| Nadat we anderhalve week hadden besloten niet meer naar Happie te gaan kijken gaat het toch weer kriebelen. Zoveel leuke foto’s en filmpjes komen voorbij op het internet. En dan vraagt Happie via z’n eigen facebook pagina of iemand nog zijn buddy wil zijn. Tja, wat doe je dan,…. die trouwe hondenogen kun je natuurlijk nooit weigeren. Vrijdagochtend dus weer bij de Bergsche Diep. Voor de duik nog even met Danielle en Marco zeehondennieuwtjes uitgewisseld. Erg leuk allemaal. Happie is er allang horen we, blijkbaar had hij voor de zekerheid met meer buddies afgesproken. In een dichte mist lopen we naar het water. We gaan direct op een diepte van 3 meter naar rechts. Bij een partij rotsen is hij er weer ineens. Razendsnel manoeuvreert hij om me heen. Links, rechts, boven, onder en nog een keer. De stofwolken stijgen alweer langzaam op van de bodem. Marielle ben ik kwijt en Happie ook. Ik zwem weer een paar meter naar rechts en zie daar Marielle en Happie. Beide zweven rechtop in het water en Happie geeft Marielle een poot . Ik kom langzaam dichterbij en kan nog net twee plaatjes maken. Happie is erg rustig en doet zijn naam helemaal geen eer aan (gelukkig maar). Hij zwemt nog wat rond en is weer verdwenen. Even later snappen we waarom. Happie had ook nog een date met Danielle en Marco. We genieten met z’n vieren nog even van Happie, maar Happie is uitgespeeld en verdwijnt in het niets. Marielle en ik proberen nog wat snotolfjes te vinden tussen het wakame en gaan nog even bij de dahlia kijken naast het platform. |
| |
