| Afgelopen week waren de zichtmeldingen in de Oosterschelde nog steeds heel slecht. Ik heb besloten om snoekbaarzen te gaan zoeken. Het is momenteel paaiseizoen, dus ze zijn dan redelijk honkvast heb ik begrepen. Via duikersgids vind ik twee plaatsen waar het zicht goed is en waar met grote regelmaat snoekbaarzen gespot worden. Een put bij alphen aan de Rijn en de Lithse Ham. Ik kies voor de de Lithse Ham, wat een soort overloop gebied is van de Maas. Als vrijdagochtend mijn spullen pak is het weer niet best het komt met bakken uit de hemel en de hele nacht heeft het in Brabant en Limburg hard gehoosd. Op het nieuws zie ik dat delen van Venlo onderwater staan. Hmmm, al dat water moet ook weer via de Maas weg. Zou het zicht snel achteruit gaan na zoveel regen. Geen idee, we zien wel. Ik ga gewoon lekker duiken. Slechter dan de Oosterschelde kan toch niet. Het is een uur rijden en dan ben ik ik Lith. Eerst even de stek verkennen en ik zie dat ik een klein stukje om moet lopen en via een strandje te water kan. Ik doe snel mijn pak aan want het begint steeds harder te regenen. Op mijn gemakkie loop ik in de regen naar het water. Als ik me onder laat zakken, denk ik jammer wel heel veel stof/zand in het water. Zicht is denk ik anderhalve meter en de watertemperatuur maar liefst 15 graden. Ik duik naar links en zak naar een meter of zes. Het is heel donker, maar rond 5 a 6 meter wordt het water vier graden kouder en een stuk helderder. Ik kom een klimrek tegen en andere zooi. Een oude steenoven met talloze grondels en wat zoetwaterspons. Ik zie ook diverse touen en besluit deze rustig af te duiken. In de verte een plateau met daarboven een onrustige snoekbaars, die zijn eitjes bewaakt. Ik probeer wat foto’s te maken en het dier af en toe wat rust te geven. Lastig hoor. Ik wilde een groene achtergrond, maar het is zo donker dat dit gewoon niet mogelijk is. ISO veel te hoog, diafragma flink laten zakken, maar geen groen en een niet voldoende licht. Flisters maar wat harder maar met het uitzakkende stof veel reflexie. Ik laat het dier met rust en zwem wat verder door. Weer een snoekbaars en deze heeft zijn eitjes op een oude trekkerband gelegd. Weer wat plaatjes geprobeerd en ik ga weer verder. Ik kom bij een oude auto en op het dak cirkelt ook weer een snoekbaars. Helaas is dit een bange dier en nog voordat ik een foto kan maken is het vertrokken. Ik zak naar verder naar 11 a 12 meter, het zicht wordt snel minder en ik zwem bijna tegen een object aan. Volgens het kaartje op internet zou dit een bootje moeten zijn. Ik besluit weer on te keren, want die schiet niet op en is verre van prettig duiken. Even later zit ik weer op acht meter en is het zicht oke en duik ik verder naar het westen. Ik zie een enorme baars zwemmen en kom allerlei kleine objecten tegen zoals grasmaaier, hometrainer, palen, tractor. Alles begroeid met mosselen en overal springen de grondels heen en weer. Rond een meter of vijf veranderd de bodem en kom ik een kleiwandje tegen. Er zitten allerlei gaten in. Hier in wonen heel veel zoetwaterkreeften. Soms zelf gezellig samen met een familiue grondels. Ik duik nog wat verder door en stijg langzaam op en rond een meter of twee zitten veel zwanen mossels. Ik ga even bovenwater kijken en kijk even waar ik ben uitgekomen na een uur. Ik laat me weer zakken tot in de relatief helder zone. Ik duik nu stevig door ga nog even langs bij de twee snoekbaarzen op het plateau en de tractorband. Nog een paar foto’s en dan weer richting het strandje. Na anderhalf uur kom ik even voor het standje weer boven. In de regen loop ik weer naar mijn auto. Gelukkig wordt het heel even droog en kan in snel alles inpakken. In principe een niet erg bijzondere zoetwaterduikstek, maar door de snoekbaarsen en het kreeftendorp zeker wel de moeite waard om een keertje te gaan kijken. |
| |
