| Ons jaarlijkse brakwaterduik. Helaas is het erg donker en valt er een beetje regen, geen ideaal weer voor mooie frisse groothoekplaatjes. De tweede steigertrap is echt aan vervanging toe. Onderwater blijkt de trap half te zijn weggerot. Als we ondergaan blijkt het zicht erg tegen te vallen. Met een krappe twee meter zicht en heel veel vlokken is er weinig overzicht. In eerste instantie weinig leven en vrees ik dat er geen forel gevonden gaat worden. Gelukkig zie ik na een minuut of vijf wat beweging. We vinden een mooi gepoetste grindplek en gaan liggen wachten. Na een tijdje komen er een drietal Elsasser Sieblingen een kijkje nemen. Marielle gaat aan de slag met de groothoek en ik volg het bandenspoor. Wat dieper blijkt het zicht goed te zijn (5 meter). Via de ANWB-paddestoel zwem ik naar een van de wrakjes. Onder het wrakje liggen een paar honderd grondels en dikkopjes in het zand. Ik heb er nog nooit zoveel bij elkaar gezien. Het wrakje is helemaal begroeid met mosseltjes. Ik zoek tien minuten naar de brakwaterknotsslak, die we hier vijf jaar geleden zat. Helaas vind ik niet echt hydroidpoliep (zijn voedsel), dus zullen de slakjes wel verhuisd zijn. Gauw terug naar Marielle, die na 35 minuten net uit het water blijkt te gaan. Vanaf de steiger krijg ik de camera aangereikt en kan ik nog even mijn best doen. Eerst wat pogingen om de regenboogforel vast te leggen. Een druk en onrustige vis, die we nog niet eerder hebben kunnen vastleggen. Twee foto's zijn matig tot redelijk gelukt en de rest is allemaal van baggerkwaliteit. Vervolgens nog een kwartier de Elzasser Sieblingen proberen vast te leggen. Qua compositie en timing best goed gelukt, maar helaas door al die vlokken en zweefvuil zijn de foto's toch van matige kwaliteit. Jammer dat er behoorlijk hard geflitst moest worden vanwege het donker en zwaar bewolkte weer. Pech, volgend jaar weer een nieuwe poging. |
| |
