Na de duik bij de oesterdam besluit ik nog een tweede duik te maken bij Strijenham. Even tanken bij de ‘Shell’ en met een bijna volle fles door naar Strijenham. Hier is helemaal niemand. Ik neem even een kijkje bij het water. Het lijkt te doen, maar als ik bij de trap ben, die net om de hoek ligt twijfel ik of dit wel wijs is? Erin gaat wel, maar als het nog iets harder gaat waaien vraag ik me af of ik hier zonder kleerscheuren uit het water kan klauteren. Om de zoveel golven zitten er echt flinke joekels tussen. Bij twijfel niet doen is het motto, zeker als je zoals vandaag helemaal alleen bent. Ik stap weer in mijn auto en rij richting Anna Jacobapolder. Hier kun je altijd achter een van de twee nollen het water in. Niet veel later ga ik bij de steiger het water in. Als ik me onder laat zakken, denk ik gelijk dat had ik beter niet kunnen doen. Hier naar Snotolfjes zoeken tussen het wakame gaat met deze deining en een zicht van 25 cm geen succes worden. Ik laat me gauw steeds dieper zakken en rond de 12 tot 13 meter is het zicht best wel weer aardig. Ik heb nu ruim een meter en zoek de noordelijk gelegen sepiatentjes en paaltjes af. Wederom geen inktvissen, maar wel weer diverse brede ringsprietslakken. Laat ik deze dat ook maar vastleggen. Het blijft een hele mooie slak om te fotograferen. Na 45 minuten besluit ik weer ondieper te gaan en terug te keren naar de instap. Het Zicht is nu helemaal weg en ik heb behoorlijk moeite om me te oriënteren. Ik zou er echt moeten zijn denk ik maar ik kom de palen niet tegen. Ik zit op 3,5 meter en besluit toch even te kijken. Aha, toch te ver door gedoken en ik heb het platform gemist. Met de oppervlakkige golven en stroming ben ik razend snel weer bij de instap. Even opletten en ik sta weer op de kant. De storm neemt toe en het begint nu ook te regenen. Inpakken en wegwezen. |
| |