| Laatste duik 2014 met bezoekje aan het OW-huis In Bussloo.Vandaag in de herkansing om onze geocoin terug te vinden. We hebben besloten nu direct via de lijnen naar het onderwaterhuis te navigeren. De lijnen moeten niet zo moeilijk te vinden zijn. We gaan rechts van de ‘landtong’ te water en zwemmen pal noord. Het zicht is ondiep iets minder dan de vorige keer, maar een kleine drie meter is prima. We zwemmen over de groene zee van waterplanten en vinden nog een zoetwaterkreeftje. Langzaam gaan we dieper en we zijn blij dat het zicht rond de drie meter blijft, ook als we op tien meter zitten. Rond de twaalf meter kijken we elkaar aan. Hmmm, nog steeds geen lijn tegengekomen. We draaien richting het oosten en zwemmen over het zandige golvende landschap. Plots geeft Mariëlle een lichtsignaal. Er doemt een groot object op in de verte. Het blijkt de bus te zijn. Al gauw vinden we de lijn, die we de vorige keer met maar 20 cm zicht gemist hadden. De lijn hangt best hoog boven de grond, zodat we er vermoedelijk gewoon weer onderdoor zijn gezwommen. We volgen de lijn, die af en toe boven een soort steile kleiwand loopt. Na vier minuten in het groen gezwommen te hebben, zien we het enorme onderwaterhuis opdoemen. Jeetje, dat is een flink object. Vijf meter hoog en zo’n 2,5 meter breed, dat je zoiets kan missen. We duiken rond het huis op zoek naar de diverse aanwijzingen. De getallen worden genoteerd en rond de tien meter ga ik het onderwaterhuis binnen. Benieuwd zwem ik door de opening naar boven. Als ik boven kom kan ik mijn voeten net op een metalen rand zetten en me omhoog hijsen. Grappig hoor. Bij het raam zie ik Mariëlle naar binnen kijken. Ik tik op het raam en geef aan dat er genoeg ruimte is en even later zwemt ook Mariëlle door het mangat naar binnen. Even de camera over nemen en dan staan we samen op de rand in het onderwaterhuis. We zoeken ons een ongeluk naar de laatste aanwijzing, maar kunnen niets vinden. Stiekem proeven we nog wat van de lucht in het onderwaterhuis. Deze lijkt prima te smaken, maar voor de zekerheid houden we toch maar de automaten in. Na 13 minuten zoeken en nog een gezellig babbeltje besluiten we weer op pad te gaan. We laten ons zakken en verlaten het huis. Erg grappig en leuk om dit een keer gedaan te hebben. Vervolgens zwemmen we weer naar de kant. Mariëlle houdt het na 40 minuten voor gezien en ik neem de camera over en ga nog even op zoek naar een zoetwaterkreeftje. Ik vind er een in een holletje en later een flink exemplaar tussen het groen. Nadat ik deze op de gevoelige plaat heb gezet, vind ik het met 58 minuten ook prima geweest. Vijf graden is toch best fris aan de handen. Mariëlle heeft nog even telefonisch contact met de eigenaar van de cache en we krijgen de ontbrekende aanwijzing. Na dit leuke gezellige gesprek vinden we na een korte wandeling waar we voor naar Bussloo zijn gekomen, we sluiten onze rendiercoin weer in de armen. Deze is tweeënhalf jaar op pad geweest en nu weer terug. In totaal heeft de coin 235 caches bezocht in een 889 dagen durende reis. Totale reisafstand bedroeg 13.546,5 km. De coin heeft op zijn reis acht landen bezocht te weten: Nederland (2x), Duitsland (3x), Noorwegen (2x), Zweden, Denemarken, Italie en de Canarische eilanden. |
| |
