Duik 444 (Bergse Diepsluis, 3-6-2013, 20.15u)
Driemaal is scheepsrecht zullen we maar zeggen…dus ook met buddy
Frank ging ik voor een derde keer op sepiajacht bij de Bergse
Diepsluis. Het was maandagavond geworden in plaats van de
gebruikelijke woensdagavond, omdat we het er op gokten dat het
dan rustiger zou zijn.
De woensdagavond was de afgelopen 2 keer bij de Bergse Diepsluis
erg druk, waarschijnlijk is het de clubavond van meerdere clubs en
doen ze om beurten de Bergse Diepsluis aan. Begrijpelijk natuurlijk,
maar daar hoeven wij niet per se ook nog bij te liggen. Liever niet
zelfs! Dus een keer een andere avond is in de “sepia-tijd” een betere
keuze.
Het was prachtig weer en dus is het genieten op de weg er naar
toe en ook op de parkeerplaats krijg je meteen een beetje
vakantiegevoel. Heerlijk is dat, ik moet nog even niet denken aan
onze winterse avondduiken in het pikkedonker bij steenkoud
weer….brrrr. Nee, voorlopig warmt het water nog lekker op, hoewel
dat niet zo snel gaat als het eigenlijk zou moeten doen. Maar goed,
13 graden is eigenlijk meer dan prima met onze droogpakken.
Daarmee kun je makkelijk 1,5uur duiken en alleen de luchtvoorraad is
nog de beperkende factor.
Het was iets drukker op de parkeerplaats dan op zondagavond, maar
nog steeds relatief rustig. We kleedden ons om en we zijn weer
richting de witte streep gelopen op de dijk. Frank en ik waren zo in
gesprek, dat we zelfs veel te ver liepen! Maar natuurlijk zitten de
sepia’s niet precies op 1 plaats, dus maakte het ook niet veel uit.
Het water stond iets lager en dus moesten we even goed uitkijken
bij het instappen, maar ook nu weer ging dat prima. Na een paar
minuutjes lagen we dan eindelijk in het water en doken we richting
een diepte van rond de 7m. Vrij snel al stuitten we op een van de
wat stevigere bouwwerken die met betonstalen frames gemaakt zijn
en daar hing een mooi paartje Sepia’s bij, die ook heel duidelijk eitjes
aan het afzetten waren. Het mannetje beschermd het vrouwtje
heel teder bij deze actie. Vlug seinde ik Frank dat hij moest kijken en
meteen installeerde ik mezelf zodanig dat Frank goed kon kijken en
ik geen stof zou maken door onverwachte bewegingen.
Mijn lamp deed ik uit, want met het restlicht kon je het prima
bekijken. Ik stelde mijn camera in, terwijl Frank van zijn eerste
ontmoeting met sepia’s van dit jaar kon genieten. Heerlijk rustig
hingen we te kijken, Frank aan de ene kant en ik aan de andere
kant. Af en wisselden we van plaatsen en deden dat altijd door even
wat dieper weg te zwemmen om absoluut geen stof te
veroorzaken. Prima samenspel al zeg ik het zelf! Het maken van
foto’s ging lekker en dit paartje was lekker actief.
Plotseling liet een 2e mannetje zich zien en meteen zag je de kop
en de tentakels van de beide mannetjes verkleuren naar donkerrood
en werd het zebra motief op hun lichaam nog sterker. Op een
gegeven moment maakte het vrouwtje zich even uit de voeten en
draaiden alleen de mannetjes nog stoer om elkaar heen. Op dat
moment zat ik wat hoger en keek er wat van bovenaf op, waardoor
de foto’s nog gaver werden. Prima jongens…knokken jullie nog maar
wat verder! Gaaf zeg! Leuke foto momentjes! Deze duik kon
meteen al niet stuk, toch fijn als je zo’n missie hebt.
Het zicht was wederom goed, dus ik heb toch een beetje
medelijden met al die duikers die op zondag als een lasagna boven
elkaar moeite doen om door hun eigen stof heen wat sepia’s te
zien. Maar wij niet, wij hingen inmiddels al een dik half uur bij deze
dieren, helemaal alleen. Zo heerlijk is dat! Na zo’n 35min werd het
tijd om te gaan en doken we weer verder rond de 7-8m diepte.
Onderweg zagen we nog een losse sepia wegschieten en was
wellicht op zoek naar een partner.
Een heel stuk verder en zo’n 10min in tijd, vond ik ineens in het
lamplicht een oud tentje met daarbij 6 sepia’s!! Wow…snel seinde ik
Frank om ook te komen kijken, want hij zwom net wat ondieper aan
de kant van de dijk, maar dit tentje bevond zich aan de diepere
kant. Ook hier was het zicht meer dan prima en ik maakte snel wat
foto’s, waarop 4 van de 6 sepia’s te zien waren. Die andere 2 lagen
net iets te ver weg…helaas. Inmiddels was mijn lucht voorraad ver
geslonken en seinde ik Frank dat we richting het einde van de duik
waren aanbeland. Hij seinde OK en we doken richting de kant. Na
zo’n 80 minuten kwamen we weer boven.
Op de trap kwam net een ander buddypaar uit het water en zij
waren teleurgesteld, want ze hadden geen enkele sepia gezien. Met
een beetje schaamte vertelde wij dat we in totaal 11 sepia’s hadden
gezien. Je zag hun gezichten vertrekken en gaven meteen toen dat
ze nu nog meer baalde. Bij de parkeerplaats liet ik nog even snel wat
foto’s zien als bewijs. Niet dat ze ons niet geloofden, maar ze
vonden het toch wel leuk om even mee te kijken.
Wat een gave duik was dit….best out of three! Drie sepia duiken en
alle drie erg gaaf, maar deze was de beste tot nu toe! En met de 2e
dag ONK voor de boeg en een drukke werkweek, voorzie ik nog
even geen andere sepia duiken. Maar ik heb weer voldoende
genoten en voldoende foto’s om nog eens flink na te genieten.
Maximale diepte 9m, temp. 13gr.C., zicht 2-3m, duikduur 80min.
|
| |