenlijk geen idee of ik
die überhaupt ga vinden, maar op kompaskoers doe ik maar een
gokje.
Het aantal platvisjes is ongelofelijk, op iedere vierkante meter vind ik
er minimaal 2! Meestal zijn ze maar een paar centimeter groot en af
en toe zit er een exemplaar tussen van maximaal 10cm. Erg leuk om
te zien, maar de meesten zijn ook erg schichtig vanavond. Ik
probeer met de snoots op mijn flitsers toch een acceptabel plaatje
er uit te persen, maar al snel heb ik door dat ik vanavond geen
topshots ga maken. Het is simpelweg te stoffig.
Ineens schiet er een bekend vormpje in mijn focuslamp weg, ik
herken het meteen als een sepiola. Ik volg hem eventjes en het
diertje danst nog even in het lamplicht, maar ik krijg helaas geen
kans om er ook maar 1 foto van te maken. Zonde, het is al weer zo
lang geleden dat ik sepiola’s heb gefotografeerd. Ik had het er echt
op staan. Na deze ontmoeting besluit ik er een einde aan te maken,
ik heb het wel weer gezien. Vanavond wordt het echt niet beter en
ik lig toch al weer een dik uur in het water. Ik heb het overigens
nog steeds niet koud of fris, dus een enkel 7mm natpak is prima te
doen bij deze watertemperaturen.
Als ik weer op de kant sta, zie ik dat Raymond er ook net uit komt.
Die had het ook wel weer gehad in deze “bagger”, ook hij vond het
zicht maar niets vanavond. We lopen samen naar de auto’s en na
een paar minuten staat ook Corne weer op de kant. Snel de
duikspullen uit trekken, tijd voor een verfrissend drankje met wat te
snoepen. Raymond heeft voor wafels gezorgd en ik heb wat zakjes
chips meegenomen.
We praten gezellig na over het duiken en onderwaterfotografie,
voor we het weten is het tegen 1 uur ’s nachts en besef ik dat ik
morgenochtend spijt ga krijgen, ik moet immers gewoon werken.
Onderweg naar huis heb ik het zwaar en ik ben dan ook blij dat ik na
een dik uur weer thuis ben. Snel gooi ik al mijn spullen in de garage
en ga lekker naar bed, dromen over duiken met meters zicht…!
Max. diepte 7,9m, temp. 21gr.C., zicht 1m, duikduur 69min. |
| |
