| Duik 414 (Dreischor Reefballs, 10-1-2013, 20.30u)
Na de duik van afgelopen zondag bij de Zeelandbrug met Frank,
bestond er voor onze doordeweekse duik geen plaats in de
gezamenlijke agenda. Daarom plande ik een duik met Gijs op een
voor mij afwijkende avond, de donderdagavond. We besloten nog
maar eens naar de vorderingen van de eitjes van de
Zeedonderpadden te gaan kijken en kozen daarvoor wederom voor
Dreischor Reefballs.
De weersomstandigheden waren erg goed overdag. Het zonnetje
scheen vol op en het zag er eindelijk eens mooi uit buiten. De wind
was nauwelijks aanwezig en dat is in ieder geval goed voor het zicht
in Zeeland. Hoewel dat bij Dreischor niet zo heel veel uitmaakt, daar
is het deze winter gewoon altijd goed. Er werd wel regen voorspelt
in de avond, dus ik hoopte maar dat we in ieder geval droog konden
omkleden. De buitentemperatuur was wel weer aan het dalen en de
auto gaf 6 graden Celsius aan.
Ik was ruim op tijd en kon daardoor in alle rust mijn duikspullen
klaarleggen en voorbereiden voor als Gijs zou komen. Die kwam niet
veel later aan en had er gelukkig ook weer veel zin in. Hij had voor
deze duik warmtepads meegenomen om in zijn handschoenen te
doen om te testen. Er wordt komende week weer vorst overdag
voorspeld, dus het kan makkelijk zijn dat volgend weekend weer
watertemperaturen van 3-4 graden getrotseerd zullen moeten
worden en dan zijn de handen weer de beperkende factor. Ik heb
weinig vertrouwen in zulke pads, dus ik ga ze niet eens testen. Laat
Gijs dat maar lekker doen!
We kleedden ons op ons gemakje aan en Gijs had daarbij toch wat
moeite om zijn handschoenen nog aan te krijgen. Dat was voor mij
nog maar eens een bevestiging dat dit voor mij niets is, veel te veel
geprul! We liepen naar de steiger en zagen dat het water een
beetje golfde door de noordwesten wind die er stond. Deze wind
was maar zwak, maar genoeg voor wat golfjes. Via de trap ging ik te
water en Gijs sprong van de steiger. Ik zette mijn masker op en we
lieten ons zakken richting de reefballs.
Eenmaal onder seinde ik Gijs dat we rechtsaf gingen, ik had eigenlijk
al in mijn hoofd dat ik vandaag wat leuke macro opnamen wilde gaan
maken van de eitjes van de Zeedonderpad en natuurlijk ook van de
vis zelf. Het nestje met de witte en roze eitjes leek me daar
uitermate geschikt voor en die wilde ik dan ook als eerste maar gaan
bezoeken. Deze reefball was natuurlijk zo gevonden en ja hoor,
vader Zeedonderpad was weer gewoon aanwezig. Ik ging vandaag
niet voor de portretfoto’s dus daar heb ik verder niet op gelet. Wat
ik wel wilde, was details van deze Zeedonderpad vastleggen, want
de structuur van de huid en vinnen leent zich daar uitermate goed
voor!
De Zeedonderpad die in deze reefball huist, leek het totaal niet erg
te vinden. Hij week geen centimeter opzij toen ik met mijn
cameraset dichtbij kwam. Diverse foto’s kon ik van hem maken en
daarbij heb ik een paar foto’s kunnen maken die onder water erg
mooi leken. Missie geslaagd dus!! Na deze missie gingen we verder
alle reefballs afspeuren. Gijs was tijdens mijn fotosessie sowieso al 1
of 2 reefballs verderop aan het kijken.
Voor de duik had ik Gijs al gewaarschuwd dat het mogelijk zou gaan
zijn dat ik hem onderwater een keer ergens op zou gaan wijzen,
maar dat het zou kunnen dat hij dan niet zou zien wat. Het ging mij
namelijk om de Slanke knotsslak (Tergipes tergipes), die nooit
grotere dan ongeveer 8mm wordt. Met het blote oog zijn ze amper
als slak te identificeren, maar als je weet waar je naar moet kijken ga
je ze wel zien. Pas als ik mijn camera met 60mm macrolens gebruik
kan ik ze onder water ook beter zien. Na eventjes zoeken, vond ik
dan ook zo’n slakje en wees hem Gijs aan. Hij seinde OK, dus hij
heeft ze ook gezien. Als je eenmaal zo’n slakje gezien hebt, kun je
ze veel meer gaan vinden.
In een reefball zag ik een Vorskwab die verschrikt wegdook in een
gat onder de reefball. Een kreeft was de tweede bewoner en liet
zijn scharen dreigend zien. In de waterkolom boven de reefball
zwommen diverse garnaaltjes vrij rond. Ik kon goed zien dat het ging
om diverse soorten, zoals de Steurgarnaal, Gewone garnaal en de
Geknikte aasgarnaal. Toen ik me naast de reefball liet zakken vond ik
een ontzettend grote Gewone garnaal die zich heel gewillig liet
fotograferen. Met de 60mm macro en de +10 diopter krijg zijn kop
dan heel erg mooi vol in beeld, waarbij alle details te zien zijn. Echt
geweldig om zulke foto’s te kunnen maken.
We zwommen even een rondje langs wat andere
zeedonderpadnestjes en bij het ene nestje wat mooi aan de
buitenkant van de reefball zit, heb ik mezelf eens goed geïnstalleerd
om wat goede detailfoto’s van de eitjes te maken. Door het
schermpje van mijn camera zag ik dat de jonge Zeedonderpadjes al
heel erg ver gegroeid zijn. Diverse nestjes zijn trouwens ook al een
flink stuk kleiner geworden sinds mijn eerst duik hier op 9-12-2012.
Zo ook dit nestje. De eitjes zitten goed vol nu en je ziet af en toe
een jonkie een rondje draaien in zijn eitje. Echt een mooi gezicht. Bij
een volgende duik ga ik hier proberen een filmpje van de maken.
Hierna werd het wel tijd om weer naar boven te gaan. Het begon
toch weer wat fris aan te voelen. Maar toen ik op mijn duikcomputer
keek, zag ik dat we al zo’n 70 minuten aan het duiken waren. Gijs
bevestigde dat we duik maar moesten beëindigen en zo’n 3 minuten
later dreven we aan het oppervlak.
Ik keek nog even omhoog en was prettig verrast door een zeer
helder sterrenhemel, waarbij je echt heel veel sterren goed kon
zien, met het sterrenbeeld Orion zeer duidelijk aan de oostelijke
hemel.
Wat een mooie duik weer en wat een gaaf einde met deze
sterrenhemel!!
Nachtduiken in de Zeeuwse winter is zo heerlijk!
Maximale diepte 8.5m, temp. 7gr.C., zicht 5m, duikduur 73min.
|
| |
