| Duik 501 (Dreischor Reefballs, donderdag 6-2-2014, 20.00u)
De Duikvaker is weer een paar dagen achter de rug en dus is het
weer tijd voor een duik. Mijn vaste buddy kan nog steeds niet
duiken
en de buddy van Raymond is ziek. Dit keer spreek ik daarom met
Raymond af en plan een duik bij Dreischor Reefballs.
Beiden zijn we fanatiek bezig met onderwaterfotografie, dus de duik
zou puur in het teken staan van oefenen met de camerasets.
Meters
maken zijn we niet van en we spreken dus af om een beetje bij
elkaar in de buurt te blijven, maar verder wel ieder zijn gang te gaan.
Dat werkt immers het beste, een onderwaterfotograaf is nu
eenmaal
niet de beste buddy…
Het is de hele dag al beestenweer, regen en vrij sterke wind. Toch
heb ik gewoon zin in de duik en hoopte dan ook niet dat Raymond
zou afhaken. Ik zie op de buienradar dat we nog wel eens wat geluk
zouden kunnen hebben in de avond. Ik eet thuis wat en pak mijn
spullen om op het gemakje richting de duikstek te rijden. Raymond
had al aangegeven niet heel vroeg aanwezig te kunnen zijn, maar
uiteindelijk was ik maar een kwartiertje te vroeg. We konden
inderdaad enigszins droog in onze pakken kruipen en al bijpratend
maakten we ons klaar voor de duik.
De wind zorgde voor wat golfslag, maar toch leek het zicht vanaf de
steiger wel mee te vallen. Ik ging als eerste te water en liet me
meteen naar 4m zakken, aangezien er toch flink wat deining stond.
Daar word ik niet vrolijk van als ik te lang aan het oppervlak blijft
hangen, dus meteen doorzakken is de beste optie vind ik. Op 5m
diepte was de deining nog steeds goed te voelen en er was ook
een
lichte stroming voelbaar. Raymond volgde snel en we gingen beiden
meteen aan de slag met onze camerasets.
Het viel me op dat de aanwezige mosselen onder de steiger allemaal
heel erg wijd open stonden en dus erg fotogeniek waren. Toch
lukte het me maar niet om er goede foto’s van te maken. Op de
een of andere manier lukte de belichting niet en de deining hielp
niet
mee om een vaste hand te houden. Op een gegeven moment gaf
ik
het op en begon op en rond de reefballs naar andere interessante
onderwerpen te zoeken.
Het is winter (althans, volgens de kalender), dus er is relatief weinig
leven te bekennen. Toch snap ik de mensen nooit die op het
internet posten “geen leven te bekennen, saaie duik”. Ik vraag me
dan altijd af of die mensen wel hun ogen open hebben. Er zijn
genoeg zakpijpen, oesters, mosselen, weduweroosjes,
zeeanjeliertjes, kreeften, vorskwabben, grondels, dikkopjes,
koornaarvissen, garnalen en krabben te vinden. Je moet er gewoon
oog voor hebben. Vandaag was zo’n duik en ik genoot van al dat
kleine spul.
Gewapend met de 60mm macrolens en de Subsee +10 diopter ging
ik voor de echte macrofoto’s. Ik probeerde wat instellingen en
flitsposities en af en toe zat er wel een aardig plaatje bij dacht ik.
Raymond zag ik ook driftig bezig met zijn net nieuwe 60mm lens en
macropoort en had zijn snoot op zijn flitser gemonteerd. Ik moest af
en toe goed kijken waar hij uitging, want het flitslicht was door de
snoot maar zeer zwak te zien en een duiklamp gebruikte hij niet of
maar af en toe. Maar we waren nooit ver van elkaar verwijderd.
Op de zandbodem achter de reefballs waren weer veel kleine
grondels te vinden en een paar exemplaren waren heel gewillige
modellen. Ik kon de diopter bijna tegen ze aan duwen en dat
leverde een mooie close up op van zo’n grondel, terwijl deze een
kopje heeft wat maximaal 1cm breed is gok ik. Wat een fijne
combinatie is die 60mm met natte diopter toch.
Na bijna een uur gaf Raymond aan dat hij het welletjes vond en ik
seinde OK, we doken richting de kant om er via de steiger weer uit
te gaan. Onderweg vond ik nog zo’n mooi klein grondeltje en ook
van dit modelletje maakte ik nog even een foto. Grappig hoe
makkelijk je in de winter foto’s van grondels kan maken en hoe lastig
dat is wat later in het seizoen. Ze zijn duidelijk trager en trekken zich
minder van duikers aan, dat is wel duidelijk nu.
Eenmaal boven water bleek het weer flink te regenen. Achter onze
auto’s stonden we gelukkig redelijk in de luwte en praatten we
wederom wat bij na deze geslaagde duik. We vulden onze flessen
nog even af en toen was het tijd om richting huis te gaan, met al
dat gepraat was het inmiddels al weer redelijk laat geworden.
Ondanks het slechte weer, was het dus toch een mooie duikavond
en lag ik om 23.30u weer in mijn nest.
Max. diepte 9.2m, temp. 5gr.C., zicht 3-4m, duikduur 61min. |
| |
