Duik 409 (Dreischor Reefballs, 23-12-2012, 19.30u) Ondanks de winter, is mijn duikdrift niet te stoppen. Ik kan na iedere duik niet wachten tot de volgende. Voornamelijk door de drang naar het fotograferen en vastleggen van al het moois onder water. Zodoende was mijn volgende duik van dit weekend al weer snel gepland met Gijs. Hij is ook erg fanatiek, dus dat komt erg goed uit. Met hem en Frank heb ik dan ook 2 hele fijne buddy’s waarmee ik altijd wel een duik kan inplannen. Dit keer besloten we weer bij de reefballs van Dreischor te gaan kijken. Ik wilde toch een zeedonderpad bij een nestje op de foto hebben en aangezien we geen enkel nestje gevonden hebben bij de Nieuwe Kerkweg, moesten we dus weer naar deze stek. Het was zaterdag en zondag belachelijk slecht weer geweest en ik had ’s morgens nog net een gaatje kunnen vinden voor mijn 7km lang rondje hardlopen. Bij het pakken van de spullen in de middag ging het weer regenen. Niet een erg fijne aanblik, maar gelukkig werd het toch weer droog toen ik rond 17.45u in de auto zat richting Zeeland. Ik was wat vroeger deze keer en kon daardoor op mijn gemak doen. Op de parkeerplaats aangekomen, stond er slechts 1 busje en dus ben ik even over de dijk gaan kijken. Het water zag er kalm uit, want de wind stond uit het zuiden/zuidwesten en dus is het dan achter de dijk goed vertoeven. Ik kon het lamplicht van de duikers goed zien en zag dat ze met zijn 3-en waren. Ze waren hun duik aan het beëindigen en klommen weer op de steiger. Ik ben ook terug gelopen en ben alvast mijn spullen gaan pakken, zodat Gijs niet op mij zou hoeven wachten. Wat meestal wel het geval is. De duikers waren hoorbaar enthousiast over de duiken en verwonderden zich over het feit dat er tijdens een nachtduik zoveel leven te zien is. Tja, dat weet ik natuurlijk al veel langer en is ook 1 van de redenen waarom ik zo graag nachtduiken maak. We raakten even in gesprek en niet veel later kwam Gijs aanrijden. Gijs had voor deze duik de elektrisch verwarmbare handschoenen van Peter mogen lenen, want Gijs wilde toch ook eens testen of dit wellicht wat warmere handen zou opleveren. Nadat we dat setje even hadden bekeken, zijn we gaan aankleden. Ik was nu wat eerder klaar dan Gijs en ben daarom al eerder richting de steiger gelopen. Bij het te water merkte ik meteen dat mijn linker droogpakhandschoen vol water liep, dus dat gaf ik meteen aan Gijs aan. Dan wist hij meteen waarom ik eventueel niet zo lang zou volhouden vandaag. Toch begon ik gewoon vol goede moed aan de duik, want ik had er erg veel zin in. We daalden dan ook meteen af naar de reefballs en begonnen met het zoeken naar nestjes en dan meer specifiek, de nestjes met een zeedonderpad. Die vond ik eigenlijk meteen op het nestje wat zo mooi aan de buitenkant van een reefball geplakt zit. Deze donderpad liet zich heel even fotograferen en verdween daarna weer. Wellicht heeft deze zeedonderpad meerdere nestjes waar hij voor zorgt. Helaas had ik mijn diffusers niet gemonteerd op de flitsers en dat zag je toch een beetje helaas. Vanaf deze reefball zijn we verder linksaf gegaan om eerst deze reefballs te gaan bekijken. Er zijn diverse nestjes te vinden die op, onder en in de reefballs zijn geplaatst. Sommigen zijn in de gaten van de reefballs geplaatst, waardoor je ze heel goed vanaf zowel de buiten- als binnenkant kunt bekijken. In de meeste gevallen was er geen zeedonderpad te vinden of als ze er wel waren, dan zaten ze aan de binnenkant. Dat is natuurlijk een beetje jammer voor de fotografie, maar het blijft toch erg leuk om er gewoon naar te kijken. Voor de buiken van deze vissen zijn momenteel echt schitterend om te zien! Dat dit fenomeen toch weer even voor een extra drukte zorgt op de duikstekken in de weekenden is dus heel begrijpelijk. Toch ben ik blij dat ik lekker in de avond aan het duiken ben en geen “last” heb van andere duikers. Na het bekijken van de reefballs aan de linkerkant van de steiger zijn we omgedraaid om ook de overige reefballs te gaan bekijken. Ook hier vonden we diverse nestjes en gelukkig was hier een zeedonderpad die ik nog net met mijn flitslicht kon “vangen” in een gat van een reefball. Dit nestja had overigens ook 2 kleuren eitjes, de roze en de witte. Van zowel de Gewone zeedonderpad als de Groene zeedonderpad. De eitjes hangen aan de bovenkant van het gat in de reefball echt tegen elkaar aan, wat een heel mooi gezicht is. Na zo’n 50min begon mijn linkerhand toch echt heel koud te worden en gebaarde ik dat we maar eens richting de steiger moesten gaan. Het was nu mooi geweest. Mijn oog viel ineens op een flinke vorskwab dit met zijn kop naar beneden lag en om zijn as draaide. Even dacht ik dat hij aan het jagen was, maar vrij snel had ik door dat deze vorskwab geen lang leven meer beschoren was. Hij kon duidelijk niet meer zelfstandig zwemmen en was meer aan het kruipen dan aan het zwemmen. Zonde, maar dat is de natuur. Toen we langs de dijk weer richting de trap op de steiger zwommen, viel het me op dat er ontzettend veel garnalenoogjes naar me staarden! Werkelijk heel de dijk zat er mee vol, wat een mooi gezicht is dat toch! En als toetje van de duik werden we in het ondiepe gedeelte van deze duikstek nog even getrakteerd op een mooi schouwspel van een school met kleine visjes die als kleine spiegeltjes in het water oplichten in het licht van onze duiklampen. Na een klein uur stonden we voldaan weer op de steiger en waren we allebei weer enthousiast over deze duik. Mijn koude linkerhand voelde gek genoeg niet zo heel koud meer aan en later bleek het water ook echt alleen in de handschoen te zitten en niet in mijn mouw. Maximale diepte 8,5m, temp. 5gr.C., zicht 4+m, duikduur 58min. |
| |