Kort moeten wachten op de rolbrug. Na ruim minuut konden we al de haven oversteken. Ditmaal gelijk bij de eerste basalttrap erin. Er stond wat wind op de kant (west 3 a 4). Het water zag er verre van helder uit. Er toch maar ingegaan, tegen beter weten in. We doken terug naar de kom omdat we dit stuk de vorige nog niet hadden verkend. Het zicht was bizar slecht. Het werd een gevecht met lange draderige waterplanten. Marielle kapte er na 7 minuten al mee. Timo en ik gingen stug door. Stilletjes hopend dat het zicht beter zou worden en dat we nog iets zouden zien. Helaas bleef het knudde. Slechts tweemaal een grondel (wat natuurlijk zeker niet klopt) en natuurlijk veel quaggamosselen. De quaggamossel zijn trouwens wel minder talrijk dan richting het havenhoofd. Hier meer zand en steeds ondieper. Het laatste stukje kun je eigenlijk geen duiken meer noemen. hie ris het nog zo'n 70 cm diep. De rotsen zijn hier begroeid met quaggamosselen en er zitten hier ook veel huisjesslakken. de naam hiervan moeten we nog maar eens zien te achterhalen. |
| |