| Duik 470 (Zeelandbrug, dinsdag 3-9-2013, 20.20u)
De vakantieperiode is ten einde en ook buddy Frank is weer terug, dus tijd om weer te gaan duiken. Deze week voorspellen ze best goed weer en de laagwater kentering staat op dinsdag erg goed, dus plannen we onze eerste duik in 6 weken maar op dinsdag in plaats van woensdag. Duikstek van keuze….de Zeelandbrug!
De laatste keer dat ik bij de Zeelandbrug had gedoken was al weer eind juli, dus ik wilde er graag weer eens gaan kijken. Ik had wat foto’s gezien van leuke slakjes en er zouden ook baby sepia’s te zien moeten zijn, dus met de macrolens op de camera gemonteerd een prima stek om op jacht te gaan. Frank pikte ik eerst weer even bij hem thuis op en daarna reden we richting Zeeland. We hadden heel wat bij te praten, voor we het wisten waren we bij de Zeelandbrug.
Het was deze avond windstil en daarom hadden we goede hoop op goed zicht. Op het water dreven een paar vissersbootjes en –kajaks. Wij planden onze duik voor de zekerheid maar richting het westen vanaf de trap. We waren redelijk vroeg, dus we verwachtten nog wel wat stroming. De keuze was daarom snel gemaakt. Laat de vissers maar lekker hun gang gaan rond de pijler, wij gaan wel op het gemakje speuren op en tussen de stenen.
Mijn droogpak had ik sinds gisteren weer thuis, want deze had namelijk 1 lekje aan mijn linker schoen en ik heb er voor gekozen om er een neopreen nekseal op te laten zetten. Afgelopen winter had ik geregeld een koude nek, omdat de kraag van de cap niet goed onder de kraag op het droogpak bleef zitten. Een latex nekseal heeft natuurlijk geen enkele isolerende waarde, dus op advies van Ernst van Dive Repairs koos ik voor een ander seal. Hij zou ook de kraag van mijn cap wat innemen, zodat deze minder de neiging heeft om op te krullen als hij onder de kraag van het droogpak uitschiet. Ik was dus erg benieuwd of ik vandaag volledig droge voeten zou hebben en of ik het duiken met zo’n neopreen nekseal fijn zou vinden.
De duikflessen hebben we nog even goed vol afgevuld en rond 20.20u lagen we in het kalme water van de Oosterschelde, met een prachtige ondergaande zon op de achtergrond. De tijd van de nachtduiken is weer aangebroken voor ons, want de avonden korten nu erg snel. Het restje daglicht was nog wel voldoende voor wat restlicht onderwater. Het zicht was in ieder geval best goed, dus we konden relax aan de duik beginnen.
De verwachtte stroming was er niet en het leek zelfs wel of de kentering er al bijna aankwam, zo weinig stroomde het. Mij hoor je niet klagen, want ik heb het liefst zo min mogelijk stroming om foto’s te maken. Frank en ik speurden allebei op het gemak de stenen af en hielden daarbij enige afstand. Dit ging met dit zicht prima en onze lampen waren onze markeerboeien onderwater. Ik hoopte wat interessant leven te vinden, maar helaas had ik daar wat moeite mee. De Zeelandbrug kan leuk zijn, maar ik moet eerlijk toegeven dat ik ook regelmatig saaie duiken maak hier. En dat is vooral gekomen na de stort van de staalslakken en de aanpassingen aan de dijk onderwater.
Her en der zag ik wat grondels, die een stuk groter lijken dan in de Grevelingen. Ook zie je hier opvallend veel kleine grondels op en tussen de stenen. Ik weet niet precies welk soort dit is, dat vind ik altijd erg lastig determineren. Maar ze zijn in ieder geval erg fotogeniek en blijven prima liggen in tegenstelling tot de zwarte grondels. De stenen zitten bomvol met zeepokken, waarvan de armpjes driftig bewogen om voedsel uit het water te filteren. Op een spons was een feestje aan de gang….enkele tientallen spookkreeften dansten hier in het rond. Ik heb een poging gedaan om er foto’s van te maken, maar dat was geen succes. Toch net te veel beweging in het water en de camera wist niet op welk onderwerp scherp gesteld moest worden. Dat doe ik nog wel een andere keer, maar dan met de manuele focus.
Tijdens de duik voelde ik duidelijk het verschil met die nieuwe nekseal, lekker soepel en gewoonweg warm! Dat belooft wat voor de winter, ik ben blij deze keuze te hebben gemaakt. Hopelijk denk ik daar over een jaar nog zo over….
De grote stenen zijn ook het podium voor de galathea kreeftjes, die ik deze duik toch een redelijk aantal heb gezien. Leuke diertjes, maar vandaag niet op de foto te krijgen helaas. Misschien moet ik het eens proberen met een rood filtertje voor de focuslamp? De grote broer van de galathea kreeft, de kreeft, was ook dik vertegenwoordigd. Enkele flinke exemplaren lieten zich goed zien en zorgden voor paniek bij de wat kleinere exemplaren als ze te dicht in de buurt kwamen. Grappig om te zien en met respect bleef ik op gepaste afstand van de grote scharen.
Diverse plukjes met dodemansduim vond ik op de stenen, maar geen van allen stond mooi volledig open. Toch zijn het ook met gesloten vangarmpjes mooie diertjes en heb ik er wat foto’s van gemaakt.
Een paar jonge zeedonderpadjes lieten zich zien, maar ik zag ze pas als ze iets bewogen. Hun schutkleuren zijn echt heel goed momenteel, dus ik moest van 2x kijken om het visje weer terug te vinden. 1 zeedonderpadje bleef mooi poseren voor de foto, helaas net in een wat lastige hoek. Toch leuk om deze diertjes weer te zien. Nog een paar maanden en dan gaan we de nestjes hopelijk weer zien. Maar aan dat koude water wil ik nog even niet denken.
De hele duik zocht ik tevergeefs naar slakjes, maar ik vond niets. Misschien moeten we ze wat dieper zoeken? Of meer in de buurt van de pijler? Zeg het maar, ik weet het niet. Volgende keer beter dus, tips zijn welkom! Ook de baby sepia’s hebben we niet gevonden en we hebben toch genoeg zand gezien tussen de stenen en bij de staalslakken stort, maar helaas.
Na zo’n 85minuten waren we weer netjes terug bij de trap aangekomen en strompelden we eruit. De trapleuning is helaas net een meter te kort om er goed gebruik van te maken. Ik blijf het jammer vinden dat dit soort puntjes op de i niet goed worden uitgevoerd bij het bouwen van deze trappen. Een Oosterscheldekering kunnen we wel bouwen, maar een fatsoenlijke trapleuning…..
Inmiddels was het bijna 22.00u toen we bij de auto onze spullen hadden afgedaan. We vulden de flessen nog even op voor de volgende duik en reden voldaan weer naar huis. Het was een relaxte 1e duik na de vakantieperiode, dus we gaan er weer voor de komende maanden. Langzaamaan richting het najaar…
Maximale diepte 9m, temp. 20gr.C., zicht 1-2m, duikduur 85min. |
| |
