Duik 421 (Zoetersbout, 27-2-2013, 19.30u)
Afgelopen zondag heb ik voor het eerst in 2013 een snotolf gezien en vanavond wilde we dit ook proberen te realiseren voor Frank. Met aanwijzingen over een snotolf bij Zoetersbout, wilde we die kans wat vergroten. We zouden toch al naar Zoetersbout gegaan zijn, maar nu hadden we in ieder geval nog een sprankje extra hoop dat het zou gaan lukken. Toch wist ik ook wel dat de informatie niet uit eerste hand kwam en het dus ook op goed zoekwerk aan zou komen.
Het voelde buiten guur aan toen we onze duikflessen bij Waterworld nog even gingen vullen. Toch was de wind niet echt sterk. Het vullen van de duikflessen ging ook even op een vreemde manier, want bij het invoeren van een muntje van 50cent in de meest rechtse automaat gingen ook de lampjes branden op de andere automaten. Dit had het gevolg dat Frank zijn fles gelijktijdig met mijn fles gevuld werd, zonder dat hij geld in de automaat hoefde te stoppen. Erg vreemd, ik nam me dan ook voor om dit toch even te melden via email. Dit is natuurlijk niet de bedoeling.
Toen we op onze eindbestemming aankwamen, stonden we er moederziel alleen….dit keer geen Peter en Merel. We moesten beiden onze sets nog opbouwen en uiteindelijk stonden we toch heel even in het donker, toen de binnenverlichting van de auto uitgeschakeld werd. Blijkbaar stonden we er dus langer dan normaal, want normaal gesproken gaat dit licht niet uit en kunnen we ons volledig omkleden onder zonnehemel van LED lampjes!
Het water stond nog zodanig hoog dat we nu redelijk makkelijk konden instappen, maar omdat het afgaand water was zouden we na de duik een stuk lastiger weer op de kant kunnen komen. Maar goed, dat zagen we dan later weer wel. Met de aanwijzingen die we hadden gingen we op redelijk ondiep onderzoek uit richting het westen, vanaf de trap naar rechts dus. Daar zou een snotolf gezien zijn op slechts 3m bij laag water. En aangezien het nu nog geen laag water was, besloten we het maximaal 6m diep te proberen op de heenweg en op de terugweg nog iets ondieper. Gezien de huidige watertemperaturen zien we ook geen noodzaak om wat dieper te duiken en de kans op een snotolf is eigenlijk al leuk. Stiekem hoopten we dus op een ontmoeting.
Het zicht was niet erg goed, dus we moesten onze lampen goed hun werk laten doen en door iets afstand van elkaar te houden bestreken we een breed gebied. Af en toe zag ik wat krabbetjes wegschieten, zag ik een Millennium wratslak, een koornaarvis en een hoop oesters….maar geen snotolf. Na een half uur vond ik het eigenlijk weer tijd worden om terug te keren en seinde dus naar Frank.
Iets ondieper zwommen we terug hadden nu de stroming in de rug. Het zicht leek nu iets beter te worden, naar mate we de instap weer naderde klaarde het steeds meer op.
Helaas vonden we vandaag geen snotolf en was het een ronduit saaie duik. Is er nog erg weinig leven te vinden en de temperatuur van het water helpt ook niet echt natuurlijk. Bij de instap vond ik nog een dikke zeedonderpad, waarvan ik vermoed dat dit een exemplaar is wat op een zeer laat tijdstip nog eitjes gaat afzetten. Ik heb er nog een foto van gemaakt voor de vorm, want de gehele duik heb ik geen enkele foto gemaakt.
Na bijna een uur kwamen we uit het donkere, koude water en waren we het er over eens dat dit een duik was, die we niet lang zouden gaan herinneren. Laat die lente maar komen hoor!!
Maximale diepte 7m, temp. 2gr.C., zicht 1-2m, duikduur 56min.
|
| |