| Vandaag weer naar Halverwege. Het is behoorlijk druk en kunnen pas halverwege de parkeerplaats onze auto kwijt. Uiteraard gaan we eerst even bij het water kijken. We zien het ‘duikschip De Panda’ vlak naast Halverwege liggen en her en der dobberen duikers in het water, die stuk voor stuk door de zodiac opgepikt worden. Na het omkleden en even wandelen kan ik bij de mosselpalen het water in. Onderwater ziet het er nu een stuk beter uit dan twee weken terug. Er is wel veel stof, maar het water is wel helder en al weer negen graden. Aan het begin van de duik circa 2 meter zicht en aan het einde van de duik is het zicht opgelopen tot een kleine drie meter. Direct voor de instap beginnen de tentjes en de constructies van Joop en Felice al. Met dit zicht kan ik eindelijk eens goed naar al die bouwwerken. Wat een werk is hier verricht !!!. Het ene bouwwerk is nog groter dan het andere. De balken zijn mooi begroeid met zakpijpen en her en der zitten zeeanjelieren van het formaat XL. Uiteraard ook veel nieuwe tentjes die nog onbegroeid zijn. Na een half uur zie ik ineens de kakelverse eistrengen van de pijlintkvis. Mooi, deze eerste afzettingen van het jaar, het feest gaat dus nu echt beginnen. Stilletjes hoop ik nog op de makers van de strengen, maar de pijkintkvissen laten zich niet zien. Ik weet dat ze in de buurt moeten zijn en vermoedelijk hebben ze mij allang gezien. Op het zand zie ik her en der holen waar steeds een kreeft de wacht houd. Na bijna een uur begint mijn blaas heftig te protesteren en besluit ik er maar uit te gaan. Op het moment dat ik wat opstijg om over een balk heen te zwemmen, kijk ik een snotolf aan. Het is een relatief klein en jong mannetje. Hij duikt direct weg achter de balk en houd me met een oog in de gaten. Ik besluit mijn blaas maar wat verder te gaan tarten, want mijn voorgaande vier snotolf duiken zijn allemaal mislukt. Jippie, toch nog een snotolf dit jaar. Het is een erg druk en actief mannetje, dus de foto's gaan het niet echt worden, maar ach wat boeit het, zonder foto’s blijven snotolven ook leuk. Nadat ik even later toch twee acceptabele plaatjes hebt geschoten, schreeuwt mijn blaas nu echt om hulp. Toch weer 75 minuten en nu dat hele eind naar de auto. Halverwege Halverwege dub ik nog even om mijn setje af te gooien om het gras hier te gaan verzorgen. Gelukkig zijn de pijnscheuten weer eventjes weg en kan ik weer stevig doorstappen naar de parkeerplaats. Ruim 5 minuten later is er dan eindelijk de opluchting. Pfffffffffffffffffffffff. |
| |
