| Duik 437 (Bergse Diepsluis, 20-5-2013, 20.30u) Een paar dagen geleden doemde er een verkoudheidje op, maar het bleef gelukkig bij slechts 3 dagen wat snotteren. Inmiddels was de boel weer zodanig open dat ik het weer aandurfde om te duiken. Met buddy Gido besloten we onze kansen te pakken en op zoek te gaan naar pijlinktvissen. We twijfelden nog of we bij de Halverwege zouden gaan duiken, maar tegen de tijd dat wij er in zouden liggen was de kentering precies 3 uur verwijderd. Dat leek mij, ondanks dat het bijna doodtij is, geen goed idee en dus besloten we maar “gewoon” naar de Bergse Diepsluis te rijden. Het weer was in de loop van de dag flink verslechterd en het regende flink. We hadden dus niet het idee dat de auto’s nog rijen dik langs de dijk zouden staan. Daarbij was het pinksterweekend weer voorbij, dus de chaos op de duikstek zou inmiddels weer verdwenen moeten zijn. In de regen reed ik eerst nog langs het vulstation dat dichtbij de duikstek zit sinds een klein jaar. Nadat ik sinds kort niet meer bij een duikclub ben aangesloten, ben ik weer op de vulstations aangewezen. Dus ik maak ook van dit station dankbaar gebruik. Mijn beide 12liter flessen waren ver leeg, dus ik had ze allebei meegenomen om te vullen. Omdat we toch redelijk laat waren, vulde ik alleen even de fles die ik al aan mijn vest had bevestigd. De andere zou ik na de duik weer doen. Een kleine kikker hupste onder het vulpunt door, wat wel een grappig gezicht was. Op de parkeerplaats van de duikstek stonden slechts 5 auto’s, waarvan er in ieder geval 3 van duikers waren die er al lang en breed uit waren. We hadden de duikstek vanavond dus praktisch voor onszelf!! Heerlijk, zo zie ik dat graag. Voor mij echt een meerwaarde aan het duiken, het gevoel dat je nagenoeg alleen bent in de onderwaterwereld! Het was inmiddels ook nagenoeg droog, dus we konden mooi snel onze spullen aantrekken, want lang zou het niet droog blijven. Zo’n 2 uur na de kentering gingen we te water en besloten eerst een rondje platform te doen, want ik had vandaag op Facebook gezien dat daar pijlinktvissen gezien waren. En je moet je geluk af en toe wat helpen, dus deden wij ook maar een poging. Toen we bij het platform aankwamen, bleek het zicht matig tot redelijk. Duidelijk de sporen van een drukke duikdag, maar ik had het gevoel dat het opkomende water het zicht weer deed herstellen. Gido ging me voor en seinde me toen hij onder het platform keek. Even dacht ik dat hij de pijlinktvissen gevonden had, maar het was een flinke vorskwab die sierlijk onder het platform zweefde. Het blijven mooie vissen, maar daar kwam ik eigenlijk niet voor. Toch was het geen slechte vondst en zag ik ook nog een paar steenbolkjes zwemmen. Lang zijn we niet bij het platform geweest, want na 1 rondje zijn we de dijk gaan volgen in de hoop de bouwwerken van andere duikers te vinden. We doken op een diepte van zo’n 8,5 a 9m diepte omdat ik het gevoel had dat we afgelopen woensdag te ondiep doken en daardoor niets vonden. Toch duurde het weer vrij lang tot we de eerste tentjes vonden. Dit waren de resten van een jaar oude tentjes en volledig begroeid met allerlei leven. Gido speurde de tentjes af en ik nam even van de gelegenheid gebruik om wat foto’s te maken. Toch spendeerde we niet teveel tijd hier en doken verder in onze zoektocht naar de pijlinktvis. Naarmate we steeds verder van het platform verwijderd raakten, werd het zicht steeds beter. Ik ging daardoor ook een stuk verder van de bodem hangen om nog beter zicht te hebben. Met mijn duiklamp als een heen en weer bewegend zoeklicht, zocht ik de bodem af naar de bouwsels of anders naar een schim in de vorm van een pijlinktvis. Maar helaas bleef het bij een hoop zand, met daarop een hele hoop platvisjes in allerlei vormen en maten. Welke soorten het precies zijn geweest weet ik niet, maar het is wel leuk om te zien. Ook de zeenaaldjes vielen me weer op en in het water zweefden diverse kwallen soorten, zoals de blauwe haarkwal, oorkwal en zeedruifje. Deze laatste is altijd erg mooi als je die met een lamp beschijnt, omdat dan de mooie regenboogkleuren zichtbaar worden. We vonden nog een paar stevige bouwwerken gemaakt van metaal en bamboestokken, maar ook wat “ouderwetse” in de vorm van een punttentje. Allemaal waren ze nog brandschoon zonder enig spoor van de pijlinktvis. Na zo’n 66min bereikten we het punt dat we eruit moesten en stapten we ergens westelijk van de trap uit het water. Dat is wel het voordeel van deze duikstek, je hoeft niet per se terug naar de trap als je tegen de hoogwater kentering zit. Na de duik dronken we nog een bakkie koffie en vulde ik de flessen, toch enigszins teleurgesteld reden we weer naar huis. Binnenkort nog maar eens een poging wagen…… Maximale diepte 10,5m, temp. 12gr.C., zicht 1-3m, duikduur 66min. |
| |
