| Duik 367 Na een week sinds de laatste duik werd het weer tijd voor een duikje en omdat de kentering zeer slecht viel kozen we dit keer eens voor de Grevelingen. De keuze viel op de meest westelijke duikstek, namelijk ’t Koepeltje. Op internet had ik ergens gelezen dat iemand in een duik meerdere sepiola’s gezien had en daar had ik ook wel weer eens zin in. De weersomstandigheden waren ook prima want er stond een flinke zuidwesten wind en dan is het meestal in de Oosterschelde niet veel soeps. Bij ’t Koepeltje sta je dan perfect beschut in de kom van de Brouwersdam en de hoge dijk aan de zuidkant. We waren de enigen toen we aankwamen en dat stemde ons weer goed! Keer op keer maken we wat dat betreft toch de goede keuzes, of is dat gewoon de ervaring? Tijdens het omkleden keken we toe op een meeuw die een strandkrab had gevangen en binnen een paar minuten was er van de krab niets meer over. Mooi schouwspel om te zien zo tijdens het omkleden. We liepen over het mooie trottoir naar de waterkant en stapten helemaal links, tegen de haveningang in om zo meteen bij de vlakke zandbodem te kunnen komen. Ik heb hier al een paar meer duiken gemaakt en ook toen altijd sepiola’s kunnen vinden. Wat dat betreft is ’t Koepeltje naast de Bergse Diepsluis bijna een garantie voor sepiola’s. Nu nog maar hopen of dat vanavond ook zo was. We daalden rustig af naar zo’n 6 meter, waar het zicht meer dan prima was. Wel zat er een hoop grote vlokken in het water, maar verder was het ok. Het eerste stuk kwamen we over een bedje van zeesla en diverse wieren, het is wel zaak om je duikskills goed op orde te hebben, want met een normale vinslag maak je hier van het water in no-time een goed gevulde groentesoep! En dat willen we natuurlijk niet. Meteen viel het ons op dat er hier ontzettend veel kleine vlokslakken (Aeolidiella glauca) te vinden waren en ook overal zagen we de eistrengen op de bladeren van het zeesla, op oesters of waar dan ook. Het was dus een feest om hier met de camera aan de slag te gaan en de recentelijk aangeschafte SubSee +10 diopter te experimenteren. Ook botervisjes, platvisjes en een aantal juveniele steenbolkjes kwamen we tegen. Eigenlijk beweegt er overal wel wat. Deze stek is toch weer net even anders dan een andere duikstek in de Grevelingen. We werden na een tijdje ingehaald door een buddypaar die het Olympisch record aan het verbeteren was…..althans, zo leek het wel. Het zicht was daar ter plaatse dan ook meteen verpest. Wat bezielt zulke duikers toch? Ik kan me niet voorstellen dat zij op zo’n manier ook maar iets meekrijgen van de flora en fauna. Jammer, het kan zo simpel zijn toch? Na 45minuten gaf mijn buddy aan dat hij moest plassen en seinde dat hij naar de kant ging en dat ik nog wel onder kon blijven. Ik gaf het OK signaal en weg was hij. Nu was ik alleen en kon op de zandbodem op een diepte van 7,5m weer verder speuren naar mijn “prooi” voor fotografie. Omdat hier op de zandbodem veel slibanemoontjes te vinden zijn, zitten de vlokslakken er ook in grote getalen. Op diverse plekken waren soms wel 7 slakjes op 1 plaats aan een vreetpartij bezig, je kon nog net een deel van de anemoon zien. Heel mooi gezicht! Deze explosie van kleine vlokslakken was voor mij ook echt nieuw en een leuke ervaring, ik heb op een gegeven moment in 1 oogopslag meer dan 20 slakken geteld rondom. Bizar gewoon. Helaas heb ik het grootste gedeelte van de duik geen sepiola’s gevonden en dus had ik dat eigenlijk al opgegeven, dat was toch een beetje een tegenvaller. Maarrrr…..ineens zag ik toch een heel klein exemplaar in mijn lamplicht verschijnen en kon ik toch weer even genieten van deze kleine diertjes. Foto’s maken was erg lastig, het was een klein dier en ook nog eens heel beweeglijk. Uiteindelijk is mijn “missie” dus toch gelukt, al is het dan wel in mindere mate dan ik had gehoopt. Uiteindelijk was ik zo lekker bezig dat ik de tijd gewoon vergat en toen ik op mijn computer keer was ik al weer bijna 80 minuten onder en gaf mijn manometer aan dat het tijd werd om de kant op te zoeken. Toen ik mijn hoofd boven water stak, stond mijn buddy aan de kant met zijn spullen nog aan? Hij was blijkbaar na de sanitaire stop ook weer even terug gegaan en was er ook net uit gekomen. Helaas regende het flink toen we weer terug naar de auto liepen en moesten we even in de regen omkleden, gelukkig stopte het even zodat we toch vrij relaxt onze spullen konden opbergen. Heerlijke scharrelduik met vele slakje en goed zicht…..perfect! Maximale diepte 8m, temp. 15gr.C., zicht 2-4m, duikduur 80min. |
| |
