| Duik 368 (Zeelandbrug, 11-6-2012, 20.30u) Ondanks de weersvoorspellingen zijn mijn buddy Frank en ik toch richting Zierikzee gereden voor een duik bij de Zeelandbrug. De vele slakken die gevonden worden in deze tijd van het jaar lonken toch wel! Het regende onderweg flink en het werd ontzettend donker aan de hemel, zodanig dat we zelfs even betwijfelden of we de duik nog wel konden gaan maken. Ik heb de auto maar onder de brug gezet en we hebben de bui even afgewacht, we waren gelukkig ruim op tijd voor de hoogwater kentering. Na een paar minuten was het ergste weer voorbij en werd het lichter aan de hemel. We zijn dus maar gewoon gaan omkleden. Het duikplan was om gewoon lekker wat te scharrelen in westelijke richting, zodat we de stroming op de kop zouden hebben. Wij vinden dat beiden fijner en voor het fotograferen is dat ook prettig. We stapten in bij de nieuwe trap en toen we onderwater gingen, zagen we meteen dat het zicht vandaag best goed was. Rustig aan speurden we de stenen af en bleven zo rond de 8m hangen. Op de stenen groeit en kruipt van alles, dat blijft leuk om te zien. Wat dat betreft zijn de wijzigingen aan de dijk hier zo slecht nog niet. Hoe verder je westelijk komt, des te minder stenen kom je tegen en verandert het landschap in wat meer zand met kleinere stenen. Op een van de laatste grote stenen die we tegenkwamen zag ik een wit stiptje met gele uiteinden….dat moet een slakje zijn dacht ik. Toen ik het nader bekeek moest ik even goed kijken, want ik kon het niet meteen plaatsen. Toen ik met mijn camera wat meer kon zien, kreeg ik het vermoeden dat het om een wrattig mosdierslakje zou kunnen gaan, maar twijfelde toch of het niet “gewoon” een hele kleine harlekijnslak was. Afijn, toch maar lekker wat foto’s maken, determinatie doen we thuis wel weer. Dat is bij een slakje van slechts 15mm toch best lastig! Een paar stenen verder viel mijn oog op een vreemd uitziend visje van slechts een paar centimeter groot. De vorm van zijn lichaam en kop vielen me op en ik wist meteen dat dit iets was, wat ik nog nooit gezien had. Toen ik het diertje langzaam benaderde, bleef het rustig liggen en ik kon er dus goed naar kijken en er prima foto’s van maken. De kop herkende ik toen wel, dit moest een juveniel harnasmannetje zijn….Top! Een nieuwe vondst voor mij, aangezien ik deze vissoort nog nooit in levende lijve gezien had, slechts op foto’s op internet. De duik kon eigenlijk al niet meer stuk! Mijn buddy seinde mij vanaf een paar meter afstand en ik ging polshoogte nemen. Aan de achterkant van een steen, op een heel onhandig plekje voor fotografie, had hij 3 flinke harlekijnslakken gevonden. Het was een paartje en met een paar centimeter verderop nog een 3e exemplaar, die “de benen nam”. Leuk gezicht, maar een goede foto zat er dit keer niet in helaas. Na ongeveer een uurtje gaf mijn buddy aan dat hij naar de kant ging, maar dat ik nog wel onder water kon blijven. Dit hadden we van te voren zo afgesproken, dus ik ging nog even alleen verder op zoek naar leuke onderwerpen voor de foto. Op een diepte van 9m viel mijn oog plots op een opvallend wit plekje op de stenen en eigenlijk wist ik meteen dat het hier om een dodemansduim ging, Nederlands enige koudwater koraal!! Van dichtbij is dit diertje echt een prachtige verschijning met zijn kleine vangarmpjes. Leuke vondst en perfect voor wat foto’s. Na deze fotosessie ben ik richting de kant gegaan, zodat mijn buddy niet al te lang op mij hoefde te wachten. Ik heb immers altijd de autosleutel bij me…haha. Op een diepte van 5m vond ik op een van de stenen nog een mooi blauwtipje, wat voor deze duik de laatste leuke vondst was. Na 92 min was het weer genoeg geweest en stak ik netjes mijn hoofd weer boven water, precies voor de instap. Wat een fantastisch duikje weer! Niet te veel stroming, goed zicht, leuke vondsten en de duikstek helemaal voor onszelf! Duiken, zoals duiken bedoeld is wat mij betreft! Maximale diepte 9m, temp. 15gr.C., zicht 2-3m, duikduur 90 min. |
| |
