| Duik 396 (Zoetersbout, 10-10-2012, 19.45u) Wat is het toch heerlijk herfstweer! Gelukkig een stuk beter dan het verschrikkelijke weer van vorige woensdag, toen Frank en ik de regen moesten trotseren. Een wereld van verschil, dus een heerlijke avond voor onze gebruikelijke “woensdagavondduik”. De keuze viel maar weer eens op Zoetersbout, gemakkelijk, dichtbij, niet kentering gevoelig en de afgelopen keer was het er prima qua zicht. Aangezien er nauwelijks wind staat deze week en dan ook nog eens uit noordelijke richting, weet je eigenlijk dat je moet duiken in de Oosterschelde! Het zicht is dan bijna met garantie goed tot zeer goed en daar moet je gebruik van maken!! De parkeerplaats was wederom leeg, zoals verwacht en stiekem gehoopt, en we zagen het laatste zonlicht achter de horizon verdwijnen met de mooie rode kleurenpracht. Ondanks dat ik wel wist hoe de Oosterschelde erbij zou liggen, zijn we toch even gaan kijken. Mooi rustig en vlak lag het water op ons te wachten en bij de instap zwommen zelfs 2 kleine bruinvissen! Het lijkt er op dat we ze steeds vaker hier gaan zien. Echt heel dichtbij zwommen ze nu….oh wat zou het toch een droomduik zijn als die prachtige dieren zich eens van dichtbij lieten zien. Helaas is die kans nog kleiner dan dat we vanavond een zeepaardje tegenkomen…. We kleedden ons snel om en met frisse zin zijn we te water gaan. Frank stapte helaas een beetje mis en duikelde zo het water in. Het tijdstip viel namelijk precies tussen hoog en laag water en dan is de instap echt niet handig. Gelukkig kwam hij er zonder kleerscheuren vanaf en konden we de duik gewoon beginnen. Wederom kozen we voor de linkerkant en genoten meteen van een super zicht. Oh, wat is dat toch heerlijk duiken. Waarom kan dat niet gewoon altijd zo zijn??? Niet ver van de instap vond ik meteen al een leuke eerste bijzondere vondst, namelijk een steenbolk van een redelijk formaat die heel stil op de zand-/schelpbodem lag. Deze mooie vis lag gewoon op mij te wachten, zodat ik er een foto van kon nemen. Ik weet niet wat er met deze vis aan de hand was, want hij bleef gewoon stil liggen. Toch oogde deze steenbolk niet ziek of zwak. Vreemd, maar ik kon er in ieder geval goed voor gaan liggen met mijn lens. Snel seinde ik Frank om ook te komen kijken en ook hij heeft deze steenbolk goed kunnen bekijken. We doken verder en inmiddels vonden we hier ook Millenium wratslakken per kilo. Wat is deze slak toch ineens explosief in aantal toegenomen in de afgelopen weken zeg! Overal zie je ze zitten, de een nog groter dan de ander en gelukkig ook vaak in mooie posities voor fotografie. Diverse eistrengen vonden we op de oesters en daarmee is wel duidelijk dat deze slak voorlopig wel weer even in de Oosterschelde aanwezig zal zijn. Bruine plooislakjes zijn amper meer te vinden, echt een paar kleine exemplaren vond ik tussen de oesters. Ook vond ik jonge Vlokkige zeenaaktslak van ongeveer 2cm groot, door zijn witte kleur viel deze erg op, zo bovenop de een uitstekende oesterschelp. Frank seinde me om te komen kijken en ik zag meteen dat het om een mooie kleine paling ging die zich goed onder wat oesters had verstopt. Een foto maken zat er niet in, daar was de positie te onhandig voor. In het heldere water doken we relaxt verder en zag her en der ook wat Galathea kreeftjes met hun brutale houding, blijft toch grappig om te zien en verveelt nooit. Het aantal zeedonderpadden is ook hier weer flink aan het stijgen, ook bij deze vissen is de een nog groter dan de ander en ze hebben allerlei uiteenlopende kleuren en patronen. Op de terugweg seinde Frank me weer met een hevig geschud met de lamp en toen ik me omdraaide naderde een flink formaat Zeebaars! Deze vis liet zich redelijk lang zien, voordat hij weer verdween. Helaas lukte het niet om hier een foto van te maken, want alles stond op “macrostand” en de tijd om alles goed te zetten kreeg ik niet helaas. Na zo’n 55min gaf Frank aan dat het tijd was voor een sanitaire stop en gebaarde dat hij alvast uit het water ging en dat ik nog wel even kon blijven. Dat hoef je mij geen 2 keer te zeggen en dus scharrelde ik onder de instap nog 10minuutjes verder om nog wat foto’s te maken van een gewone strandkrab die er goed voorzat om wat mee te experimenteren. Na 65min hield ik het dus ook voor gezien, want ik wilde Frank ook niet onnodig lang laten wachten, ondanks dat mijn gasvoorraad nog wel wat reserve had voor een paar minuten extra. Goed is goed, zullen we maar zeggen en dus eindigde ik voldaan deze duik. Met een blik op de nachtelijk hemel waren de sterren goed zichtbaar, wat een mooie sfeer geeft zo aan het einde van een heerlijke duik! Maximale diepte 10m, temp. 14gr.C., zicht 3-4m, duikduur 65min. |
| |
