| In de pauze op de boot nog éénmaal een walvis. Na een oppervlakte interval van een uur staan we weer klaar om te water te gaan voor onze laatste duik in de Grote Oceaan. Timo heeft besloten om ondanks zijn blaren en pijn toch weer het water in te gaan. Hij zegt dat hij gewoon niets wil missen en de volgende keer hier snorkelen misschien wel heel lang duren. Als ons bikkeltje met zes anderen snorkellaars vertrekt, voel ik me rot en trots tegelijk en hoop dat z'n voetjes het volhouden. Na de briefing snel te water. Het is dezelfde duikstek als gisteren, Tortuga, maar we gaan nu wat dieper, via een wrakje We zijn nog geen drie minuten onderwater en ik heb moeite met de keuze of ik nu naar links of rechts moet kijken. In een grotje twee enorme rifhaaien en aan de anderzijde een flinke geul met zes exemplaren. Iedere keer maar één kans voor een foto, pfffff. Bij wrak ook weer haaien en flinke scholen met jacks, snappers. Mariëlle vindt een enorme Groene murene en is foto's aan het maken. Terwijl ze bezig is zwemmen er twee roggen over haar heen. Een heeft echt formaat XXL. Ik hang zo'n zes meter verder en tot mijn spijt lukt het me niet haar aandacht te trekken. Klote murene denk ik nog. Even snel als ze kwamen zijn de roggen weer vertrokken. Nog even genieten van de scholen vis bij het wrak en 5 minuten voor deco zoeken we het weer wat hoger op. Onze gids, Laura weet aardig wat slakjes te vinden en komt tot tweemaal toe met een nieuwe soort en aan het einde van de duik laat ze ons ook nog een koppeltje hengelaarsvissen zien, die beide denk ik zo'n 5 centimeter waren. Als we weer rond ankerlijn hangen komt Timo al koppeltje duikelend naar beneden om ons gedag te zeggen. Gelukkig voor hem heeft hij het kunnen volhouden, maar de volgende keer nemen we gewoon zijn eigen spullen mee. |
| |
