| Duik 457 (Zeelandbrug, 21-7-2013, 20.00u)
Man man….wat is het warm dit weekend! Maar….ik klaag niet hoor!
Heerlijk genoten van een dagje zwembad in Geertruidenberg met
het gezin en in de avond stond een laagwater duik bij de
Zeelandbrug met buddy Gido op het programma.
We hadden goede hoop op goed zicht, dus dat zou een mooie
afsluiting van het weekend betekenen en voor mij een mooi begin
van onze zomervakantie.
Gido was het hele weekend al in Zeeland en dus moest ik alleen
rijden. Voordat ik naar Zeeland reed, ging ik eerst even bij buddy
Frank zijn lampkop halen. De mijne is namelijk gesneuveld en ik wilde
nog eens testen of mijn accu nog een acceptabele levensduur heeft
na 5 jaar dienst te hebben gedaan. Mijn eerste stop was dus in
Drimmelen en daarna ben ik met een buitentemperatuur van 29
graden richting Zeeland gereden. De zon tegemoet….
Op de N59 stagneerde het verkeer en verloor ik het half uurtje wat
ik eerder weg was gegaan zomaar weer aan de gevolgen van een
ongeluk. Jammer, maar gelukkig zouden we nog ruim op tijd zijn. De
kentering stond vanavond rond 20.50u en we wilden er daarom
uiterlijk 20.15u in. De parkeerplaats was gek genoeg nog vrij leeg,
dus ik verwachtte dan ook geen topdrukte. Gido zat al op zijn
gemak op het bankje op de dijk van het uitzicht te genieten. Samen
kleedden we ons aan en liepen badend in het zweet richting de
trap. Daar aangekomen zagen we al wel dat het zicht vandaag goed
zou gaan zijn.
Gido had het plan om richting de pijler te duiken, dan er onderdoor
en wat dieper nog even richting het oosten. Daarna omkeren en bij
de trap er weer uit. Dit leek mij een prima plan, dus doken we
onder….
Het zicht was echt goed te noemen, zeker 3m op ondiepte. We
speurden meteen de stenen af tijdens het duiken tegen de nog
lichte stroming in. Tussen de stenen zwommen de zeebaarzen en
harders schichtig weg, maar gelukkig zaten er ook exemplaren bij die
zich goed lieten zien. Ik had helaas de 60mm macrolens voor de PEN
bij me, dus ik kon ze er niet op zetten. Dat moet ik de volgende
keer toch eens anders doen. Ofwel ik doe eens gek en neem de
8mm fisheye mee, ofwel “gewoon” de 14-42mm.
We zochten naar slakjes en vrij snel vond ik 2 legsels. Bij nadere
inspectie bleek het om de bruine plooislak te gaan. Helaas zat dit
slakje op een onmogelijke plek en ik had geen zin in halsbrekende
toeren voor een simpel snapshotje. Ik dook nog steeds zonder
focuslampje, dus het zou vandaag toch al lastig gaan worden met de
foto’s.
Niet lang na het begin van duik, arriveerden we bij de pijler. Ook hier
was het zicht erg goed en lieten de zeebaarzen en harders zich
goed bekijken. Tegen de groene achtergrond onder de pijler zagen
we tientallen schimmen. Erg gaaf, wederom erg genieten. Voor Gido
was het al weer lang geleden dat hij met zulk zicht bij de
Zeelandbrug had gedoken, dus die genoot er ook van. Ik speurde
ondertussen op de bodem naar een pauwkokerworm, want die
wilde ik nog eens wat beter gaan fotograferen. De stroming was nu
beduidend minder dan vorige week, dus dat wilde ik graag gebruik
van maken.
Uiteindelijk vond ik er 1 aan de achterkant van de pijler en maakte er
wat foto’s van. Gelukkig had ik mijn snoots goed afgesteld en kon ik
toch van de focuslampjes in de flitsers gebruik maken. Niet dat ik dit
altijd zou willen doen, maar het ging wel. Het was helaas best een
stoffig exemplaar, maar ik was zeker niet ontevreden. Na deze korte
fotosessie, daalden we af richting de 12m. Dat was het
gebied/diepte die Gido graag wilde bezoeken. Stiekem hadden we in
ons achterhoofd de ontmoeting met de zeepaardjes in augustus
2011, dus je denkt er toch wel aan.
De begroeiing is er redelijk uitbundig en er zijn genoeg haringgraten
om een zeepaardje in te vinden…in theorie dan, want het was voor
mij persoonlijk maar een dagdroom. In een geweispons vond ik een
mooie satijnslak en seinde Gido dat hij moest komen kijken. Hij lag op
dat moment een stukje verder en eigenlijk zag ik alleen nog maar
het zijn lamplicht. Het zicht was goed, dus hij zat toch al redelijk ver
van me af. Maar met dit zicht en deze mate van daglicht is dat voor
ons geen enkel probleem. Hij bekeek de satijnslak en ik probeerde
nog wat foto’s te maken, maar dit keer lukte dat voor geen meter.
De snoots waren toch wat verschoven en ik had er ook de +10
diopter op gezet, dus ik kreeg hem er niet eens goed op. Ik gaf het
op en we doken verder.
Gido gaf aan dat het tijd was om te gaan keren en ik stemde toe.
Op de terugweg vonden we nog wat kleine harlekijnslakjes en
boompjesslakken. Ook de foto’s van deze slakjes wilden niet lukken
door de toch aanwezige stroming en de ondergrond waar ze op
zaten. Helaas, volgende keer beter met een goed focuslampje.
Op de terugweg richting de trap schoten nog steeds vele harders
en zeebaarzen voor ons weg en dat maakte de duik tot een mooi
einde. Na zo’n 75minuten kwamen we boven. Gido herkende een
kajakvisser als zijn collega en maakte al drijvend een praatje. Ik ging
er alvast uit en heb op de parkeerplaats snel mijn spullen afgedaan.
Omdat er wat Facebook-bekenden” waren, kon ik deze personen
eens echt spreken en de handen schudden. Dit keer waren dat
Shanna en partner (denk ik) en Frank en Nanette. Altijd leuk om
een aantal van je Facebook vrienden in het echt te kunnen zien en
spreken. Ik kreeg nog een heerlijk koud pilsje van Frank
aangeboden, dus dat was een mooie reden om lekker lang na te
praten in het heerlijke weer. Wat een avond! De zomer is helemaal
goed gekomen!!
Maximale diepte 12,2m, temp. 20gr.C., zicht 2-3m, duikduur 75min. |
| |
