Duik 460 (Gemaal van Dreischor, 28-7-2013, 21.00u)
Zondagavond, tijd voor een duik….dit keer hoefde ik niet ver te
rijden. Ik zat immers al op het eiland Schouwen-Duiveland voor mijn
vakantie. Met een nieuwe buddy had ik afgesproken om te gaan
duiken en we kozen voor het Gemaal van Dreischor. Lekker simpel,
maar toch altijd een kleurrijke stek.
Via een toevallige ontmoeting bij Scubacam wist ik dat Rob op
dezelfde camping als wij verbleven in deze week en dus liep ik samen
met Cindy en de kinderen langs de bewuste caravan. We hebben
even wat gekletst en verhalen aangehoord van hun vakantie in
Kroatie, waar ze ook hadden gedoken. Sterker nog, ze waren
vandaag om 5.00u op de camping gearriveerd, rechtstreeks uit
Kroatie. Toch had Rob wel zin in een avondduikje en dus was de
afspraak snel gemaakt.
Wij gingen eerst nog op ons gemak eten en besloten om met de
kids een ijsje te gaan halen bij de strandtent. Daardoor liep het ietsje
uit, maar net voor 20.00u stond ik met mijn spullen bij de caravan
van Rob en waren we binnen een paar minuten klaar voor vertrek.
We reden samen in zijn auto richting de duikstek en praatten wat
over onze ervaringen, zodat we elkaar wat beter leerden kennen.
Het Gemaal van Dreischor vindt Rob een van de mooiste stekken,
dus een prima plek om onze eerste duik samen daar te doen. Ik had
er sinds september 2012 ook niet meer gedoken, dus ik was wel
weer eens benieuwd. Het Gemaal van Dreischor is voor mij de plek
waar het duiken in Zeeland begon, dus ik heb er altijd een leuke
herinnering aan en vind het sfeertje daar altijd erg leuk.
Ik moest mijn fles nog even vullen bij de vulautomaat bij de Reefballs
en daarna reden we door naar het gemaal. Daar stond 1 Belgische
auto en verder waren we alleen. We keken even over de dijk en
zagen het gemaal er mooi bij liggen in de avondzon. Ik hoopte nog
net wat zonlicht mee te kunnen pakken bij het maken van de foto’s
met de 8mm fisheye. De domepoort zat er vanaf vrijdag nog op en
ik had wel zin om ook in Zeeuws water te gaan testen met deze
lens. Het zou er om houden of de zon niet toch net achter de dijk
zou verdwijnen.
We kleedden ons aan en liepen richting het water. Ik zag de zon
langszaam richting de dijk verdwijnen en wist toen eigenlijk al dat ik
geen echte zonlicht foto’s meer zou gaan maken, maar eerder
gewone nachtduikfoto’s. Ook geen probleem, want ook daar moet
ik mee leren omgaan.
Toen we de duik begonnen, viel het zicht meteen erg tegen. Bij de
meeste duiken die ik hier gemaakt heb, was het ondiepe deel altijd
erg helder en dan nog kon het achter de oude zeedijk wel eens
tegenvallen. Maar nu was het zicht meteen al erg stoffig. Ik kon nog
net een redelijke foto van mijn buddy Rob maken, waar ook nog net
de zon op de achtergrond te zien is. Perfecte timing, want even
later was het toch echt donker.
Achter de oude zeedijk was het nog veel slechter en tot mijn
verbazing stond er ook nog eens een redelijke stroming (voor
Grevelingen begrippen) vanuit het westen. Ok…vreemd allemaal zeg.
Het zal het slechte weer van de zaterdag geweest zijn? Afijn, we
doken op ons dooie gemak en bekeken het kleine spul wat op de
zakpijpjes en sponzen zit. Ik probeerde van alles uit met de foto’s en
zocht daarbij naar de mooist begroeide oesterbank. De kleur
rood/oranje springt er op deze duikstek wel uit, afgewisseld met het
wit van de slingerzakpijp.
We zagen diverse garnalen die hele bossen met eitjes onder zich
meedroegen. Ik baalde dus af en toe dat ik geen macrolens bij me
had, maar dat komt dan wel weer een andere keer. Ook vonden we
nog vele oesters met een grondel als bewoner, die zijn/haar eitjes
vel verdedigde. Dat blijft een mooi gezicht en nu had ik de tijd en
rust om er nog eens goed naar te kijken. Wat zijn die eitjes toch
klein!
Bij het gemaal aangekomen, viel het zicht zodanig tegen dat ik er
niet veel aan had qua fotografie. Het viel me op dat de Wc-pot nu
ineens onder het gemaal ligt, terwijl deze in mijn herinnering altijd
dieper en verder weg heeft gelegen. Wat mij betreft haal ik die er
nog een keer uit, want ik stoor me ontzettend aan dit soort
onzinnige “objecten”. Gevalletje onderbroekenlol. “Hahaha, kijk mij
nou eens op een Wc-pot zitten onder water”…pff, net zo triest als
op de Wc-potten van dat ene wrak in Egypte….niet mijn ding.
We draaiden weer om en op de terugweg zagen we wat meer
kreeften los lopen. Onder de 6m diepte was het zicht overigens wel
een stuk beter en leek het in verhouding dus “kraakhelder”. Maar
echt zin om nog veel te fotograferen had ik niet, dus ik loodste Rob
richting de uitgang….
Na zo’n 70minuten kwamen we netjes bij de instap uit en hadden
we toch beiden genoten van de duik, ondanks het tegenvallende
zicht. In het allerlaatste restje daglicht konden we nog net onze
spullen opruimen en reden we weer richting de camping. Het eerste
duikje van de vakantie zit er weer op.
Maximale diepte 7,3m, temp. 21gr.C., zicht 1-3m, duikduur 70min. |
| |