| Duik 413 (Zeelandbrug, 6-1-2013, 20.30u)
De zichtmeldingen bij de Zeelandbrug waren dit weekend weer iets
beter, de wind was dan ook wat in kracht verminderd en dus ging
het kriebelen om ook eens een poging te doen om de Slakdolf te
gaan zoeken bij de Zeelandbrug. Er waren immers al meerdere foto’s
van het visje en zijn eitjes verschenen op Facebook en daarnaast
was het ook al weer best lang geleden dat we de Oosterschelde
hadden bedoken.
De hoogwater kentering stond voor deze zondagavond best redelijk
en zodoende informeerde ik bij Frank of hij zin had om mee te gaan.
Er was immers ook een kans dat ons reguliere doordeweekse duikje
zou komen te vervallen, door diverse omstandigheden in onze
agenda’s. Het weer en de omstandigheden waren ook prima, bijna
windstil, half bewolkt en doodtij. Deze kans om weer eens een
kentering bij de Zeelandbrug te pakken moesten we gewoon
nemen.
Los van het feit dat het doel het vinden van de Slakdolf en zijn eitjes
was, hadden we beiden sowieso wel zin in een duik bij de
Zeelandbrug. Je vindt er immers weer hele andere diertjes dan
tijdens de duiken in het Grevelingenmeer van de afgelopen tijd. We
hoopten daarom ook wel op wat beter zicht dan de afgelopen tijd
was.
Onderweg naar de duikstek werd het wat mistig toen we Volkerak
sluizen passeerden. Het zag er wat spookachtig uit vond ik. En dit
bleef zo de hele weg naar Zierikzee. Toch was het geen dichte mist,
maar meer een heiige lucht. Op de parkeerplaats aangekomen zagen
we dat deze verlaten was….we waren de enigen die het donker van
de avond zouden gaan trotseren zo leek het.
Het plan was om dit keer wat meer rond de 10m te blijven
aangezien we dat te weinig doen. Daarvan ben ik de oorzaak,
aangezien ik me op diepte bij slecht zicht niet comfortabel voel,
ondanks mijn 412 eerdere duiken. Als iemand daar de remedie tegen
heeft, mag hij/zij zich bij mij melden!!! Het beperkt me in het duiken
en dat vind ik maar niets. En helaas moet je voor de Slakdolf toch
net wat dieper zijn dan normaal…
Ik opperde het idee om bij de nieuwe trap te water te gaan en dan
even richting de 1e pijler te zwemmen om daar vanaf de kant naar
de pijler te navigeren en onze duik daar te beginnen. Toen we
onder water gingen, bleek het zicht helaas toch wat slechter dan
we stiekem hadden gehoopt en dus moesten we redelijk goed bij
elkaar blijven om elkaar niet uit het oog te verliezen. Bij het afdalen
bekroop mij weer dat oncomfortabele gevoel en daardoor werd de
koers uiteindelijk toch tegen de stroom in weer richting de trap
waarbij we langzaam maar zeker richting de 9-10m diepte gingen.
Iedere geweispons speurden we grondig af, want daar zet de
Slakdolf zijn eitjes op af en dus is dat in ieder geval een mooi ijkpunt.
Diverse exemplaren vonden we, maar ik kon nergens een spoor van
de Slakdolf ontdekken. Op de stenen vond ik wel een keur aan
naaktslakken, waaronder de Vlokkige zeenaaktslak, het Wrattig tipje,
het Blauwtipje, het Harlekijnslakje en de Groene wierslak. Aan
slakken geen gebrek, ik had er echter vandaag geen oog voor qua
fotografie. Het slechts zicht gaf mij voldoende aanleiding om de
camera niet eens te activeren, want dat zouden dan toch maar
“vakantiekiekjes” worden en dat stadium heb ik wel gehad. Een bak
stof op de foto’s is niet wat ik graag zie. Mooie slakkenfoto’s maak ik
een andere keer weer wel.
Op het zand zag ik opeens een vreemde vis en moest 2x kijken
voordat ik zag dat het om een Puitaal ging van zeker 30cm lang en
een ontzettend dikke buik. Dit was overduidelijke en vrouwtje met
een vele eitjes in haar buik. Ik had maar wat graag gezien waar ze
haar eitjes zou afzetten, maar helaas schoot ze er weer vandoor.
Frank waarschuwen lukte dan ook niet .
Verder zag ik her en der wat kleine Zeedonderpadjes en vond ik
diverse kleine kokerwormpjes. Ook de Tubularia begint weer te
komen, wat een voorbode is van de komst van de Boompjesslak
later in het seizoen.
Toen we bijna onze duik moesten gaan beëindigen vond ik een
mooie geweispons en jawel…een nestje van de Slakdolf! Gelukkig…
heb ik toch in ieder geval de eitjes nog kunnen vinden! Ik seinde
Frank om te komen kijken en heb toen toch mijn camera even
gepakt om er foto’s van de te kunnen maken. Gelukkig lukte dit
toch redelijk en heb ik mijn eerste foto’s van zo’n nestje. Hopelijk
krijg ik nog een kans later deze maand, maar ik ben bang dat het
eigenlijk al op een eindje loopt.
Na een dik uur kwamen we weer boven water en ontdekte dat we
een flink eind westelijk van de nieuwe trap waren uitgekomen en
we dus een flink eind tegen de stroming in moesten peddelen om
bij de trap te komen. Toch nog een sportmomentje dit weekend
dus!
Op de kant zagen we nog 1 auto staan, welke duidelijk van een
Belgische duiker was, we waren dus toch niet de enigen.
We waren het er beiden over eens…de duik viel wat tegen en we
hadden het ondanks dezelfde temperatuur in het Grevelingenmeer,
toch wat kouder dan de voorgaande duiken. Blijkbaar doet de
stroming toch een extra duit in het zakje als het gaat om afkoeling
van je lichaam. Maar goed, het begin is gemaakt, duik nummer 1 in
de Oosterschelde van 2013!
Maximale diepte 10m, temp. 7gr.C., zicht 1m, duikduur 60min. |
| |
