| Duik 576 (Dreischor Gemaal, dinsdag 23 december 2014, 19.45u) Kerstavond “gooit roet in het eten” van ons vaste ritme, de woensdagavond valt af. De sterke wind vanuit het zuidwesten maakt de keuze van duikstekken ook weer zeer beperkt, daarom plannen we op dinsdagavond een duik bij het Gemaal van Dreischor. Mijn handschoenen zijn weer droog na de flinke lekkage van vorige week woensdag. Ik ben weer klaar voor een nieuwe ronde, hopen dat alles nu wel droog blijft. Vanavond vertrekken we iets later, zodat Goof zich niet zo hoeft te haasten. En wat maakt het ook uit hoe laat we vertrekken, ontspanning is nodig! Dat heb ik de laatste tijd wel gemerkt, daarom laat ik de wekelijkse duik ook niet zo graag schieten. Onderweg naar Zeeland lijkt het alsof de wind wat is gaan liggen, de buitentemperatuur is belachelijk hoog voor december. De boordcomputer van de auto geeft nog twaalf graden Celsius aan, dus echt winter kunnen we het nog niet noemen. Nu vind ik deze temperatuur prima om de winter mee door te komen, maar dan moet het zonnetje zich wel wat meer laten zien. De kortste dag hebben we ook al achter de rug, maar het slechtste en koudste weer van de winter zal later echt nog wel volgen. Gelukkig hoeven we daar vanavond in ieder geval niet aan te denken. Als we bij het gemaal van Dreischor aan komen merken we dat het ineens weer gaat regenen. We laten een van onze kwaliteiten goed horen, we vloeken er even flink op los en maken er geintjes over. De sfeer zit er goed in. Snel een sanitaire stop en dan het droogpak aan, want we willen niet al nat in een droogpak stappen. Als ik de auto dicht doe en met de afstandsbediening op slot zet, merk ik dat de binnenverlichting nog brandt. Dat kan ik beter even herstellen, want met een lege accu staan op deze plek is niet echt wenselijk. We vervolgen hierna onze weg richting het water. Goof had eigenlijk beloofd een touw mee te nemen om wat gemakkelijker te water te kunnen, maar die was hij helaas vergeten in mijn auto te leggen. Gelukkig staat er tegenwoordig een metalen paal met een touw, dus het te water gaan was toch redelijk te doen. We staan nog maar net in het water en Goof vloekt weer…zijn handschoen is bij het omhangen van de cameraset beschadigd geraakt en lekt flink. Vorige week was ik de klos, vandaag hij. Even bedenkt Goof wat wijs is om te doen en hij besluit toch te duiken met deze handschoen, maar de luchtbrug onder de polsseal weg te halen, zodat zijn arm in ieder geval droog blijft. Tja...soms zit het mee en soms zit het tegen zie je wel. Als de handschoen weer terug aan zijn hand zit, kunnen we vertrekken. Het zicht is niet al te best in het ondiepe deel, veel stof en het ziet er melkachtig uit. Niet het zicht wat ik had gehoopt, maar met het huidige weer niet onlogisch. Het gemaal zal ongetwijfeld af en toe wat water uit de polder naar het Grevelingenmeer pompen. We duiken richting de oude zeedijk om daarover heen wat meer diepte te zoeken. Ik heb vanavond wederom geen enkel idee wat ik wil gaan fotograferen, maar het ondiepe gedeelte is vandaag niet echt een optie. Samen duiken we door het bruine wier wat hier groeit, ik zie ontelbaar veel garnalen zitten. De oogjes glinsteren in mijn lamplicht, een typisch tafereel voor een nachtduik in het Grevelingenmeer. Hier en daar zie ik ook een kleine groene wierslak, maar geen van allen zit er mooi bij voor een foto. Ook krioelt het van de stekelbaarsjes. Grote scholen hangen boven het wier en schieten weg als ik in de buurt kom. Wat een prachtig gezicht is dit toch, ieder visje lijkt wel een spiegeltje. Het blijft genieten van dit soort kleine dingen. Ik besluit richting het gemaal te duiken en zie dat Goof een paar meter onder me hetzelfde doet. Op de dijkwand zoek ik naar wat interessants. Ik zie wat kreeften lopen en grondeltjes die hun kopje uit een oester steken of juist pontificaal op een oester poseren. Als ik de tijd neem voor een foto, zie ik door mijn display dat het om mijn focuslamp krioelt van de geknikte aasgarnaaltjes. Dit zijn natuurlijk mooie diertjes, maar behoorlijk irritant als je van een ander onderwerp foto’s aan het maken bent. Uiteindelijk besluit ik maar dat die geknikte aasgarnaaltjes zelf mijn onderwerp moeten worden. Eén van die garnaaltjes blijft mooi zitten op een oester en het lukt me om wat plaatjes te schieten. Ondertussen ben ik wat ondieper terecht gekomen en ineens doemt er links van me een groot gevaarte op…het is de westelijke peiler van het gemaal. Ik had niet verwacht dat ik hier al in de buurt was. Maar door het melkachtige zicht was gewoon niet goed te zien waar ik precies was. Het gemaal is niet aan het spuien, dus ik bekijk de begroeiing maar eens goed. Goof doet hetzelfde en zwemt een rondje om het gemaal. Ik probeer wat uit bij een zeeanjelier en zie dat hij na een paar foto’s ineen krimpt. Ik heb het diertje blijkbaar te veel gestoord… mijn excuses zeeanjelier! Opeens kan ik mijn ogen niet meer focussen op de begroeiing, ik snap er even niets van. Maar dan ineens volgt er een grote bruine stofwolk..het gemaal is plotseling gaan spuien en ik schrik me serieus te pletter. Gelukkig hing ik nog bij de westelijke peiler, maar ik bedacht me dat Goof wel recht voor of onder het gemaal lag. Die zal dus niet vrolijk geworden zijn van deze verrassing. Ik zwem een stukje weg en zie dat Goof de bruine stroom zoetwater ook al ontvlucht is. We liggen al weer bijna een uur in het water en ik vind het wel mooi geweest. Stilletjes aan gaan we maar weer terug en na een dik uur komen we netjes weer boven bij de instap. Goof heeft het met zijn natte hand ook goed uitgehouden en het viel hem niet eens tegen wat betreft de kou. Mooi zo, weer een ervaring rijker, maar het is wel tijd voor nieuwe handschoenen! Op de terugweg door de polder van Schouwen-Duiveland zien we over de weg een muisje wegschieten en later nog een rat. Dit zien we zeer regelmatig op de donkere avonden en is grappig om te zien. Konijntjes of hazen schieten ook de graskant in en af en toe vliegen er wat vogels weg. Ook dit hoort bij Zeeland, maar het is al bijna zo gewoon dat het niet echt meer opvalt. We bespreken alvast wat we komende week gaan doen en hopen op wat rustiger winterweer en iets beter zicht. Toch hebben we ook vanavond weer genoten! Max. diepte 7,5m, temp. 7gr.C., zicht 3-4m, duikduur 60min. |
| |
