| Duik 369 (Put van Raamsdonksveer, 17-6-2012, 21.00u)
Na een lekker weekendje met het gezin te hebben gespendeerd en een gezellig feestje van mijn schoonmoeder die 60 werd, was het ‘s avonds tijd voor een verfrissend duikje. Even relaxen onder water, terwijl het Nederlands elftal zijn 3e nederlaag zou ondergaan (wat mij overigens totaal niets interesseert, maar dat ter zijde).
Na het feestje had ik zin om nog even lekker onder water te zijn, gewoon omdat het kan. Even lekker niets, helemaal alleen. Heerlijk, daar kan ik nou echt van genieten. Een paar weken geleden maakte ik nog een mooie foto van een kikkervisje en ik was stiekem wel nieuwsgierig of ik die nu ook nog tegen zou komen, maar dan in een verder gevorderd stadium. Dus ik koos weer gewoon voor mij “huisrif” (ahum…), de Nionput ofwel Put van Raamsdonksveer. Op de parkeerplaats stond nog 1 auto, van een stel vissers die een stukje links van het steigertje hun tentje hadden opgezet. Ik had mijn spullen snel aan en besloot maar wat verder rechts in te stappen, net voor de omgevallen boom, zodat ik die vissers zo min mogelijk zou storen. Toen ik bijna klaar was om onder water te gaan, hoorde ik roepen. Het was een van die vissers en hij wees mij heel vriendelijk op het feit dat er 5 lijnen uitgezet waren met hun bootje, zo’n 40m uit de kant en dat de lijnen tot aan de overkant vanaf hun visstekje zouden liggen. Kijk, zo kan de relatie tussen vissers en duikers dus ook zijn, neem daar aub allemaal een voorbeeld aan!!!
Ik ging dus onder met de wetenschap dat er vislijnen zouden kunnen liggen en mede daarom heb ik mijn duikplan (voor zover ik dat had) aangepast naar een “snorkelplan”, want ik ben vanaf 3m begonnen en had al vrij snel door dat ik veel dieper niets bijzonders ging zien. Het oogde er qua zicht wel redelijk uit, maar ik zag niets qua leven. En dat zag ik bij de rietkraag wel, dus ben ik mijn duik maar verder gegaan op slechts 2m diepte. Het ging mij toch maar om wat foto’s schieten en aangezien ik toch alleen was, is dat nooit verkeerd.
De rietkraag is erg leuk om in te struinen en al vrij snel ontdekte ik dat boven mijn hoofd een bijna oneindige stroom aan jonge visjes voorbij kwam. Dit zijn volgens mij jonge baarsjes en af en toe zwom er een wat groter exemplaar tussen. Maar alle vissen die ik tegen kwam zwommen relatief ver boven de bodem en dan is fotograferen toch al onbegonnen werk is mijn ervaring. Ik heb er dus “gewoon” lekker naar gekeken en in alle rust van genoten. Inmiddels was ik al weer op de terugweg richting het steigertje, want een lange duik ging het niet worden. Het was immers al dik voorbij 21.00u toen ik te water ging en de andere dag moest ik ook weer vroeg in de auto zitten richting Amsterdam voor mijn werk.
Niet ver vanaf mijn instappunt ontdekte ik ineens een mooie jonge snoek die mij op zijn/haar gemak voorbij zwom. Toen ik echter mijn camera gereed maakte, kreeg hij/zij argwaan en zwom weg. Helaas had ik dus alleen een foto met de snoek vanaf een afstand, niet echt een foto om te bewaren zeg maar.
Aan de rand van de rietkraag zag ik af en toe iets wegschieten, bij nadere inspectie bleken dit de kikkervisjes te zijn, die ik zo graag nog op de foto zou willen zetten. Maar helaas zijn deze diertjes erg schuw en doen niets anders dan beschutting zoeken in de beplanting en plantenresten op de bodem. Dus werd me niet gegund om deze kikkervisjes in een wat gevorderd stadium te fotograferen. Ik kon namelijk goed zien dat de achterpootjes inmiddels al aanwezig waren. Wat is de natuur wat dat betreft toch mooi hè?
De baarzen werden steeds groter naarmate ik de steiger weer naderde, maar geen van allen waren ze goed te benaderen. Een foto maken heb ik dus al vrij snel opgegeven.
Nabij de steiger liggen dicht bij de kant wat takken met bladeren op het water en met het beetje restlicht van boven heb ik wat geëxperimenteerd om hier wat leuke foto’s van te maken. Je moet af en toe toch wat nieuws proberen.
Na ongeveer 45min was ik bij de steiger en vond ik het ook wel weer genoeg geweest. Voordat ik weer in bed zou liggen zou het toch al laat genoeg zijn, dus voor nu was het prima. Ik ben toch weer lekker even onder water geweest en heb van de absolute rust kunnen genieten. Heerlijk alleen, met niets anders dan het geluid van de luchtbellen die je zelf uitblaast……een mooie afsluiter van een heerlijk weekend!!
Maximale diepte 4m, temp. 17gr.C., zicht 2-3m, duikduur 45min. |
| |
