| Duik 479 (Put van Raamsdonksveer, woensdag 16-10-2012, 20.00u)
Het water wordt steeds frisser en ik besloot om alvast mijn
droogpakhandschoenen weer te monteren, zodat ik dat even kon
testen in de Put van Raamsdonksveer. Op de meest recente avond
van het OFFT sprak ik Dennis Barendse over deze put en besloot
hem een berichtje te sturen of hij eventueel zin had om mee te
duiken. Alleen is ook maar alleen en op deze manier kon hem
wellicht bekend maken met deze duikstek.
Via Facebook stuurde ik een privé berichtje en kreeg al vrij snel het
antwoord “ja hoor, lijkt me leuk!”. Mooi, dat klonk alvast enthousiast
en dus spraken we af om elkaar rond 19.30u op de parkeerplaats bij
de duikstek te ontmoeten. Het weer was niet al te best en op de
buienradar zag ik dat er een flinke pluim met regen over Nederland
trok. Met een beetje geluk zou deze wel weg zijn rond 19.30u.
Dennis was er al toen ik aankwam, ik herkende echter zijn auto niet
dus kwam hij naar mij gelopen. Hij herkende me nog aan de LED
verlichting in mijn achterklep. Er waren nog een paar buddyparen
aan het omkleden en er kwam net een buddypaar uit het water
toen wij zover waren om te water te gaan. Zij meldden ons dat
zicht echt niets bijzonders was en eigenlijk zelfs slecht te noemen
was. Ok, beetje jammer als dat echt zo zou zijn. Door de vele regen
van de afgelopen dagen zou het natuurlijk ook best wel kunnen.
Maar goed, dat gaan we zelf wel ontdekken.
Bij de instap schenen we met onze lampen in het water en we
hadden beiden meteen het gevoel dat het wel mee zou vallen. Wij
zouden gewoon rechtsaf gaan en het andere buddypaar was linksaf
geweest. Toen we in het water lagen, hadden we onze spullen snel
gereed en waren we klaar voor de duik. Dennis volgde me onder
water en we begonnen onze speurtocht.
Voorafgaand aan de duik had ik Dennis al verteld dat ik zelf ook niet
echt meer wist wat ik moest verwachten aan leven. Het is immers
weer half oktober en de laatste duik hier was al weer in augustus
geweest. Maar meestal is er wel wat vis te zien, zeker tijdens de
echte nachtduiken.
We zakten op ons gemak af richting de 5m diepte, omdat dit
meestal diep genoeg is om vis te vinden. Al vrij snel zagen we flinke
begroeiingen van waterplanten, die in mijn herinnering van augustus
veel kleiner waren. Blijkbaar is dat in het najaar pas echt op volledige
sterkte. Op de kale zanddelen lagen vele kleine baarsjes te rusten. Al
snel waren Barend en ik wat aan het fotograferen. Af en toe lag er
een wat groter exemplaar tussen, die natuurlijk nog mooier zijn om
te fotograferen.
We doken weer een klein stukje verder en ik zag in mijn lamplicht
een herkenbare vorm, het was een snoek! Snel seinde ik Barend en
liet hem de snoek fotograferen. Ik heb al meer snoekenfoto’s, dus
het leek met beter om hem even lekker te fotograferen. Na een
paar foto’s vond deze snoek het echter genoeg geweest en zwom
verticaal naar het wateroppervlak. Dit gedrag had ik al eens vaker
gezien en heb het idee dat ze dat doen als ze zich bedreigd voelen.
Ondertussen was ik op zoek naar de oude metalen buis, maar ik die
hadden we gemist door net iets te diep te hebben gedoken. Voor
ik het wist waren we bij de omgevallen boom aangekomen. Daar
zocht ik op de bodem naar kleine baarsjes om met mijn Subsee +10
diopter te fotograferen. Dennis lag vlak naast me en het werd een
beetje krap door alle takken om ons heen. Ik besloot er maar even
onderdoor te duiken, zodat Dennis kon volgen.
Achter de omgevallen boom vond ik een mooie grote baars die mooi
poseerde voor de foto. Na een paar foto’s zwom het dier een stukje
weg en kwam bij Dennis uit. Nu was het zijn beurt om deze vis te
fotograferen. Ik bekeek het vanaf een paar meter afstand en zocht
op mijn gemak zelf naar andere onderwerpen. Opeens seinde Dennis
me om te komen kijken en wees me op de baars. Ik moest goed
kijken wat er nu te zien was, maar ineens viel het me op dat deze
baars een prooi in zijn bek had! Gaaf, zoiets heb ik eigenlijk nog nooit
echt gezien in deze plas. Gelukkig was de baars zo beduusd van zijn
vangst dat hij netjes bleef liggen en wij er een paar foto’s van
konden maken.
Inmiddels waren we dik 80minuten aan het duiken en werd het tijd
om weer om te keren. Mijn linkerhand voelde fris aan het was wel
duidelijk dat de droogpakhandschoen niet droog was gebleven.
Balen, want nu moet ik eerst weer gaan zoeken naar de oorzaak en
dat is niet heel gemakkelijk. Maar goed, het was met deze
watertemperatuur nog wel te doen. Dennis volgde iets voor de
boom vonden we wederom een mooie snoek. Ook deze snoek liet
zich goed fotograferen. Het was vanavond wel prijs met snoeken.
Uiteindelijk hebben we 4x een snoek gezien van diverse formaten,
maar het waren allemaal vrij jonge dieren.
Na exact 100minuten kwamen we weer boven water bij het
steigertje. Het was een fijne eerste duik met elkaar en beiden
waren we erg enthousiast over de duik. Ik was blij dat ik Dennis
geen teleurstellende duik heb voorgeschoteld. Ik denk dat hij nog
wel eens vaker hier gaat duiken.
Bij de auto’s trakteerde Dennis me op koffie met een stroopwafel en
praatten we nog even wat na over duiken en onderwaterfotografie.
Het was zeker voor herhaling vatbaar.
Maximale diepte 7m, temp. 12gr.C., zicht 3-4m, duikduur 100min. |
| |
