| Duik 548 (De Kabbelaar, donderdag 24 juli 2014, 21.30u) Het is nog steeds fantastisch weer en ik heb veel zin om nog een avond te duiken deze week. Ik vraag Raymond of ik bij hun donderdagduik mag aansluiten ’s avonds en het antwoord is gelukkig “ja”. Dit keer gaan ze eens bij de Kabbelaar kijken, dus het wordt een iets langer ritje voor mij. We spreken pas rond 20.30u af, maar ik vertrek al op tijd richting Zeeland. Ik heb de tijd en neem ook mijn camera voor boven water mee om wat plaatjes te schieten, even genieten van wat extra vrije tijd! Ik ben een uur voor de afgesproken plaats en zie dat het hier helemaal niet druk is als ik dat vergelijk met de drukte van de avond er voor bij Sint Annaland. Ik kan gewoon voor de duikwinkel parkeren, daar staat alleen de auto van de duikwinkel zelf. Ook het terras is volledig leeg. Vreemd, je zou denken dat ook deze jachthaven wat meer leven in de brouwerij geeft. Op mijn gemak ga ik bij de waterkant kijken en vanaf het trapje lijkt het helder, “lijkt” want ik weet wel beter. Het is hier zelden helder en heb een recent duikerslog gelezen, waarin over zeer slecht zicht wordt gesproken. Ik verwacht er dus wederom niet veel van. Ik schiet wat plaatjes van de ondergaande zon en de duikstek, ook ga ik even naar de wachttoren kijken, daar ben ik ook nog nooit aan toe gekomen. Vanavond gaan we denk ik maar gewoon vanaf de trap of de steiger, ik zie wel wat de plannen zijn. Raymond en Corne zijn op de afgesproken tijd aanwezig en we praten even gezellig bij. Ondertussen was ik al half aangekleed, in mijn enkel 7mm natpak wel te verstaan. Na gisterenavond wil ik wel eens kijken hoe ik dat ga vinden. Wel doe ik mijn cap er bij aan, dat vind ik persoonlijk erg prettig. Raymond en Corne kijken me maar vreemd aan en pakken gewoon hun droogpakken uit de auto. Ik snap hun blikken, maar ik weet zeker dat het prima te doen is. Gezamenlijk tuigen we verder op en gaan we op pad, gade geslagen door een klein groepje mensen wat gezellig naar de zonsondergang kijkt. We gaan bij de trap te water en ik ben blij eindelijk wat water te voelen, ik had het toch weer best warm gekregen ondertussen. Via mijn nek voel ik het water zo over mijn rug naar binnenlopen en daar moet ik toch even aan wennen. We spreken een maximale duiktijd van 90 minuten af en gaan dan onder. Meteen zie ik dat het zicht inderdaad slecht is, het is zeer stoffig. Daglicht is er ondertussen ook bijna niet meer, dus ik heb meteen mijn lamp nodig, maar goed het is ook al weer 21.30u natuurlijk. Ik ben nog geen 5 minuten onderweg en ik zie een zwart voorwerp liggen, een nadere inspectie laat zien dat het om een loodpocket gaat. Ik probeer hem ergens onder de webbing van mijn wing te stoppen, maar dat lukt niet. Even twijfel ik wat ik moet doen, want zo door duiken is geen optie. Daarom besluit ik maar naar de steiger te zwemmen om hem daar tijdelijk te dumpen, zodat ik hem na de duik kan terughalen. Er is toch een duiker die deze loodpocket graag terug wil neem ik maar aan, ik zou ook blij zijn als iemand mijn spullen mee naar boven neemt als ik iets verloren ben. Vanaf de steiger duik ik op mijn gemak naar maximaal 8m diepte. Ik heb de hoop vanavond een sepiola te gaan vinden en fotograferen, maar met dit zicht zie ik dat niet snel gebeuren. Wat is het toch stoffig, ongelofelijk gewoon! Op de bodem zie ik erg veel puitaaltjes en kleine platvisjes, tussen de oesters krioelt het ook van de botervisjes. Maar geen van allen heeft zin om te poseren. Een beetje gefrustreerd door de duikomstandigheden duik ik toch verder, nu maar richting de reefballs. Ik heb eigenlijk geen idee of ik die überhaupt ga vinden, maar op kompaskoers doe ik maar een gokje. Het aantal platvisjes is ongelofelijk, op iedere vierkante meter vind ik er minimaal 2! Meestal zijn ze maar een paar centimeter groot en af en toe zit er een exemplaar tussen van maximaal 10cm. Erg leuk om te zien, maar de meesten zijn ook erg schichtig vanavond. Ik probeer met de snoots op mijn flitsers toch een acceptabel plaatje er uit te persen, maar al snel heb ik door dat ik vanavond geen topshots ga maken. Het is simpelweg te stoffig. Ineens schiet er een bekend vormpje in mijn focuslamp weg, ik herken het meteen als een sepiola. Ik volg hem eventjes en het diertje danst nog even in het lamplicht, maar ik krijg helaas geen kans om er ook maar 1 foto van te maken. Zonde, het is al weer zo lang geleden dat ik sepiola’s heb gefotografeerd. Ik had het er echt op staan. Na deze ontmoeting besluit ik er een einde aan te maken, ik heb het wel weer gezien. Vanavond wordt het echt niet beter en ik lig toch al weer een dik uur in het water. Ik heb het overigens nog steeds niet koud of fris, dus een enkel 7mm natpak is prima te doen bij deze watertemperaturen. Als ik weer op de kant sta, zie ik dat Raymond er ook net uit komt. Die had het ook wel weer gehad in deze “bagger”, ook hij vond het zicht maar niets vanavond. We lopen samen naar de auto’s en na een paar minuten staat ook Corne weer op de kant. Snel de duikspullen uit trekken, tijd voor een verfrissend drankje met wat te snoepen. Raymond heeft voor wafels gezorgd en ik heb wat zakjes chips meegenomen. We praten gezellig na over het duiken en onderwaterfotografie, voor we het weten is het tegen 1 uur ’s nachts en besef ik dat ik morgenochtend spijt ga krijgen, ik moet immers gewoon werken. Onderweg naar huis heb ik het zwaar en ik ben dan ook blij dat ik na een dik uur weer thuis ben. Snel gooi ik al mijn spullen in de garage en ga lekker naar bed, dromen over duiken met meters zicht…! Max. diepte 7,9m, temp. 21gr.C., zicht 1m, duikduur 69min. |
| |
