| Ik kijk over Grevelingen en zie hoe de zon langzaam achter de dijk zakt. Pfff, het duurt best lang voor het donker wordt. Het is al weer twee jaar geleden dat ik een nachtduik heb gemaakt. Om kwart voor acht vindt ik het donker genoeg en laat ik me onder zakken bij het koepeltje. In eerste instantie is het onderwater leven nog wat tammetjes, maar als de duisternis volledig is ingevallen, komt er een explosie aan leven. Ik zit slecht op twee meter diep en binnen vijf à zes minuten, maar heb al meer dan honderd zeenaalden gezien. Tientallen zeedonderpadden en net zoveel puitalen. Jonge platvisjes zijn er ook bij de vleet. Ik probeer het allemaal vast te leggen, maar in eerste instantie heb ik problemen om in het donker foto's te maken. Het kleine snootje van 14 mm geeft niet genoeg licht en mijn duiklamp kan ik niet vasthouden als ik aan het fotograferen ben. Uiteindelijk haal ik de snoot er maar af. Jammer, maar nu kan ik tenminste het pilotlampje van de flitser gebruiken. Mijn getob wordt gadegeslagen door een sepiola, die vanonder het zand er vermoedelijk het zijne van denkt. Als ik de sepiola wil fotograferen kruipt ie nog verder weg. Wauw, wat een leuke beestjes zijn die dwerginktvisjes toch. De sepiola's zijn de reden dat ik weer eens een nachtduik heb ingepland. Langzaam duik ik verder, slechts twee tot vijf meter diep. Miljoenen oogjes van zandgarnalen staren me aan. Ik hoop dat ik nog een vrij zwemmende sepiola kan vinden, want dat is me nog nooit gelukt. Na 50 minuten wordt het nog beter dan ik had kunnen dromen. Ik zie een sepiola, die een zandgarnaal te grazen heeft genomen. De sepiola schud en zwabbert met zijn tentakels. De garnaal wordt gedraaid of dubbelgevouwen? Het is lastig om te zien, maar stukjes bij beetje wordt de garnaal naar binnen gewerkt. Bizar dat zo'n sepiola van 4 cm en bijna even grootte garnaal naar binnen werkt. Ik schiet zo'n vijftig foto van dit spectakel en dan gauw het water uit want het is echt veelste te laat geworden. Misschien moet ik toch eens wat vaker een nachtduik maken, dan eens in de twee jaar. |
| |
