| Vandaag staat er een SSD op het programma bij de brug (Samen Solo Duiken). Lekker met z’n drieën naar de brug. Eentje gaat duiken en de ander gaat stenen keren, slakjes en schelpen zoeken in de laagwaterzone met Timo. Na een uur wisselen de rollen. Marielle duikt als eerste en geeft aan ze als na vier minuten twee groene mosdierslakjes gevonden had. Nadat de camera is overgedragen zijn de rollen gewisseld. Met de big smile van Mariëlle op mijn netvlies en haar tekst “ik had er al twee na vier minuten” in mijn gedachten loop ik vol zelfvertrouwen naar het eindelijk weer heldere Oosterschelde water en laat me langzaam onderzakken. Volgens Marielle een beetje naar het westen en op een meter of vijf diep. De vier meter zicht geeft mij weer eens een goed overzicht van het rif. Overal staat de tubularia in bloei met grote dikke ‘knoppen’. De dikkopjes schieten heen en weer en diverse galathea’s staan dreigend met hun scharen te zwaaien. Verdorie denk ik als ik op mijn computer kijk, alweer 20 min en nog geen mosdierslakje. Wel mooie bolletje dodemansduim, grote vlokslakken, slanke waaierslakken en knotsslakken waar je bijna letterlijk over struikelt. Na 40 minuten spookt er steeds dat zinnetje van Mariëlle door mijn hoofd: ‘ Ik had er al twee na vier minuten’. Het begint een mantra te worden. Gatver, ik besluit even te stoppen met zoeken om wat plaatjes te schieten van al het moois dat ik wel kan vinden. Na een uur dreunt het zinnetje weer ik mijn hoofd en ga ik weer op jacht naar de kleine camouflage kunstenaars, maar dat alles mag niet baten. Na ruim 70 minuten ben ik weer bij de trap en is het 3-0 voor Mariëlle geworden. Na de duik nog even lekker gepicknickt op de duiktrap, die buiten de kenteringen om toch niet gebruikt wordt. Heel even was ik nog bang dat Timo vanaf de kant nog het groene mosdierslakje zou gaan vinden, maar dat bleef me gelukkig bespaart. De site is ook weer bijgewerkt, www.richardenmarielledekok.nl. |
| |
