| Duik 395 (Zoetersbout, 12-10-2012, 20.30u) Afgelopen woensdag hoorde ik dat er bij Zoetersbout een zeepaardje gezien was…notabene op dezelfde avond als Frank en ik er hadden gedoken. Wij zijn echter niet in de buurt van de oude sepiatentjes geweest, dus hadden hem/haar nooit kunnen zien ook. Toch een beetje balen, want het wil maar niet lukken in 2012. Dus ik trommelde buddy Gido op en hij belde buddy Hans om een poging te wagen. In tegenstelling tot de eerste helft van de week, was het nu echt herfstweer en het waaide de hele dag al. Onderweg naar de duikstek werd het in de verte ook erg donker tegen de rode gloed van de ondergaande zon, dus er kwam nog meer aan. De vrouw van Hans belde onderweg ook nog om ons op de hoogte te houden van het weer, want er werden ook onweersbuien voorspeld. Eenmaal bij de duikstek aangekomen zagen we dat we helemaal alleen waren. Niet zo verwonderlijk ook, want het was niet echt uitnodigend duikweer en als ik niet had geweten dat er een zeepaardje gezien was, was ik ook zeker niet gaan duiken. Gelukkig was het wel droog tijdens het aankleden, dus we konden in ieder geval normaal te water gaan. Het water golfde aardig met de zuidwestenwind en dat maakte de instap erg lastig, aangezien het een half uur na laag water was. Wat is dit toch een vervelende instap geworden, je moet echt oppassen dat je niets beschadigd aan je materiaal of jezelf. Na een paar minuutjes hadden we allemaal onze vinnen aan en zijn we richting het westen gedoken, want daar staan nog een paar oude sepiatentjes. Op die tentjes is een paar weken geleden al een paar een keer een zeepaardje gevonden en ook deze week was het daar dus raak. Het zicht was in het ondiepe erg slecht, maar vanaf 4-5m werd het eigenlijk al weer een stuk beter en werd het op sommige stukken gewoon weer erg goed. Toch kwamen er af en toe stofwolken aangedreven alsof er voor ons een cordon van andere duikers te water lag, maar dat was niet het geval. Dit zal wel door de deining komen dacht ik nog. We vonden een oud sepiatentje op 5,5m en hebben dit met zijn 3-en volledig “binnenste buiten gekeerd”. Helaas vonden we geen zeepaardje. Wel zaten er op dit rekje 3 galathea kreeftjes, wat ook leuk is om te zien, maar dit keer had ik er totaal geen oog voor. Deze duik ging mij maar om 1 ding. Ik had de afgelopen week al 3 andere avonden gedoken met goed zicht en leuke foto’s kunnen maken. Dus ik had geen behoefte meer om daar iets mee te doen. Alleen een zeepaardje, die wilde ik nog op de foto. Omdat we niets vonden doken we verder, Gido seinde nog dat dit rekje op slechts 5,5m stond en dat we dus nog een andere moesten vinden. Eentje die ongeveer op 7,5m zou moeten staan rond dit tijdstip. Na een tijdje speuren vonden we inderdaad een tweede sepiarekje, of wat er nog van over was, en ook deze hebben we uitvoerig bekeken. Ook hier niemand thuis, dus dan maar de omgeving uitkammen. Helaas leverde dit ook niets op en dus dook ik nog even een stukje verder om te kijken of er nog meer rekjes zouden staan. Maar helaas, dat was niet het geval. Hans trok me na een tijdje aan mijn vin omdat hij mijn aandacht niet kon trekken met zijn duiklamp. Hij seinde om weer om te keren en dat deden we dan ook. Na zo’n 55min kwamen we weer uit bij de trap en baalde we alledrie dat het niet was gelukt. Maar we waren er wel van overtuigd dat het niet aan het zoekwerk lag, maar aan het feit dat het zeepaardje er gewoonweg niet was. Voor 2012 is mijn hoop inmiddels wel vervlogen…hopelijk in 2013 meer kans. Tijdens het omkleden zagen we fikse onweersbuien in de verte, dus we hebben geluk gehad dat het niet over Bruinisse is komen drijven. Maximale diepte 8,5m, temp. 13gr.C., zicht 0-3m, duikduur 55min. |
| |
