Duik 372: Met Erwin gedoken bij Kattendijke stek 64A, 1e keer voor ons. Begin gelijk mooie oesterbanken vol brokkelsterren, maar daarna heel veel zand gezien, diepte 12-18 mtr. Kentering zette vroeg in, terug leuk driften met stroom, op 7-8 mtr ook alleen maar zand, op laatste stuk na. Ondanks dit toch leuke dingen gezien veel jonge platvisjes, zeedonderpad, heel klein poontje, en op ondiepe stuk richting de dijk een grote paling. Water is 21 graden op 18 mtr diepte!

DD8 Brecht

Duik 646

Duik 357: Duikje in onze achtertuin, stek Kattendijke. Lang geleden dat we in de Oosterschelde doken hier. Vreemde stromingen, die soms onlogisch in tegenovergestelde richting stond dan verwacht. Lekker driften regelmatig! Wisselend zicht. Heel veel Kreeft, groot tot kleine jonge Kreeftjes, ontzettend veel Brokkelsterren, prachrige Noordzeekrab en diverse oprolkreeftjes (Galathea). Mooi duikje, super zo op 2 min rijden van huis :-)

Duik 590 (Kattendijke, 14 maart 2015, 14.30u) De lente is nu toch echt in zicht, het weer is al een paar dagen prachtig. De ideale gelegenheid om eens op zaterdag overdag te duiken zo lijkt het. Helaas wordt de zaterdag een stuk minder mooi dan gehoopt. Voor de DuikeninBeeld artikelen genaamd “WK-waardig” moet ik nog op pad om wat bovenwaterfoto’s te schieten, duikstekken Kattendijke en de Stelhoeve staan nog op mijn todo-lijstje van Oosterschelde stekken. Dat kan ik mooi in één keer combineren en daarom plan ik een duik op de zaterdagmiddag. Goof heeft ook zin en tijd om mee te gaan, maar we kunnen dit keer niet samen rijden. Ik rij na de duik nog door naar Scharendijke voor wederom een avondje Aquashot Regio Zeeland. Ik rij thuis ruim op tijd weg, onze dochter is de hele dag weg voor een zwemfeestje en onze zoon blijft lekker thuis bij de liefde van zijn leven…zijn moeder. Ik voel me dus een stuk minder bezwaard om te gaan duiken op een zaterdagmiddag als deze. Helaas is het weer niet meer zo mooi als het afgelopen week was. Ik had nog zo gehoopt om mooie zonnige bovenwater foto’s van de parkeerplaats en instap te kunnen maken. Onderweg naar Zeeland is het wolkendek nog redelijk licht, maar in de verte zie ik al dat het begint te betrekken. De eerste stopplaats is duikstek de Stelhoeve, daar maak ik een paar foto’s van de omgeving, de instap en de parkeerplaats, zodat ik die foto’s alvast klaar heb voor mijn artikel. Er zijn geen duikers aanwezig. Daarna rij ik het laatste stukje door naar duikstek Kattendijke. Daar staat een camper met een Belgisch kenteken, achter de camper staat al een duikset klaar. Ik stap uit de auto en wederom wordt ik omarmd door een ontzettend gure wind en doe snel mijn jas aan. Als ik op de parkeerplaats wat foto’s maak, word ik door de vriendelijke Vlaamse dame aangesproken en raken we even aan de praat. Leuk die spontaniteit onder duikers! Het duurt niet lang voordat ook Goof arriveert en we spreken even de plannen door. Het is laag water, dus je ziet de instap goed liggen. Helaas werkt de windrichting niet mee vandaag. Deze is vandaag afkomstig uit Noordoosten richting, dus er staan toch wat golfjes op de kant. Dat betekent oppassen bij het te water gaan! We kleden snel om, want als we nog langer zo buiten blijven staan, dan koelen we al veel te veel af. Om half drie moeten we in het water liggen volgens de getijdentabel, we zijn dus mooi op schema. We wandelen richting de waterkant, het is oppassen geblazen op het toch al smalle paadje. Het is plaatselijk spekglad en languit op je gezicht gaan is het laatste wat we willen. Ik stap als eerste voetje voor voetje over het laatste stukje zand en probeer mijn evenwicht niet te verliezen. Een echt fijne instap is het niet, maar het is wel te doen bij laag water. Goof volgt mij, maar moet helaas toegeven aan de zwaartekracht en valt. Ik schrik natuurlijk, maar al snel blijkt dat er verder niets aan de hand is. Gelukkig had Goof zijn vest goed vol met lucht, dus ik trek hem aan zijn schoenen het water in. Even komen we tot rust en beginnen dan aan de duik. Zoals verwacht is het zicht niet veel soeps, maar toch merk ik dat er stukken bij zitten met zicht tot dik twee meter. Dit is echter heel plaatselijk en verandert dan weer snel in erwtensoep. Ik probeer met mijn lamp wat leuks te ontdekken en gelukkig wil dat wel lukken. De aardige Vlaamse dame had mij al gezegd dat er veel slanke waaierslakken zijn en dat bleek inderdaad het geval. De kleine rode slakjes vallen erg op en ik probeer met mijn macrolens een aardig plaatje los te peuteren. Gelukkig heb ik altijd mijn snoots gemonteerd zitten en dus lukt het redelijk zonder al te veel stof. Tot ongeveer negen meter diepte daal ik af en heb ondanks het slechts zicht toch best schik in de duik. Zeesterren, een noordzeekrab, brokkelsterren en nog veel meer slanke waaierslakken passeren de revue. Ik neem wat extra tijd om een mooi bolletje met eitjes van de wulk te bekijken en te fotograferen, de jonge wulkjes lijken soms al zichtbaar! Onderweg wordt ik nog bijna door een buddypaar “overvaren”, maar gelukkig passeren ze net boven mijn hoofd en word ik niet geraakt. Heftig met de vinnen schoppend veroorzaken ze een stofwolk die niet meer op lijkt te houden. Ik besluit het voor gezien te houden en ga naar boven om te kijken of het zicht daar wellicht toch iets beter is. Maar helaas kom ik tot de ontdekking dat dit niet het geval is en duik voor de laatste tien minuten onder om terug richting de instap te duiken. Na vijftig minuten sta ik weer op de kant, het is mooi geweest voor vandaag, meer is er nu niet uit te halen. Goof volgt tien minuten later ook en bij de auto probeer ik zoveel mogelijk uit de wind te blijven, want wat is het toch guur vandaag. Het lijkt alsof ik niet meer warm word en bedank Goof voor zijn aanwezigheid. Snel zoek ik de warmte van de stoelverwarming in mijn auto op en vertrek naar Scharendijke. Onderweg besluit ik dat ik bij een aflandige wind zeker nog eens terug ga…. Max. diepte 8.5m, temp. 6gr.C., zicht 0-2m, duikduur 50min.

