| De Zeelandbrug laten we links liggen, want het is zondagmiddag en goed weer. Dan kun je een rustige duik wel vergeten. We rijden door naar de Plompe Toren. Nog even eerst de boterhammen naar binnen werken en op ons gemak het water in. Het is toch een stuk drukker dan we dachten, maar we gaan nu niet meer naar een andere plek doorrijden. We wachten tot bijna iedereen er in ligt en gaan exact op de kentering te water. Heerlijk rustig zakken we onder. Het zicht is zeer slecht, dus de buddylijn wordt even vastgemaakt. We laten ons steeds dieper zakken en vanaf acht meter is het zicht best goed te doen. We duiken richting zuid en zakken steeds dieper tot beneden de 25 meter. Beneden is het aardedonker, maar het zicht is met een meter of twee prima. Alles is mooi begroeid en de zeesterren zijn echt overal aanwezig. Stilletjes hopen we op een ontmoeting met een haaitje, maar deze laten zich niet zien. Op deze diepe talloze Flamenco platwormen, tweemaal een gehoornde slijmvis, noord zeekrabben, een mooie sponspootkrab en weer eens een pitvis. Na 20 minuten gaan we weer langzaam omhoog. Echt heel fraai om hier te kunnen duiken. We zien niet echt bijzondere dingen die vastgelegd hoeven te worden, maar toch geniet ik erg van deze duik. Ondiep weer gladde wratslakken, een zeenaald, bruine plooislak en wat garnalen. Het zicht neemt inmiddels hard af en als we de veiligheidsstop hebben gehad na 58 minuten, maak ik de buddylijn los, zodat we allebei op eigen houtje naar de trap kunnen duiken. Ik ga eerst even boven kijken om te oriënteren en verbaas me over hoe ver we naar het westen hebben gedoken. Gelukkig komt het water nu rap op en redelijk snel duik ik op twee meter diepte richting de instap. Ik kom vijf meter naast Mariëlle weer boven. Lekkere duikdag was het en de conclusie is dat het op zondag best wel goed te doen is qua drukte, mits je niet voor al te populaire stekken kiest. |
| |
