| Duik 479 (Put van Raamsdonksveer, woensdag 16-10-2012, 20.00u) Het water wordt steeds frisser en ik besloot om alvast mijn droogpakhandschoenen weer te monteren, zodat ik dat even kon testen in de Put van Raamsdonksveer. Op de meest recente avond van het OFFT sprak ik Dennis Barendse over deze put en besloot hem een berichtje te sturen of hij eventueel zin had om mee te duiken. Alleen is ook maar alleen en op deze manier kon hem wellicht bekend maken met deze duikstek. Via Facebook stuurde ik een privé berichtje en kreeg al vrij snel het antwoord “ja hoor, lijkt me leuk!”. Mooi, dat klonk alvast enthousiast en dus spraken we af om elkaar rond 19.30u op de parkeerplaats bij de duikstek te ontmoeten. Het weer was niet al te best en op de buienradar zag ik dat er een flinke pluim met regen over Nederland trok. Met een beetje geluk zou deze wel weg zijn rond 19.30u. Dennis was er al toen ik aankwam, ik herkende echter zijn auto niet dus kwam hij naar mij gelopen. Hij herkende me nog aan de LED verlichting in mijn achterklep. Er waren nog een paar buddyparen aan het omkleden en er kwam net een buddypaar uit het water toen wij zover waren om te water te gaan. Zij meldden ons dat zicht echt niets bijzonders was en eigenlijk zelfs slecht te noemen was. Ok, beetje jammer als dat echt zo zou zijn. Door de vele regen van de afgelopen dagen zou het natuurlijk ook best wel kunnen. Maar goed, dat gaan we zelf wel ontdekken. Bij de instap schenen we met onze lampen in het water en we hadden beiden meteen het gevoel dat het wel mee zou vallen. Wij zouden gewoon rechtsaf gaan en het andere buddypaar was linksaf geweest. Toen we in het water lagen, hadden we onze spullen snel gereed en waren we klaar voor de duik. Dennis volgde me onder water en we begonnen onze speurtocht. Voorafgaand aan de duik had ik Dennis al verteld dat ik zelf ook niet echt meer wist wat ik moest verwachten aan leven. Het is immers weer half oktober en de laatste duik hier was al weer in augustus geweest. Maar meestal is er wel wat vis te zien, zeker tijdens de echte nachtduiken. We zakten op ons gemak af richting de 5m diepte, omdat dit meestal diep genoeg is om vis te vinden. Al vrij snel zagen we flinke begroeiingen van waterplanten, die in mijn herinnering van augustus veel kleiner waren. Blijkbaar is dat in het najaar pas echt op volledige sterkte. Op de kale zanddelen lagen vele kleine baarsjes te rusten. Al snel waren Barend en ik wat aan het fotograferen. Af en toe lag er een wat groter exemplaar tussen, die natuurlijk nog mooier zijn om te fotograferen. We doken weer een klein stukje verder en ik zag in mijn lamplicht een herkenbare vorm, het was een snoek! Snel seinde ik Barend en liet hem de snoek fotograferen. Ik heb al meer snoekenfoto’s, dus het leek met beter om hem even lekker te fotograferen. Na een paar foto’s vond deze snoek het echter genoeg geweest en zwom verticaal naar het wateroppervlak. Dit gedrag had ik al eens vaker gezien en heb het idee dat ze dat doen als ze zich bedreigd voelen. Ondertussen was ik op zoek naar de oude metalen buis, maar ik die hadden we gemist door net iets te diep te hebben gedoken. Voor ik het wist waren we bij de omgevallen boom aangekomen. Daar zocht ik op de bodem naar kleine baarsjes om met mijn Subsee +10 diopter te fotograferen. Dennis lag vlak naast me en het werd een beetje krap door alle takken om ons heen. Ik besloot er maar even onderdoor te duiken, zodat Dennis kon volgen. Achter de omgevallen boom vond ik een mooie grote baars die mooi poseerde voor de foto. Na een paar foto’s zwom het dier een stukje weg en kwam bij Dennis uit. Nu was het zijn beurt om deze vis te fotograferen. Ik bekeek het vanaf een paar meter afstand en zocht op mijn gemak zelf naar andere onderwerpen. Opeens seinde Dennis me om te komen kijken en wees me op de baars. Ik moest goed kijken wat er nu te zien was, maar ineens viel het me op dat deze baars een prooi in zijn bek had! Gaaf, zoiets heb ik eigenlijk nog nooit echt gezien in deze plas. Gelukkig was de baars zo beduusd van zijn vangst dat hij netjes bleef liggen en wij er een paar foto’s van konden maken. Inmiddels waren we dik 80minuten aan het duiken en werd het tijd om weer om te keren. Mijn linkerhand voelde fris aan het was wel duidelijk dat de droogpakhandschoen niet droog was gebleven. Balen, want nu moet ik eerst weer gaan zoeken naar de oorzaak en dat is niet heel gemakkelijk. Maar goed, het was met deze watertemperatuur nog wel te doen. Dennis volgde iets voor de boom vonden we wederom een mooie snoek. Ook deze snoek liet zich goed fotograferen. Het was vanavond wel prijs met snoeken. Uiteindelijk hebben we 4x een snoek gezien van diverse formaten, maar het waren allemaal vrij jonge dieren. Na exact 100minuten kwamen we weer boven water bij het steigertje. Het was een fijne eerste duik met elkaar en beiden waren we erg enthousiast over de duik. Ik was blij dat ik Dennis geen teleurstellende duik heb voorgeschoteld. Ik denk dat hij nog wel eens vaker hier gaat duiken. Bij de auto’s trakteerde Dennis me op koffie met een stroopwafel en praatten we nog even wat na over duiken en onderwaterfotografie. Het was zeker voor herhaling vatbaar. Maximale diepte 7m, temp. 12gr.C., zicht 3-4m, duikduur 100min. |
| |