Ik was door Miranda uitgenodigd om haar assistent te zijn bij een test duik voor de 15TH CMAS UNDERWATER PHOTOGRAPHY WORLD CHAMPIONSHIP 2015, wat op 21 mei tot en met 25 mei 2015 gehouden wordt in Nederland en georganiseerd wordt NOB (Nederlandse Onderwatersportbond) Hierbij werd het logistieke en veiligheid aspect getest. Ik werd met Miranda in het Team Brazil ingedeeld. Miranda de fotograaf en ik haar assistent en model. Deze duik mocht niet langer duren dan 45 minuten en er werd gedoken op de kentering. Voordat we het water ingingen moesten we nog met de wethouder van de Gemeente Schouwen-Duivenland op de foto. Toen we in het water lagen zijn we een eindje van de kant uitgezwommen en hebben ons daarna laten afzakken naar de bodem. Tijdens de afdaling was het zicht rond de 1 meter. Eenmaal op diepte was het zicht beter. Miranda begon aan haar opdracht fotograferen en ik bleef bij haar in de buurt en ging op zoek naar nieuwe foto objecten en moest de tijd in de gaten houden. Op 30 minuten gaf ik Miranda het zijn dat we nog een kwartier hadden en zo begon zij haar laatste opdracht, ik als model onderwater te fotograferen. De stroming was toen al best aanwezig. Met mijn neus in de stroming moest ik nog stevig vinnen om op de plek te blijven waar Miranda de modelfoto's nam. Op mijn duikcomputer zag ik dat we nog 2 minuten over hadden om uit het water te komen. We zijn opgestegen en hebben met een tijdsoverschrijding van 1 minuut het water verlaten

Pestduik. Geleende buddylijn waar ik in vast kwam te zitten. Bril bleef vollopen. Buddy 3 kwijt. Continue aan het kloten. Binnen kwartier duik afgebroken en naar de kant gegaan.