Relax maar koud duikje. Niet veel bijzonders

Op eerste Paasdag is het super lekker weer. Perfecte dag op weer eens een nieuwe stek te verkennen. Het zicht in het Veerse Meer schijnt behoorlijk goed te zijn, dus gaan we bij Het Zilveren Schor te water. We zijn de enige duikers en nadat we de 2,50 euro hebben betaald kunnen we de auto naast een picknick-bank zetten en is het slechts twintig meter lopen naar het water. De instap is hier heel makkelijk. Het water ziet er kraakhelder uit en we zakken langzaam onder, terwijl Timo ons nog even uitzwaait. Ik zie alleen maar oesters voor zover ik kan kijken. We zwemmen zo'n 25 meter meter over het ondiepe oesterveld (1 - 1,5 meter) en komen dan aan bij een steile veenwal die bijna loodrecht naar beneden loopt (2,5 - 4,5 meter. We zien maar weinig leven en duiken langzaam de diepte in. De bodem is hier zandig en ik ben benieuwd naar de enorme veenblokken die hier moeten liggen. Voorlopig zie ik nog niets. Prima zicht van 4 tot 5 meter, maar wel behoorlijk stoffig. Af en toe een zeeanjelier en heel veel zand. Inmiddels zitten we al op vijftien meter en vraagt ik me af waar die veenblokken liggen waar deze plek bekend om is. Als we op bijna 18 meter zitten gebaard Mariiëlle dat ze het wel heeft gezien en we buigen af en gaan langzaam omhoog parallel aan de kant zwemmen. Na twee minuten zie ik eindelijk het eerste blok verschijnen en vervolgens zie we de een na de ander liggen. Blijkbaar zijn we er in eerste instantie precies tussendoor gezwommen. De blokken zijn ruim twee meter hoog en soms wel zes meter breed. Grappig om te zien. In de veengaten zitten allemaal krabben. Het is lastig om te zien of er ook leven onder de blokken zit. Het zicht is onder de veenblokken niet zo goed en er onder kruipen vinden we te riskant omdat we geen idee hebben hoe stabiel zo'n blok is. Af en toe zien we nog een grondel. Deze zijn hier behoorlijk aan de maat. Na 40 min keren we om en gaan ondiep terug. Op de blokken rond de tien meter vinden heel veel noordelijke knuppelslakken met hun eitjes. Terwijl Marielle de duik beëindigd probeer ik nog wat groothoekfoto's te maken van de veenblokken. Erg lastig om zo iets vast te leggen. Eigenlijk heb je gewoon tien meter zicht nodig, maar ja hoe vaak komt dat nu voor in Nederland. Als ik weer over het ondiepe oesterveld zwem probeer ik nog wat halfhalf opname te maken, maar ook dit wordt geen succes. Samenvattend kan ik zeggen: leuk om hier een keer gedoken te hebben en de veenblokken gezien te hebben, maar als je wat meer diversiteit in leven zoekt valt het wel wat tegen.

Prima duik maar matige stek, hoop krabbetjes en grondels.

Veel kwalletjes gezien.