| Na een wandelingetje gaan we, bij De Val, in de bocht met behulp van ons touw te water. Erg handig zeker nu de wind (Z-5) recht om de dijk staat. Het zicht is, zoals verwacht knudde, weer erg stoffig en slechts 30 cm, dus gaan we verder met buddylijn. We zakken rap naar een meter of 13 meter en komen op een groot rotsblok veel Rosse sterslakken tegen met hun mooi eierlinten. Als we weer wat dieper zakken vinden we heel veel geweispons met slakdolf-eitjes. Fotograferen met de mini-snoot gaat moeizaam. Ik denk dat onze flitsers gewoon niet sterk genoeg zijn, daarom misschien de volgende keer de diffuser er tussenuit halen. Bij de meeste eitjes zijn al heel wat slakdolfoogjes te zien. Verder tijdens de afdaling nog een zeenaaldje, wat botervis, galathea's, kreeften, weer een slanke waaierslak en een milleniumwratslak. Vreemd genoeg zijn wulken hier ter plaatse erg zeldzaam. Inmiddels hangen we op zo'n 21 meter. In vrij korte tijd vinden we ineens weer twee slakdolven. Eentje met een zebraprintje en de ander wat vlekkerig. Helaas liggen beide op een onmogelijke manier, zodat we alleen maar een fotootje maken als bewijsmateriaal. De deco komt er weer aan dus gaan we weer richting het noorden. Als we op een meter of twaalf in de stroming komen gaat het zicht van zo'n 30 cm naar nog geen 5 cm. Gelukkig zitten we weer met het lijntje vast en af en toe voel ik dat Marielle naast me zwemt. Wat een enorm baggerzicht zo net boven het zand. Rond de 6 meter klaart het weer een beetje op en zien we elkaar weer. Weer een leuke duik in nog steeds conformtabel water van zeven graden, maar een keer één of twee meter zicht zou ook wel weer eens heel fijn zijn. |
| |
