Vandaag valt de kentering niet goed, dus besluiten we naar Dreischor te gaan. Gezien het te verwachten zicht gaat de groothoeklens er ook weer eens op. Na een kort babbeltje met collega-duikers horen we dat het zicht zeker zes meter is. Gemotiveerd lopen we naar de steiger. Het water is inderdaad mooi helder en we zetten koers richting de kas. Onderweg nog even van de mooi begroeide paal en het ‘raam’ genoten. Terwijl ik aan het fotograferen ben, ziet Mariëlle achter mij een zeepaddenstoel verschijnen. Het duurt helaas even voor ik het in de gaten heb. Het beest zit precies in mijn dode hoek. Helaas staat de camera helemaal verkeerd ingesteld en zoeft het beest voorbij richting oppervlakte. Ik stijg drie à vier meter op, maar de kwal schiet verder door omhoog. Niet heel wijs om in een keer van 11 meter naar het oppervlak te gaan, dus we gaan weer verder naar de kas, waarvan we de schaduw al in de verte zien opdoemen. De kas is momenteel heel mooi begroeid. De zakpijpen staan er heel fraai bij. Diverse zeesterren gebruiken de kas als klimcentrum. We vervolgen onze weg richting de kloof. Als we rond de 15 à 16 meter zijn loopt het zicht wat terug naar een meter of vier en er zit veel zweefvuil in het water. We zien diverse kreeften en een mooie steenbolk. Na 45 minuten begint de fles aardig leeg te raken en zwemmen we terug richting de rifbollen. Ook hier is het zicht iets minder. Na de veiligheidsstop is het genieten in het ondiepe stuk met allemaal mooie wieren. Langs de kant krioelt het van de garnalen. De fles is bijna leeg. Prima om te stoppen, het water is verrassend genoeg nog maar tien graden. |
| |