| Eindelijk heb ik mijn droogpak weer! Het is mooi weer en best wel warm in het zonnetje. We zijn met een grote groep. Pierre, John, Amber, Wally, Patrick, Erna en Bas en ik. Na de lichte kwelling om bij de steiger te komen blijft dat koele water heerlijk aanvoelen. Vandaag heb ik een zichtkaart meegenomen om het zicht te kunnen bepalen. Zwart vlakje met twee dunne witte strepen en een dikkere. Het past in mijn wetnotes. Als Erna klaar is vertrekken we, echter Bas en Pierre die achter ons aan zouden zwemmen komen maar niet en zie ook helemaal niks meer. Nou ja het is hier niet moeilijk navigeren en we gaan dan maar. We buigen af naar rechts richting de haven. Het eerste stuk is ronduit saai. Geen vis helemaal niks. Pas bij de objecten wordt het weer leuk. We zijn bij de roeiboot die we helemaal kunnen zien en daar ligt een pijp met een rooster. Erna ziet een Pos.. yeaaahhh een visje. Mijn pak voelt echt weer lekker aan trouwens en eindelijk kan ik gewoon weer helemaal ontspannen hangen. Erna heeft nu een 1 kilo minder mee en zwemt stukken rustiger. Af en toe spiek ik even op haar manometer.Zo dat gaat goed! nog 140 bar na 30 minuten. De Spijkers met koppen tafel passeren we en oja even de zichtkaart proberen. Na wat gerommel om de kaart en de spoel tevoorschijn te halen maak ik mijn spoel en kaartje vast aan een stuk betonijzer. en we rollen de spoel af. 3 meter.. ik zie alle lijnen nog. 4 meter huhh. waar is het kaartje..verhip die is weggeklapt en het begint ook wat stoffig te worden. Tja ik had ook Erna kunnen vragen de kaart vast te houden. Affijn het opbergen van de spoel en kaart is een leuke oefening en dat doe ik tijdens het terugzwemmen, want de tijd tikt snel weg. We zoeken het ondieper op naar 6 meter. Het wordt hier wat melkeriger. Na 5 minuten stijgen we naar 3 meter. Het fellere zonlicht maakt het nog melkeriger. Het zicht is hier beduidend minder.We komen John en Amber tegen. Bij het autowrak aangekomen besef ik dat we te ver zijn gegaan. We draaien er omheen en gaan weer terug naar de steiger. Na 54 minuten komen we boven. Onder de steiger zit jonge vis. Antoinette en Monique verwelkomen ons. Zo nog even een stukkie teruglopen naar de auto. Patrick komt ineens vanaf de andere kant aanlopen met zijn set.?????? heh! Hij en Wally zijn een tikkie verdwaald en voorbij de haven gezwommen en zo de inham in. Jeetje die hebben flink door moeten peddelen. Gelukkig is alles wel goed gegaan. Een lekker koppie koffie van John en we gaan weer huiswaarts. Mijn pak is alleen wat nat van het zweet zoals het hoort. Ik wist niet dat ik zo blij kon worden van een nieuwe rits. |
| |
