| Duik 339
Vandaag (12-2-2012) was het dan eindelijk zo ver....op de valreep van een redelijk lange vorstperiode had ik de gelegenheid om een ijsduik te maken. Iets wat je als duiker toch een keer gedaan moet hebben. Het was overigens niet de eerste keer, een specialty heb ik er nooit voor gedaan, maar dit was weer de derde keer en inmiddels weer 2 jaar geleden.
Met mijn ''buddy'' Hans had ik afgesproken om een duik te maken in de zandwinput van Waspik, gelegen aan de noordkant van de A59. We zouden elkaar om 10.00u ontmoeten aldaar.
Wegens tijdgebrek en buddy's lukte het niet eerder en konden we alleen maar een soloduik maken. Mijn vrouw kwam nog wel kijken, dus we hadden in ieder geval een derde persoon erbij op de kant. Ook voor de foto's wel handig natuurlijk!!
Met bijlen hebben we een driehoekige bijt gemaakt, wat er voor zorgde dat we in onze droogpakken als otters zweten...pff, mijn conditie mag wel wat beter!
Hans ging als eerste met een lang touw vastgemaakt aan zijn vest het water in. Spelend met de ijsblokken onder water en de luchtbellen konden we hem redelijk goed volgen. Het ijs was niet echt helder aan de kant, maar er waren wel wat kleine heldere plekken. Ongeveer 15 minuten heeft hij zijn rondje gedaan en toen was het mijn beurt.
Nadat Hans uit het water was gekomen heb ik snel mijn set aangetrokken en het water in gegaan. Als eerste wilde ik een half-half opname maken en is redelijk gelukt vind ikzelf. Onder het ijs moet ik toch echt altijd even wennen aan het feit dat je totaal geen referentie hebt en dus hield ik maar contact met het ijsplafond en hield ik het touw zodanig vast dat ik hieraan kon afleiden waar de uitgang was.
Omdat ik sinds een paar weken een andere cameraset heb, ben ik driftig gaan fotograferen en heb ik nog een stukje gefilmd. Toen ik eenmaal op dreef was, ging het erg lekker en amuseerde ik me prima zo alleen onder het ijs.
Bij een helder stuk heb ik nog even naar mijn lieve vrouw gezwaaid, die toch een beetje bezorgd op het ijs stond om alles in de gaten te houden en te fotograferen.
Uiteindelijk vond ik het welletjes en vergat ik bijna dat mijn ''buddy'' op de kant stond en wellicht toch een beetje koud begon te krijgen.
Al met al heb ik ongeveer 20 minuten in het water gelegen en ben erg blij dat ik dit nog mee heb gemaakt deze winter.
Mocht er nog een vorstperiode komen (eigenlijk hoop ik van niet), dan ben ik weer van de partij hoor!
Watertemperatuur was 1-2 graden, het zicht was niet echt geweldig en de diepte.....tja, mijn duikcomputer is niet eens aangesprongen.
|
| |
