Vandaag heb ik weer eens een funduik gemaakt. Samen met Piet en Sonja ben ik vol goede moed het water ingegaan. Viel dat even tegen: wat een dramatisch zicht! Piet en Sonja gingen samen voorop en ik erachter met mijn dubbelset. Het was vooral hun vinnen in de gaten houden. De rest was al bijna niet meer te zien. Toen het stof heel erg werd, ben ik ze zelfs even kwijtgeraakt. Gelukkig zag ik binnen een halve minuut weer bellen naar boven gaan en ja hoor: ze waren het. Het zal jullie niet verbazen, maar vis heb ik niet gezien. Nou ja, alleen tijdens het stukje snorkelen. |
| |