| Om zes uur bij de brug is het heerlijk rustig en we hebben de duikstek voor ons alleen. Bij de trap onder de brug gaan we erin en op weg naar de zeepaardjes. Het zicht is weer eens prima met ruim twee meter zicht. Onderweg komen we nog een hele kleine wijde mantel gevonden. Ik schat hem zo'n 5 mm. Geen foto van kunnen maken, want we hebben een verkeerde lens mee. Bij het tentje aangekomen begin ik links met zoeken en Mariëlle start aan de rechterzijde. Ongelooflijk, maar na nog geen drie minuten zoeken kijk ik een zeepaardje in het gezicht. Wauw !!!! Ik sein Mariëlle die ik hoor juichen door haar automaat. Als Mariëlle foto's gaat maken, ga ik weer verder met zoeken, want er zijn er vermoedelijk twee hebben we begrepen. Binnen twee minuten heb ik een iets kleiner zeepaardje te pakken. Echt schitteren om de diertjes te zien bewegen en eten. Af en toe geven we de camera over en we fotograferen om de beurten een van de paardjes. Het blijft toch altijd weer wachten tot ze lief in de lens kijken. Heerlijk om maar met z'n tweeën te zijn. Het is al stoffig genoeg en met meerdere duikers zou het er vast niet beter op worden. Na veertig minuten genieten, laten we de beestjes met rust en zwemmen we weer rustig en voldaan naar de instap. Om half vijf opstaan is zeker niet voor niets geweest. Als we weer bij de auto zijn, zijn we nog steeds de enige. Heerlijk, maar vermoedelijk zal het nieuws zich de komende dagen wel snel verspreiden en wordt het hier een gekkenhuis. |
| |
