| We zijn met zes duikers vandaag bij Sint Annaland. Het is erg mistig en ook best wel frisjes. De andere vier duikers gaan bij het strand te water. Wij wandelen een stukje verder door en gaan na de kentering bij de trap voorbij de punt te water. Zo kunnen we lekker met de stroming in de rug, rustig terugdriften naar het strand. Het is springtij dus het water staat extreem laag en het is dan best wel een onhandige instap. Met dit tij is de trap veel te kort en moeten we nog een paar meter door de bagger klunnen. Na een paar minuten liggen we veilig in het water en kunnen de duimen naar beneden. We duiken hier eerst over een slikveld en ook het zicht is ook ‘slik’. Wat een ellende, 20 a 30 cm zicht. Strak tegen elkaar aan peddelen we richting het oosten en na een paar minuten wordt het zicht langzaam beter. We zien het rif en ook steeds meer enorme massasponzen. De sponzen blijven hier hard groeien en het lijken er steeds meer te worden. We houden een dieptelijn van rond de 8 meter aan. Het zicht is inmiddels 2 meter, maar het is wel erg stoffig onderwater. Tussen al die gele sponzen komen we diverse millennium wratslakken, blonde grondels en krabben tegen. We zoeken iets roods, maar na ruim een half uur duiken, vrees ik dat het vandaag weer geen snotolfdag gaat worden. Wel veel zeeappels en zeesterren. Ik probeer een kreeft te fotograferen, dan heb ik toch iets roods vastgelegd. Nadeel met kreeften is dat vaak druk heen en weer bewegen en aardig wat stof maken. Bij de derde kreeft lukt het om een aardig plaatje te maken. We vervolgen onze weg weer en zijn na een klein uurtje, weer bij het strand aan gekomen. Marielle geeft aan dat ze genoeg heeft gezien en gaat eruit. Ik sein dat ik nog 15 tot 20 min door gaat om op zoek te gaan naar snotolven aan de andere zijde van de baai. Helaas vind ik aan de ander zijde geen snotolf, maar hier is wel een krabbenfeestje aan de gang. Een aantal krabben zitten namelijk aan tafel. Gezamenlijk smullen ze van een overheerlijke scholschotel. Ongeduldig trekken ze met hun scharen stukjes visfilet uit de recent overleden schol. Na dit schouwspel bekeken te hebben staat er al weer 75 minuten op de klok. Tijd om weer boven water te gaan kijken. Als ik boven komt schijnt te zon en is de lucht strak blauw. Heerlijk dat het voorjaar weer is begonnen. Bij de auto’s kletsen we gezellig nog wat na met een kopje thee. Helaas heeft niemand een snotolf gevonden. De andere duikers gaan nog een tweede duikje maken, Wij besluiten om nog een mooie wandeling te gaan maken bij de Slikken van Heen en paar kilometer verderop. |
| |
