| Duik 453 (Zoetersbout, 9-7-2013, 20.00u)
“2 Zeepaardjes gespot bij Zoetersbout, 50m links van de instap op 7m”…zo luidde een duiklog in de Duikersgids App die mijn buddy Frank en ik zeer regelmatig raadplegen. Eerlijk gezegd geloven we er allebei helemaal niets van. We gaan wel naar Zoetersbout, maar gewoon omdat dit lang geleden is en de kentering niet goed staat.
Het is nog steeds heerlijk weer en bij het pakken van mijn spullen denk ik er aan om een klein koeltasje met frisdrank mee te nemen. Frank had me al een whatsappje gestuurd dat hij geen koffie mee zou nemen omdat het zulk warm weer is. Ik gaf hem groot gelijk en bedacht me toen dat ik hem wel op een pilsje na de duik kon trakteren. Zelf nam ik gewoon een colaatje, want ik heb eigenlijk wel mijn eigen beleid dat ik niet drink als ik nog moet rijden. En zeker niet net na een duik.
Vandaag kunnen we lekker vroeg vertrekken, want thuis is het rustig. Ik ben alleen met mijn vrouw Cindy, de kinderen zijn lekker logeren bij opa en oma. We rijden heerlijk relaxt richting Zeeland, met als eerste stop het vulstation van Waterworld. Ik moet 1 van mijn 12L flessen volledig vullen, mijn 10L fles (of eigenlijk de fles van mijn vrouw Cindy) moet ik volledig vullen en de 12L fles waarmee ik ga duiken kan ook nog wel even afgetopt worden.
Na het vullen keren we om en rijden naar Zoetersbout. Het waait hier wat harder, maar dat is niet erg want de verkoeling kunnen we wel gebruiken. Dit keer hebben we gewoon weer ons droogpak bij ons. Op de parkeerplaats stond slechts 1 andere auto, wat een rust weer. Heerlijk gewoon. Frank ging al even over de dijk kijken terwijl ik nog even een sanitaire pitstop maakte op de net verschoonde Dixie. Frank keerde terug dat het water er veelbelovend uitzag. Kijk, dat hoor ik graag.
Na het aankleden vertrokken we richting de duiktrap. Daar zagen we dat het bord met “Duiktrap” erop op de kant lag. Hoe dat nu weer komt, geen idee? Frank lag al in het water en was inmiddels weer wat afgekoeld. Ik trok ook mijn vinnen aan en….ja hoor….@#$%&!!! Mijn masker vergeten, aarrgghhh!!
Snel trok ik mijn trimvest uit en liet het drijven bij de leuning. Zo kon ik wat sneller op en neer om mijn masker uit de auto te halen. Een inmiddels gearriveerd ander buddypaar zal me wel uitgelachen hebben, dan hebben ze nog maar gelijk ook eigenlijk…haha.
Eenmaal klaar voor de duik, daalden we af. Ik was me vergeten te scheren en meteen begon mijn masker wat te lekken. Bah, daar houd ik dus totaal niet van. Ik kan maar niet wennen aan dat water onder mijn neus en zorgt er bij altijd voor dat het een afbreuk doet aan de duik. Ik ben er gewoon minder relaxt door. Balen, maar het is niet anders. We duiken verder en zien dat het zicht eigenlijk best wel goed is. Het eerste stuk richting de kop van de dijk hebben we licht stroming mee en eenmaal op de kop komt deze even stil te staan om vervolgens de stroming tegen te krijgen. Logisch, want het was immers afgaand water.
Op de bodem en tussen de oesters krioelde het werkelijk van de botervisjes, grondels en krabben. Ik zag nog 1 galathea kreeftje wegkruipen en deed nog een vergeefse poging om een foto te maken. Inmiddels passeerden we een fuik en toen ik nog eens keek waar Frank eigenlijk was (normaal gesproken iets rechts achter me), was ik hem kwijt. Ik ben stil gaan hangen en heb even gewacht, maar besloot vrij snel maar boven water te gaan kijken. Daar vond ik hem weer terug. Net voor we weer terug onder wilden gaan, zagen we een stukje verder een Bruinvis met een kalf. Wat een mooi gezicht is dat toch en zeker niet de eerste keer hier. Het komt regelmatig voor dat we ze hier zien.
Tijdens de rest van de duik deed ik verwoede pogingen om mooie dingen te spotten. Ik zag nog 1 zeedonderpad, het legsel van een slakje (vermoedelijk bruine plooislak), wat kreeften en een flink aantal kompaskwallen met erg lange tentakels! Toch vond ik het de hele duik wat tegenvallen, het zicht wisselde ook heel erg en ik kon maar weinig leuke dingen vinden om te fotograferen. Uiteindelijk heb ik wat foto’s gemaakt van een zeeappel en van een hooiwagenkrab en op het einde van de duik vond ik nog een gewillig grondeltje, waarbij ik eens wat instellingen kon varieren bij wijze van testen.
Na 70minuten gaf Frank aan dat hij het water uit moest voor een kleine boodschap en seinde dat ik nog even kon blijven. Dat is niet aan dovemans oren gericht, dus ik scharrelde nog zo’n 20min in mijn eentje verder op een diepte van 5m. Dicht bij de instap bekeek ik nog wat anemoontjes en na zo’n 90minuten was ook mijn duik ten einde gekomen.
We hadden beiden hetzelfde gevoel. Leuke duik, maar echt bijzonder niet. Onder het genot van een colaatje en pilsje hebben we de flessen weer gevuld en zijn voldaan naar huis gereden. Toch een heerlijk avondje.
Maximale diepte 9m, temp. 18gr.C., zicht 1-3m, duikduur 90min. |
| |
