| Duik 372 (De Winput, Lage Zwaluwe, 15-7-2012, 20.00u) Na 1,5 week niet gedoken te hebben kriebelde het weer en besloot ik de zondagavond nuttig te gaan besteden met een duikje. Ik stuurde een sms naar mijn vaste buddy Frank en die was er ook wel voor te porren. Ook hij had al eventjes niet meer gedoken door diverse omstandigheden. In eerste instantie hadden we de duik gepland voor de Put van Raamsdonksveer, maar daar heb ik toch een wijziging in aangebracht.... We hadden het ooit al eens gehad over De Winput bij Lage Zwaluwe, dus leek mij deze avond perfect om daar eens een kijkje te gaan nemen. Je leest er nooit iets over, dus we waren een beetje sceptisch. Maar goed, als je niet zelf gaat kijken, weet niet waarom. Dus met een simpel smsje waren de plannen zo gewijzigd. Ik haalde Frank thuis op en zodoende konden we toch even wat bijpraten, aangezien we inmiddels weer 3 weken niet samen gedoken hadden. Bij de put aangekomen, namen we snel een kijkje bij het water. Eerlijk gezegd was het moeilijk in te schatten, maar het zag er in ieder geval al heel anders uit dan de Put van Raamsdonksveer. Je kon hier niet de bodem zien, dus dat beloofde eigenlijk al niet veel goeds. Maar ja, we waren er nu toch en als je zoiets dan toch gepland hebt, dan gaan we er ook voor. We spraken af dat we naar de oppervlakte zouden gaan als we elkaar kwijt zouden raken. Nou...dat was na 5 min al het geval, want het zicht was minder dan mijn armlengte. Her en der zag ik wel wat visjes wegschieten, maar welk soort dat was kon ik niet zien. Dus zo gezegd zo gedaan, even naar de oppervlakte. Frank kwam ook net boven en na kort overleg besloten we de duik wel voort te zetten om toch nog wat verder te verkennen, maar dan ieder voor zich. In dit zicht een duik samen maken is gewoon geen doen, want als je elkaar even 1 minuut niet in de gaten houdt, ben je elkaar gewoon kwijt. En met een buddylijn duiken doen we niet, daar zijn wij beiden absoluut geen fan van. We besloten maximaal 25 minuten te duiken om dan weer naar boven te gaan en elkaar te treffen. Ik besloot om niet al te diep wat langs de kant te zwemmen en maakte daarbij even wat meer vaart in de hoop om in een gebied te komen met beter zicht. Het werd wel ietsje beter, maar nog steeds bleef het minder dan 1 armlengte. Dat ben ik niet meer gewend zeg...ook niet in Zeeland. Pff, wat een gekloot. Mijn oog viel wel opeens op een dood kreeftje! Even dacht ik aan een gamba die na een BBQ in het water gegooid was, maar daarvoor was het te ver van het strandje af. Dus dat zou moeten betekenen dat deze diertjes hier daadwerkelijk leven. Meteen ben ik dus verder gaan speuren. Inmiddels zag ik her en der wat veenblokjes met hele kleine holletjes en/of overhangen. Na wat speuren, vond ik dan uiteindelijk in een holletje een kreeftje!! Kijk, toch nog een leuke vondst, want ik had deze diertjes nog nooit gezien in zoet water. Zo zie je maar...word je uiteindelijk toch beloond voor de moeite. Aangezien de afgesproken 25 minuten verstreken waren, besloot ik van 3m diepte naar boven te gaan en zo te proberen om Frank dit kreeftje te laten zien. Toen Frank bij me was gekomen via het oppervlakte, daalde we weer af naar 3m en begon het holletje terug te zoeken. Gelukkig vond ik hem vrij snel weer en kon ik Frank het kreeftje laten zien. Nu was het wel welletjes geweest en we besloten de duik niet verder voort te zetten. Dat had gewoonweg geen zin en leuk was het ook niet. In de auto hebben we nog even een bakkie koffie gedronken met een wafel en zijn we weer huiswaarts gekeerd. Uiteindelijk hadden we toch een voldaan gevoel. We weten nu hoe deze put erbij ligt.....geen aanrader dus!! Maar toch weer iets gezien, wat we beiden niet eerder gezien hadden. (de foto hierboven is gemaakt van een screenshot van een filmpje. Er was simpelweg geen fatsoenlijke foto van te maken onder water) Maximale diepte 5m, temp. 18gr.C., zicht 0-0,5m, duikduur 34min. |
| |
