| Het is weer een fantastisch temperatuurtje en daardoor zijn er veel mensen op de been in het bos. Er verschijnen een man en een vrouw in een wit karate pak. Telkens schrik ik een beetje als er mensen zich bij de groep aansluiten en met een totaal onverwachte oerkracht ''USSS!!'' produceren om te begroeten. Je moet toch wel lef hebben, want ik zou mij kapot schamen om snoeihard ''HOI'' eruit te persen als ik Pierre begroet. Het zal met bundelen van energie te maken hebben maar ik mankeer nog niks aan mijn oren. Overal lopen honden en hun baasjes en als ik de boel heb opgebouwd zegt Pierre dat ik maar alvast naar het water moet gaan lopen en eerlijk gezegd lijkt me dat een bijzonder goed idee. Het water is dan ook heerlijk. Het ponton aan de zuidzijde borrelt dus er wordt nu belucht. Ik wil weer graag naar het Paviljoen. We schrijden bijzonder langzaam voort langs de blokken klei. Ik ontspan volledig. Vlak bij het Paviljoen zie ik een paling die door een gat ons strak aankijkt. Ik wijs Pierre erop. Ik scherm direct mijn lamp af om het niet te veel af te schrikken. Pierre wil zijn camera in de aanslag brengen en ik zie de paling terugtrekken, ware het niet dat ik zijn complete achterlijf ineens langer zie worden. Ik neem een foto en patjoeng het schiet weg. Die is toch wel een meter lang, nou ja we houden het op min 75 cm. Er ligt hier een rechthoekig stalen frame die al flink begroeit is en dat moet van het Paviljoen zijn. Het wordt donker en we zien de palen. Ik wurm me tussen een blok klei en een paal naar binnen en zie hele scholen jonge vis en een damwand profiel. Pierre komt achter mij aan en ik ga achterwaarts tussen 2 andere palen er weer tussenuit. Ik zie de paal met de pan weer en duik weer tussen andere palen. Ik zie een vage omtrek van een jonge snoek. foto's maken is moeilijk in deze omstandigheden en ik krijg de belichting niet voldoende goed. Om ons heen wemelt het van de vetjes / jonge baars. We komen tussen de palen weg aan de zuidzijde van het Paviljoen als ik weer die paling zie, maar die is vreselijk schuw en vertrekt al voordat ik mijn camera klaar heb. Dat is een mooie uitdaging om die op de foto te krijgen. We zweven over de blokken en slaan de beelden goed in ons geheugen op. Leuke is dat hoe vaker je duikt hoe meer je een beeld krijgt van de onderwater structuur. Wat een paradijsje en dat met soms maar een meter zicht. Bij sommige plekken is het hooguit 2 meter. Onder de 11 meter wordt het troebel van het beluchten en daardoor is de thermocline vrijwel verdwenen. Bij een blok zie ik wederom de paling liggen ,die bedankt voor onze belangstelling en vertrekt de troebele diepte in. We keren weer zo zachtjes om naar de 9 meter lijn en gaan bijzonder langzaam verder. Bij het paviljoen zien we twee lampen verschijnen en gaan langs ons heen. Wat ze niet gezien hebben is dat ze op een 1,5 meter afstand een bijzonder grote kromme snoek zijn voorbij gezwommen. Hij is niet bijzonder lang maar wel dik en hoog. Ik wil de snoek niet te veel storen en kom daardoor niet dicht genoeg voor een mooie foto. De beauty wordt omringt door jonge vis die hem mischien wel uitlachen. Pierre neemt nog wat foto's en daarna laten we het met rust. Het blijft onbewogen hangen tussen de palen. Tjonge wat kan ik hier toch van genieten. Als het weer licht wordt komen we nog een duikerpaar tegen. We vliegen letterlijk door een mini Grand Canyon en opeens rijst er een enorm blok met een grote punt omhoog. Meestal zit ik wat ondieper, maar vanuit dit oogpunt lijkt het gigantisch. Er zwemmen wat grotere baarzen voorbij. Als je wat beter naar zo'n blok klei kijkt zie je duizenden gaatjes, laagjes en kleuren en in holtes hangen wolken van krioelende aasgarnaaltjes. Ik heb nog 20 bar. We stijgen naar 6 meter en tik mijn timer aan op 5 minuten voor een stop. Het zicht is stukken minder, maar ja er zijn dan ook weer 4 duikers te water gegaan na ons in de buurt van deze plek. Verder komen we niets bijzonders meer tegen en ik moet eigenlijk plassen. We keren om en gaan naar de kant. Pierre komt met een brede lach boven. Zo wil ik elke avond wel duiken en hij vind ook dat je net over de Grand Canyon heen vliegt. Binnen 5 minuten heb ik mij uitgekleed om het hoognodige te kunnen doen en we praten nog even na. Wat een heerlijke avond en morgen gaan we weer duiken. |
| |
