| Helaas vandaag geen tijd om rond de kentering te duiken, dus kiezen we weer eens voor AnnaJacobapolder. In de oude haven gaan we te water. Het zicht valt wat tegen. In het midden van de haven is het zicht 3 à 4 meter en aan de randen en buiten de haven een ruime twee meter. Bij de instap (loopplank) vinden we een wrakje, maar omdat het zicht maar matig is besluiten we direct door te zwemmen richting de oude begroeide strengen. Mariëlle vind direct een wrattigtipje. Het is een flink exemplaar van een centimeter of vier. Helaas zit de grondhoek erop en lukt het me niet om iets moois van het wrattig tipje te maken. Bij de strengen maken we wat groothoeken van elkaar. Buiten de fotowedstrijden doen we dit eigenlijk nooit, dus wel grappig om hier wat mee te experimenteren. Ondanks het matige zicht zitten er af en toe best mooie platen tussen. Soms is een paar centimeter draaien van de flitser een wereld van verschil qua stof. Op een gegeven moment zwemmen we de haven uit en laten ons meevoeren door de opkomende stroming. Lekker dat duwtje in de rug. We zien veel kreeften en we zwemmen op ons gemak om de punt van de nol richting het ponton van de veerdienst. Bij de begroeide palen nog wat groothoeken en dan houden we het voor gezien. Als we bovenkomen verbazen we ons hoe het weer is omgeslagen en hoe hard het inmiddels waait. Witte schuimkoppen op de golven. Snel de auto in en naar huis want met harde wind is Anna Jacobapolder een hele gure plek. |
| |
