| Duik 457 (Zeelandbrug, 21-7-2013, 20.00u) Man man….wat is het warm dit weekend! Maar….ik klaag niet hoor! Heerlijk genoten van een dagje zwembad in Geertruidenberg met het gezin en in de avond stond een laagwater duik bij de Zeelandbrug met buddy Gido op het programma. We hadden goede hoop op goed zicht, dus dat zou een mooie afsluiting van het weekend betekenen en voor mij een mooi begin van onze zomervakantie. Gido was het hele weekend al in Zeeland en dus moest ik alleen rijden. Voordat ik naar Zeeland reed, ging ik eerst even bij buddy Frank zijn lampkop halen. De mijne is namelijk gesneuveld en ik wilde nog eens testen of mijn accu nog een acceptabele levensduur heeft na 5 jaar dienst te hebben gedaan. Mijn eerste stop was dus in Drimmelen en daarna ben ik met een buitentemperatuur van 29 graden richting Zeeland gereden. De zon tegemoet…. Op de N59 stagneerde het verkeer en verloor ik het half uurtje wat ik eerder weg was gegaan zomaar weer aan de gevolgen van een ongeluk. Jammer, maar gelukkig zouden we nog ruim op tijd zijn. De kentering stond vanavond rond 20.50u en we wilden er daarom uiterlijk 20.15u in. De parkeerplaats was gek genoeg nog vrij leeg, dus ik verwachtte dan ook geen topdrukte. Gido zat al op zijn gemak op het bankje op de dijk van het uitzicht te genieten. Samen kleedden we ons aan en liepen badend in het zweet richting de trap. Daar aangekomen zagen we al wel dat het zicht vandaag goed zou gaan zijn. Gido had het plan om richting de pijler te duiken, dan er onderdoor en wat dieper nog even richting het oosten. Daarna omkeren en bij de trap er weer uit. Dit leek mij een prima plan, dus doken we onder…. Het zicht was echt goed te noemen, zeker 3m op ondiepte. We speurden meteen de stenen af tijdens het duiken tegen de nog lichte stroming in. Tussen de stenen zwommen de zeebaarzen en harders schichtig weg, maar gelukkig zaten er ook exemplaren bij die zich goed lieten zien. Ik had helaas de 60mm macrolens voor de PEN bij me, dus ik kon ze er niet op zetten. Dat moet ik de volgende keer toch eens anders doen. Ofwel ik doe eens gek en neem de 8mm fisheye mee, ofwel “gewoon” de 14-42mm. We zochten naar slakjes en vrij snel vond ik 2 legsels. Bij nadere inspectie bleek het om de bruine plooislak te gaan. Helaas zat dit slakje op een onmogelijke plek en ik had geen zin in halsbrekende toeren voor een simpel snapshotje. Ik dook nog steeds zonder focuslampje, dus het zou vandaag toch al lastig gaan worden met de foto’s. Niet lang na het begin van duik, arriveerden we bij de pijler. Ook hier was het zicht erg goed en lieten de zeebaarzen en harders zich goed bekijken. Tegen de groene achtergrond onder de pijler zagen we tientallen schimmen. Erg gaaf, wederom erg genieten. Voor Gido was het al weer lang geleden dat hij met zulk zicht bij de Zeelandbrug had gedoken, dus die genoot er ook van. Ik speurde ondertussen op de bodem naar een pauwkokerworm, want die wilde ik nog eens wat beter gaan fotograferen. De stroming was nu beduidend minder dan vorige week, dus dat wilde ik graag gebruik van maken. Uiteindelijk vond ik er 1 aan de achterkant van de pijler en maakte er wat foto’s van. Gelukkig had ik mijn snoots goed afgesteld en kon ik toch van de focuslampjes in de flitsers gebruik maken. Niet dat ik dit altijd zou willen doen, maar het ging wel. Het was helaas best een stoffig exemplaar, maar ik was zeker niet ontevreden. Na deze korte fotosessie, daalden we af richting de 12m. Dat was het gebied/diepte die Gido graag wilde bezoeken. Stiekem hadden we in ons achterhoofd de ontmoeting met de zeepaardjes in augustus 2011, dus je denkt er toch wel aan. De begroeiing is er redelijk uitbundig en er zijn genoeg haringgraten om een zeepaardje in te vinden…in theorie dan, want het was voor mij persoonlijk maar een dagdroom. In een geweispons vond ik een mooie satijnslak en seinde Gido dat hij moest komen kijken. Hij lag op dat moment een stukje verder en eigenlijk zag ik alleen nog maar het zijn lamplicht. Het zicht was goed, dus hij zat toch al redelijk ver van me af. Maar met dit zicht en deze mate van daglicht is dat voor ons geen enkel probleem. Hij bekeek de satijnslak en ik probeerde nog wat foto’s te maken, maar dit keer lukte dat voor geen meter. De snoots waren toch wat verschoven en ik had er ook de +10 diopter op gezet, dus ik kreeg hem er niet eens goed op. Ik gaf het op en we doken verder. Gido gaf aan dat het tijd was om te gaan keren en ik stemde toe. Op de terugweg vonden we nog wat kleine harlekijnslakjes en boompjesslakken. Ook de foto’s van deze slakjes wilden niet lukken door de toch aanwezige stroming en de ondergrond waar ze op zaten. Helaas, volgende keer beter met een goed focuslampje. Op de terugweg richting de trap schoten nog steeds vele harders en zeebaarzen voor ons weg en dat maakte de duik tot een mooi einde. Na zo’n 75minuten kwamen we boven. Gido herkende een kajakvisser als zijn collega en maakte al drijvend een praatje. Ik ging er alvast uit en heb op de parkeerplaats snel mijn spullen afgedaan. Omdat er wat Facebook-bekenden” waren, kon ik deze personen eens echt spreken en de handen schudden. Dit keer waren dat Shanna en partner (denk ik) en Frank en Nanette. Altijd leuk om een aantal van je Facebook vrienden in het echt te kunnen zien en spreken. Ik kreeg nog een heerlijk koud pilsje van Frank aangeboden, dus dat was een mooie reden om lekker lang na te praten in het heerlijke weer. Wat een avond! De zomer is helemaal goed gekomen!! Maximale diepte 12,2m, temp. 20gr.C., zicht 2-3m, duikduur 75min. |
| |
