| Na een schitterende duik bij Wemeldinge rijden we door naar het Veersemeer. Bij Wolphaartsdijk gaan we op zoek gaan naar een exotisch slakje ‘de Japanse Zeepbelslak’. We hebben gehoord dat de slakken momenteel massaal naar de ondiepte trekken vanwege de voortplanting. Vlak naast de haven lopen we naar de waterkant om de stek te verkennen. Al binnen een paar seconden hebben we de diertjes gevonden. Het water ingaan zal niet lukken, omdat we er dan tientallen zullen pletten onder onze voeten. We besluiten een droge kantduik te maken. Gelukkig hebben we ook ons outdoor-cameraatje bij ons, want met een groot onderwaterhuis in 10 cm diep water gaat het vermoedelijk niet lukken. In een strook van 30 meter vinden we duizenden slakjes. Ze variëren van bijna 1 cm tot ruim 2 cm en zijn beige van kleur en hebben lichte en donkere vlekjes. Het slakje heeft een huisje, waar het eigenlijk helemaal niet inpast. Hierdoor vouwt de mantel een beetje om het huisje heen. Op de kop zie ik twee pikzwarte kleine oogjes, daarnaast liggen een tweetal konijnenoortje plat tegen het slakje aan. Terwijl Marielle voorover in het water hangt scharrel ik wat verder en vindt een slakje die eitjes aan het afzetten is. Niet veel later zie ik nog meerder pakketje hangen in het ondiepe roodwier. Ik neem de camera over van Marielle over, want gehurkt en voorovergebogen foto’s maken is lastig en zwaar. Na 25 minuten zijn we redelijk tevreden. Foto’s maken met een volledig automatisch camera is moeilijker dan je denk. De standaardveiligheidstop is een vandaag een eitje en slaan we maar over. Tevreden stappen we in de auto. We kunnen weer een nieuwe slak aan onze verzameling toevoegen. |
| |
